IBPB-1-1/4510-37/16/NL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 stycznia 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 3 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości:

* uznania za koszty uzyskania przychodów nominalnej wartości udziałów objętych w kapitale zakładowym Spółki nabywanej w sytuacji odpłatnego zbycia przez tą spółkę udziałów w spółce z o.o. - jest prawidłowe,

* zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 8e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako podstawy prawnej ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia wskazanych we wniosku udziałów w przypadku, gdy:

* udziały te zostaną nabyte w wyniku transakcji wymiany udziałów - jest prawidłowe,

* udziały te nie zostaną nabyte w wyniku transakcji wymiany udziałów - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 lutego 2016 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów nominalnej wartości udziałów objętych w kapitale zakładowym Spółki nabywanej w sytuacji odpłatnego zbycia przez tą spółkę udziałów w spółce z o.o.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, ma miejsce zamieszkania w Polsce i podlega od całości swoich dochodów obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca jest obecnie udziałowcem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, która ma siedzibę w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym (dalej: "Spółka z o.o."). Łącznie z Wnioskodawcą Spółka z o.o. ma trzech udziałowców, gdzie każdy w jej kapitale zakładowym posiada 1/3 udziałów. Udziałowcami Spółki z o.o. są wyłącznie osoby fizyczne, mające miejsce zamieszkania w Polsce i posiadające polską rezydencję podatkową.

Po założeniu Nowej Spółki - której na zasadzie art. 14n § 1 pkt 1 Ordynacji Podatkowej dotyczy niniejszy wniosek, Wnioskodawca (oraz pozostali udziałowcy Spółki z o.o.) wniesie część lub całość swoich udziałów w Spółce z o.o., tytułem wkładu niepieniężnego do Nowej Spółki w zamian za nowe udziały Nowej Spółki w jej podwyższonym kapitale zakładowym. Będzie to więc tzw. "transakcja wymiany udziałów", o której mowa w art. 12 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Istotne jest bowiem, że w wyniku ww. aportu Nowa Spółka będzie miała (nabędzie) większość głosów na zgromadzeniu wspólników Spółki z o.o. Ponadto wartość nominalna udziałów, o jakie podwyższony zostanie w związku z ww. aportami kapitał zakładowy Nowej Spółki, odpowiadać będzie wartości rynkowej udziałów Spółki z o.o., jakie Wnioskodawca i pozostali udziałowcy wniosą do Nowej Spółki tytułem wkładów niepieniężnych (kapitał zakładowy Nowej Spółki wzrośnie o tyle, ile wynosić będzie rynkowa wartość udziałów Spółki z o.o.).

W przyszłości udziały, jakie Nowa Spółka, w wyniku ww. wymiany udziałów nabędzie w kapitale zakładowym Spółki z o.o. mogą jednak zostać przez Nową Spółkę sprzedane na rzecz osoby trzeciej, w żaden sposób niezwiązanej ze Spółką z o.o., jej udziałowcami lub Nową Spółką.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakiej wysokości należy ustalić koszt uzyskania przychodu wynikającego z odpłatnego zbycia udziałów posiadanych przez Nową Spółkę w Spółce z o.o., na rzecz osoby trzeciej.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszt uzyskania przychodu wynikającego z odpłatnego zbycia udziałów posiadanych przez Nową Spółkę w Spółce z o.o., na rzecz osoby trzeciej, należy ustalić w wysokości nominalnej wartości udziałów, jakie Nowa Spółka wydała Wnioskodawcy i pozostałym udziałowcom Spółki z o.o., nabywając ich udziały aportem w wyniku transakcji wymiany udziałów.

W ocenie Wnioskodawcy, wynagrodzenie dla Nowej Spółki z tytułu zbycia przez nią udziałów Spółki z o.o. będzie stanowiło dla Nowej Spółki przychód w podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), to jest z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych. Stosownie bowiem do art. 14 ust. 1 ustawy o CIT, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jednocześnie jeżeli cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. W konsekwencji co do zasady przychodem Nowej Spółki będzie kwota wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia udziałów.

Jednocześnie należy zauważyć, że stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 8e ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez spółkę nabywającą przy wymianie udziałów; wydatki te - w wysokości odpowiadającej nominalnej wartości udziałów (akcji) wydanych wspólnikom spółki, której udziały są nabywane, powiększonych o zapłatę w gotówce, o której mowa w art. 12 ust. 4d - są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji).

W sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego nabycie udziałów Spółki z o.o. przez Nową Spółę nastąpi w zamian za udziały własne Nowej Spółki, które Nowa Spółki wydała Wnioskodawcy i pozostałym, aktualnym udziałowcom Spółki z o.o. w zamian za wkład niepieniężny (aport) w postaci udziałów Spółki z o.o. (w ramach transakcji wymiany udziałów). Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w transakcji "wymiany udziałów" ekonomicznym ekwiwalentem za otrzymane udziały w Spółce z o.o. są udziały własne Nowej Spółki, które są przekazywane w ramach takiej transakcji "zbywcom" udziałów, w wysokości wartości nominalnej udziałów Nowej Spółki.

Prawidłowość powyższej wykładni wynika z art. 16 ust. 1 pkt 8e ustawy o CIT, w którym ustawodawca wprost uregulował sposób ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku zbycia udziałów nabytych uprzednio przez spółkę w ramach transakcji wymiany udziałów. Zgodnie bowiem z tym przepisem, co raz jeszcze należy powtórzyć, za koszt uzyskania przychodów nie uznaje się wydatków poniesionych przez spółkę nabywającą przy wymianie udziałów. Wydatki te - w wysokości odpowiadającej nominalnej wartości udziałów wydanych udziałowcom spółki, której udziały są nabywane - są jednak kosztem uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia tych udziałów.

W opinii Wnioskodawcy, w pełni uzasadnione jest zastosowanie sposobu wykładni pojęcia wydatków na nabycie udziałów w ramach transakcji wymiany udziałów, które ustawodawca zaprezentował w powyżej przywołanym art. 16 ust. 1 pkt 8e ustawy o CIT.

Ustawodawca jasno bowiem wskazuje, że konstrukcja transakcji wymiany udziałów świadczy o tym, że ekonomicznym ekwiwalentem za otrzymane udziały są udziały własne Nowej Spółki w wysokości ich wartości nominalnej. Wartość nominalna udziałów własnych Nowej Spółki przekazanych Wnioskodawcy w zamian za udziały Spółki z o.o. stanowić będzie dla Nowej Spółki "wydatek na nabycie udziałów", o którym mowa zarówno w art. 16 ust. 1 pkt 8e ustawy o CIT.

Mając powyższe na uwadze wydatki te (a więc wartość nominalna udziałów własnych Nowej Spółki przekazanych Wnioskodawcy i pozostałym udziałowcom Spółki z o.o. w zamian za jej udziały) będą pomniejszały przychód Nowej Spółki z tytułu odpłatnego zbycia udziałów na rzecz osoby trzeciej, która udziały Spółki z o.o. od Nowej Spółki kupi.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy w przypadku odpłatnego zbycia udziałów nabytych przez Nową Spółką w ramach transakcji wymiany udziałów, Nowa Spółka będzie mogła rozpoznać jako koszt uzyskania przychodów z tej transakcji wartość nominalną udziałów własnych, które wydała w zamian za otrzymane jako wkład niepieniężny (aport) udziały Spółki z o.o.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy nie ulega żadnym wątpliwościom, że:

* Nowa Spółka uzyska przychód w wysokości równej wynagrodzeniu jakie otrzyma od nabywcy udziałów Spółki z o.o.;

* jednocześnie kosztem uzyskania przychodu z tego tytułu będzie dla Nowej Spółki wartość nominalna udziałów własnych Nowej Spółki, które Nowa Spółki wyda Wnioskodawcy i pozostałym udziałowcom Spółki z o.o. w zamian za jej udziały w ramach transakcji wymiany udziałów.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, koszt uzyskania przychodu wynikającego z odpłatnego zbycia udziałów posiadanych przez Nową Spółkę w Spółce z o.o., na rzecz osoby trzeciej, należy będzie ustalić w wysokości nominalnej wartości udziałów, jakie Nowa Spółka wyda Wnioskodawcy i pozostałym udziałowcom, nabywając ich udziały w Spółce z o.o. aportem w wyniku transakcji wymiany udziałów.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 20 kwietnia 2011 r., Znak: IBPBI/2/423-122/11/SD,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 2 grudnia 2013 r., Znak: IPTPB3/423-448/13-2/PM,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 3 stycznia 2014 r., Znak: ILPB3/423-475/13-2/PR,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 maja 2014 r., Znak: IPPB3/423-290/14-2/PK1.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 1 pkt 8e ustawy o CIT, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez spółkę nabywającą przy wymianie udziałów; wydatki te - w wysokości odpowiadającej nominalnej wartości udziałów (akcji), wydanych wspólnikom spółki, której udziały są nabywane, powiększonych o zapłatę w gotówce, o której mowa w art. 12 ust. 4d - są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji).

Stosownie do art. 12 ust. 4d ustawy o CIT, jeżeli spółka nabywa od wspólnika innej spółki udziały (akcje) tej innej spółki oraz w zamian za udziały (akcje) tej innej spółki przekazuje jej wspólnikowi własne udziały (akcje) albo w zamian za udziały (akcje) tej innej spółki przekazuje wspólnikowi tej innej spółki własne udziały (akcje) wraz z zapłatą w gotówce w wysokości nie wyższej niż 10% wartości nominalnej własnych udziałów (akcji), a w przypadku braku wartości nominalnej - wartości rynkowej tych udziałów (akcji), oraz jeżeli w wyniku nabycia:

- do przychodów nie zalicza się wartości udziałów (akcji) przekazanych wspólnikowi tej innej spółki oraz wartości udziałów (akcji) nabytych przez spółkę, pod warunkiem że podmioty biorące udział w tej transakcji podlegają w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągnięcia (wymiana udziałów).

Ponadto, w myśl art. 12 ust. 11 ustawy o CIT, przepis ust. 4d stosuje się, jeżeli:

Przepis ust. 4d stosuje się również w przypadku dokonania więcej niż jednej transakcji nabycia udziałów (akcji), przeprowadzonych w okresie nieprzekraczającym 6 miesięcy liczonych począwszy od miesiąca, w którym nastąpiło pierwsze ich nabycie, jeżeli w wyniku tych transakcji są spełnione warunki określone w tym przepisie (art. 12 ust. 12 ustawy o CIT).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, wynika że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, ma miejsce zamieszkania w Polsce i podlega od całości swoich dochodów obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest obecnie udziałowcem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, która ma siedzibę w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym. Łącznie z Wnioskodawcą Spółka z o.o. ma trzech udziałowców, z których każdy w jej kapitale zakładowym posiada 1/3 udziałów. Udziałowcami Spółki z o.o. są wyłącznie osoby fizyczne, mające miejsce zamieszkania w Polsce i posiadające polską rezydencję podatkową.

Po założeniu Nowej Spółki Wnioskodawca (oraz pozostali udziałowcy Spółki z o.o.) wniesie część lub całość swoich udziałów w Spółce z o.o., tytułem wkładu niepieniężnego do Nowej Spółki w zamian za nowe udziały Nowej Spółki w jej podwyższonym kapitale zakładowym. Będzie to więc tzw. "transakcja wymiany udziałów", o której mowa w art. 12 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Istotne jest bowiem, że w wyniku ww. aportu Nowa Spółka będzie miała (nabędzie) większość głosów na zgromadzeniu wspólników Spółki z o.o. Ponadto wartość nominalna udziałów, o jakie podwyższony zostanie w związku z ww. aportami kapitał zakładowy Nowej Spółki, odpowiadać będzie wartości rynkowej udziałów Spółki z o.o., jakie Wnioskodawca i pozostali udziałowcy wniosą do Nowej Spółki tytułem wkładów niepieniężnych (kapitał zakładowy Nowej Spółki wzrośnie o tyle, ile wynosić będzie rynkowa wartość udziałów Spółki z o.o.). W przyszłości udziały, jakie Nowa Spółka, w wyniku ww. wymiany udziałów nabędzie w kapitale zakładowym Spółki z o.o. mogą jednak zostać przez Nową Spółkę sprzedane na rzecz osoby trzeciej, w żaden sposób niezwiązanej ze Spółką z o.o., jej udziałowcami lub Nową Spółką.

Mając na uwadze powyższe, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że zobowiązanie w podatku dochodowym powstaje u konkretnego podatnika zawierającego daną transakcję. Powyższe oznacza, że przy ocenie zastosowania przepisów art. 12 ust. 4d w ustawy o CIT oraz spełnienia warunków zawartych w tych przepisach bierze się pod uwagę indywidualną sytuację strony realizującej taką transakcję. W opisanej sytuacji, kiedy trzech udziałowców wnosi do Nowej Spółki udziały posiadane w innej Spółce z o.o., stronami każdej z transakcji jest jeden z tych udziałowców - właściciel wnoszonych udziałów i spółka otrzymująca taki wkład (spółka nabywająca). Tak więc oceny skutków podatkowych wniesienia udziałów aportem do Spółki należy dokonywać odrębnie dla transakcji z każdym wspólnikiem, analizując każdorazowo stan prawny, istniejący w momencie zawarcia takiej transakcji.

Po drugie wskazać należy, że w art. 12 ust. 4d oraz ust. 11 ustawy o CIT mowa jest o "wspólniku" a nie o "wspólnikach".

W tym miejscu należy podkreślić, że przepisy ustaw podatkowych określające obowiązki i uprawnienia podatników nie mogą być interpretowane, ani z zastosowaniem wykładni rozszerzającej, ani z zastosowaniem wykładni zawężającej.

Dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego należy kierować się przede wszystkim regułami wykładni językowej. Skoro ustawodawca formułuje normy prawne za pomocą języka etnicznego (w jego specyficznej postaci jaką jest język prawny), to i ustalanie znaczenia oraz zakresu poszczególnych zwrotów musi być dokonywane w ramach reguł językowych tegoż języka. Teza wyrażająca prymat wykładni językowej znajduje potwierdzenie w orzecznictwie. Przykładowo, w wyroku z 28 czerwca 2000 r. (sygn. akt K 25/99) Trybunał Konstytucyjny wskazał, że w państwie prawnym interpretator jest związany językowym znaczeniem tekstu prawnego, którego znaczenie stanowi granicę dokonywanej przez niego wykładni. Pozajęzykowe dyrektywy wykładni mogą jedynie dodatkowo potwierdzać, a więc wzmacniać, wyniki wykładni językowej wykładnią systemową lub funkcjonalną. W wyroku z 6 lutego 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 4284/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że dominującą wykładnią norm podatkowych jest wykładnia językowa ze ścisłym rozumieniem tekstu prawnego. Oznacza to, iż jakakolwiek wykładnia rozszerzająca, czy też zawężająca jest co do zasady niedopuszczalna. Natomiast wykładnia systemowa i celowościowa służą interpretacji prawa podatkowego jedynie w granicach zakreślonych przez wykładnię językową. Również w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 stycznia 2011 r. sygn. akt II FPS 2/10 wskazuje się, że na gruncie prawa podatkowego ze względu na jego tetyczny i z istoty swojej ingerencyjny charakter, przyznać należy pierwszeństwo zasadzie wykładni gramatycznej (językowej), ograniczając dyrektywy odstępstwa od językowego sensu interpretowanego przepisu do przesłanek klasycznych: gdy wykładnia językowa prowadzi do rozstrzygnięcia absurdalnego, niedorzecznego, gdy godzi w cel instytucji prawnej (podważa ratio legis przepisu), gdy pomija oczywisty błąd legislacyjny oraz gdy prowadzi do sprzeczności z fundamentalnymi wartościami konstytucyjnymi.

Z powyższego wynika, że przepisy ustawy o CIT, dotyczące warunków, jakie muszą zostać spełnione, by daną transakcję można było traktować jako transakcję wymiany udziałów należy interpretować ściśle i zgodnie z ich literalnym znaczeniem.

W związku z powyższym, wskazać należy, że ustawowe przesłanki, zakwalifikowania transakcji, jako transakcji wymiany udziałów, zostaną spełnione wtedy, gdy w ramach transakcji, z jednym udziałowcem, Spółka nabywająca uzyska bądź powiększy bezwzględną większość głosów w Spółce z o.o., której udziały zostaną wniesione. Jeżeli zatem w przedmiotowej sprawie spełnione zostaną przesłanki uznania opisanej we wniosku transakcji za transakcje wymiany udziałów, to w przypadku odpłatnego zbycia udziałów Spółki nabywanej posiadanych w Spółce z o.o., zastosowanie znajdzie norma wynikająca z art. 16 ust. 1 pkt 8e ustawy o CIT. Natomiast jeżeli w niniejszej sprawie wystąpią warianty, które nie będą stanowiły transakcji wymiany udziałów to przy ustalaniu kosztów z odpłatnego zbycia ww. udziałów zastosowanie znajdzie reguła ogólna ustalania kosztów uzyskania przychodu, zawarta w cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, z której wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Powyższe oznacza, że kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży udziałów Spółki z o.o. wniesionych do Nowej Spółki w całości lub w części, tytułem wkładu niepieniężnego, co do zasady winny być udokumentowane wydatki, faktycznie poniesione uprzednio przez Spółkę nabywającą na nabycie tych udziałów. Z uwagi na to, że w niniejszej sprawie Nowa Spółka w zamian za udziały Spółki z o.o. wyda Wnioskodawcy i jej udziałowcom udziały w swym podwyższonym kapitale zakładowym, których wartość nominalna odpowiadać będzie wartości rynkowej otrzymanych udziałów Sp. z o.o., stwierdzić należy, że w przypadku odpłatnego zbycia przez Nową Spółkę udziałów w ww. Spółce z o.o., będzie ona miała prawo uznania za koszt uzyskania przychodu wartości nominalnej własnych udziałów, wydanych Wnioskodawcy i pozostałym udziałowcom spółki kapitałowej.

Reasumując, stwierdzić należy, że niezależnie od tego, czy w niniejszej sprawie na skutek wskazanych we wniosku transakcji dojdzie lub nie do transakcji wymiany udziałów, to w przypadku odpłatnego zbycia udziałów posiadanych przez Nową Spółkę w Spółce z o.o., kosztem uzyskania przychodu z tego tytułu będzie nominalna wartość udziałów własnych wydanych Wnioskodawcy i udziałowcom spółki kapitałowej. W zależności od sytuacji różna będzie natomiast podstawa prawna ustalenia tych kosztów.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości:

* uznania za koszty uzyskania przychodów nominalnej wartości udziałów objętych w kapitale zakładowym Spółki nabywanej w sytuacji odpłatnego zbycia przez tą spółkę udziałów w spółce z o.o. - jest prawidłowe,

* zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 8e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako podstawy prawnej ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia wskazanych we wniosku udziałów w przypadku, gdy:

* udziały te zostaną nabyte w wyniku transakcji wymiany udziałów - jest prawidłowe,

* udziały te nie zostaną nabyte w wyniku transakcji wymiany udziałów - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.