IBPB-1-1/4510-35/16/ESZ - Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków poniesionych tytułem zakupu usług gastronomicznych dla uczestników szkoleń dwudniowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 stycznia 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 1 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków poniesionych tytułem zakupu usług gastronomicznych dla uczestników szkoleń dwudniowych - jest prawidłowe.

W dniu 1 lutego 2016 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków poniesionych tytułem zakupu usług gastronomicznych dla uczestników szkoleń dwudniowych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Sp. z o.o.) zajmuje się hurtową sprzedażą, na terytorium Polski, wyposażenia sanitarnego, specjalistycznych urządzeń służących do odprowadzania ścieków, m.in. takich jak: zawory zwrotne, wpusty, odwodnienia liniowe, separatory, przepompownie oraz przydomowe oczyszczalnie ścieków. Wnioskodawca sprzedaje swoje produkty przede wszystkim za pośrednictwem sieci zewnętrznych dystrybutorów, tj. podmiotów trzecich zajmujących się sprzedażą hurtową i detaliczną materiałów budowlanych, w tym wyposażenia sanitarnego. Jedynie w przypadku realizacji indywidualnych zamówień na produkty o wysokiej wartości (takich jak np. separatory, przepompownie, oczyszczalnie ścieków) Wnioskodawca dostarcza je bezpośrednio do odbiorców. Wnioskodawca generalnie nie prowadzi sprzedaży detalicznej na rzecz osób fizycznych.

Wnioskodawca pozyskuje klientów dzięki, m.in. organizowaniu dla nich bezpłatnych szkoleń/spotkań marketingowych, w trakcie których przedstawiana jest oferta i produkty Wnioskodawcy. W szkoleniach uczestniczą zewnętrzni dystrybutorzy produktów Wnioskodawcy oraz projektanci instalacji sanitarnych, wykorzystujący w swoich projektach produkty Wnioskodawcy. Uczestnikami szkoleń są zarówno obecni, jak i potencjalni klienci Wnioskodawcy.

Szkolenia/spotkania marketingowe można podzielić na trzy typy: szkolenia jednodniowe i szkolenia dwudniowe organizowane w siedzibie Wnioskodawcy oraz szkolenia wyjazdowe (poza siedzibą Wnioskodawcy). Szkolenia, które odbywają się w siedzibie Wnioskodawcy są przeprowadzane w specjalnej sali szkoleniowej, w której zaprezentowane są gotowe modele instalacji sanitarnych zbudowane z wykorzystaniem produktów Wnioskodawcy. Dzięki temu uczestnicy szkoleń mogą w praktyce dowiedzieć się w jaki sposób działają ww. produkty, jak należy projektować instalacje z ich wykorzystaniem oraz dokonywać ich montażu. Jest to szczególnie istotne, ponieważ Wnioskodawca ma w swojej ofercie niestandardowe produkty, które wyróżniają się innowacyjnymi rozwiązaniami.

W przypadku gdy Wnioskodawca organizuje jednodniowe szkolenia/spotkania, wówczas w ich trakcie serwuje uczestnikom bezpłatny obiad. Zagwarantowanie uczestnikom takiego posiłku jest konieczne z uwagi na długość trwania szkoleń, jak i miejsce położenia siedziby Wnioskodawcy. Siedziba znajduje się bowiem w specjalnej strefie ekonomicznej, w której pobliżu nie znajdują się jakiekolwiek sklepy lub restauracje, w których uczestnicy szkolenia mogliby zakupić lub zjeść posiłek. Dlatego, Wnioskodawca zamawia w hotelach, restauracjach, pizzeriach znajdujących się najbliżej jej siedziby gotowe posiłki (obiady), które są podawane uczestnikom szkolenia w trakcie przerw. Podmioty dostarczające posiłki do siedziby Wnioskodawcy dokumentują ich sprzedaż fakturami z opisem "sprzedaż usług gastronomicznych". Czasami Wnioskodawca kupuje też gotowe dania obiadowe (np. kurczaki z różna) w sklepach spożywczych i podaje je w swojej siedzibie, w ramach poczęstunku dla uczestników szkolenia.

Natomiast uczestnicy dwudniowych szkoleń również otrzymują bezpłatny poczęstunek opisany powyżej oraz dodatkowo organizowana jest dla nich wieczorem kolacja w restauracji (miejsce noclegu uczestników szkolenia). W trakcie kolacji prowadzone są rozmowy biznesowe z uczestnikami szkolenia, którzy są dla Wnioskodawcy klientami lub potencjalnymi klientami. Wnioskodawca, jako zapraszający do restauracji pokrywa wydatki związane z konsumpcją podczas tego spotkania. Kolacje te nie mają charakteru wystawnego, są one jedynie uzupełnieniem i stanowią dodatkową możliwość do prowadzenia rozmów marketingowych i biznesowych mających na celu pozyskanie nowych klientów czy nowych zamówień od istniejących klientów. Stanowią również okazję do wymiany doświadczeń, podzielenia się aktualnymi informacjami istotnymi dla tego segmentu rynku jak i umocnienia relacji z klientami, które zdaniem Wnioskodawcy bezpośrednio przekładają się na utrzymywanie, a nawet zwiększenie przychodów ze sprzedaży Wnioskodawcy.

Szkolenia/spotkania wyjazdowe organizowane są natomiast poza siedzibą Wnioskodawcy, w miejscu wskazanym przez podmiot zainteresowany zakupem produktów Wnioskodawcy o większej wartości (np. przepompowni), tj. najczęściej w miejscu prowadzenia przez niego inwestycji. W ramach szkoleń doradcy techniczno - handlowi Wnioskodawcy organizują prezentacje na temat oferowanych przez niego produktów. Dzięki tym prezentacjom potencjalni klienci mogą poznać nie tylko właściwości produktów Wnioskodawcy, ale również sposób ich instalacji. W trakcie takich szkoleń doradcy przygotowują dla uczestników drobne poczęstunki w postaci słodyczy. Stąd, Wnioskodawca ponosi wydatki na zakup takich artykułów spożywczych.

Spotkania z kontrahentami organizowane w siedzibie Wnioskodawcy, restauracji lub w miejscu wskazanym przez klienta (szkolenia wyjazdowe) nie mają charakteru szczególnie uroczystego, wytwornego czy okazałego, a ich celem nie jest imponowanie kontrahentom wystawnością. Celem spotkań jest omówienie kwestii związanych ze współpracą w warunkach, które zwykle towarzyszą takim rozmowom.

Wnioskodawca w chwili obecnej nie zalicza wydatków ponoszonych na zakup gotowych posiłków (posiłki dostarczane do Wnioskodawcy przez podmioty trzecie), dań obiadowych (dania nabywane przez Wnioskodawcę w sklepach spożywczych) spożywanych przez uczestników szkoleń/spotkań marketingowych w siedzibie Wnioskodawcy, kolacji w restauracjach (szkolenia dwudniowe), jak i słodyczy oferowanych przez doradców techniczno - handlowych w trakcie szkoleń/spotkań wyjazdowych do swoich kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone na zorganizowanie kolacji dla uczestników dwudniowych szkoleń, tj. wydatki ponoszone na zakup usług gastronomicznych w restauracji, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

W świetle powyższego przepisu za koszty uzyskania przychodów należy uznać wszystkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione oraz faktycznie poniesione wydatki, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, o ile nie zostały one wymienione w katalogu kosztów (wydatków) zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

W konsekwencji, kosztami uzyskania przychodów będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Natomiast z katalogu omówionych wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów w omawianej sprawie istotne znaczenie ma wyłączenie określone w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wymienienie w powyższym przepisie jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą automatycznie zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Jak bowiem wskazał NSA w wyroku z 24 września 2013 r. sygn. akt II FSK 2081/13, omawiane wydatki mogą również stanowić koszty uzyskania przychodów, jeżeli zostaną pozytywnie zweryfikowane jako celowe, nakierowane na osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła.

Dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów nie powinno być istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Biorąc pod uwagę definicję pojęcia "reprezentacja" przedstawioną w powołanym powyżej wyroku NSA, za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, należy natomiast uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań.

Z uwagi na charakter organizowanych szkoleń, ich czas trwania, przebieg i cel koszty poczęstunków oferowanych ich uczestnikom nie mają charakteru wydatków reprezentacyjnych. W szczególności ze względu na fakt, że oferowanie uczestnikom szkolenia posiłków oraz poczęstunku w trakcie przeprowadzanych zajęć/prezentacji jest zwyczajowo przyjętym elementem szkoleń o charakterze reklamowo - marketingowym. Takie same stanowisko zaprezentował WSA we Wrocławiu w wyroku z 13 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 37/14, dotyczącym wydatków ponoszonych przez podatnika w celu zorganizowania "szkoleń produktowych". Zdaniem sądu w przypadku gdy organizowane szkolenia produktowe mają charakter biznesowy, związany z działalnością gospodarczą podatnika, wówczas wydatki ponoszone na catering zewnętrzny i wewnętrzny dla klientów, jako zwyczajowo przyjęte "w tych czasach" i przy tego typu okazjach, stanowią "zwykłe" koszty uzyskania przychodów. W ocenie Sądu, między poniesionymi wydatkami - konsumpcja (poczęstunek) - a osiąganym potencjalnie przez spółkę przychodem, zachodzi związek przyczynowy. Wydatki te służą bowiem celu szkolenia, a mianowicie reklamie spółki i oferowanych przez nią produktów, pozyskaniu nowych klientów, zwiększeniu sprzedaży, itp.

W opinii Wnioskodawcy, koszt zakupu kolacji organizowanych w restauracjach dla uczestników dwudniowych szkoleń, należy do kategorii zwyczajowych wydatków ponoszonych na rzecz obecnych i przyszłych kontrahentów. Wydatki te spełniają przesłanki niezbędne w celu uznania ich za koszty uzyskania przychodów, tj. są faktycznie poniesione, mają charakter definitywny, pozostają w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, a także są ponoszone w celu uzyskania przychodów oraz zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. W trakcie wieczornych kolacji omawiane są bowiem kwestie dotyczące aktualnej lub przyszłej współpracy Wnioskodawcy z obecnymi lub przyszłymi klientami. Stąd, takie wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 9 marca 2015 r., Znak: IPPB5/423-1226/14-4/KS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej "ustawa CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT), pod warunkiem, że dokona oceny pod kątem celowości i wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym art. 15 ust. 1 ustawy CIT, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości". Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca ponosi m.in. koszty zakupu posiłków (kolacji) dla uczestników dwudniowych szkoleń organizowanych dla obecnych i potencjalnych kontrahentów. Celem organizowanych przez Wnioskodawcę spotkań jest m.in. omawianie kwestii dotyczących aktualnej lub przyszłej współpracy Wnioskodawcy z obecnymi lub przyszłymi klientami.

Ocena prawna wskazanych wydatków wymaga uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Jednocześnie należy zauważyć, że za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT uznaje się te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami danych spotkań.

Ponadto, wskazanie w ww. przepisie jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, pod kątem warunków i okoliczności uzasadniających poniesienie takich wydatków.

Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup obiadu lub innego posiłku, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Zasadne jest w tym miejscu odwołanie się do etymologii tego terminu. Wyraz "reprezentacja" pochodzi od łacińskiego "repraesentatio" oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że "reprezentacja" w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT, stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji, wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie "reprezentacji" kwestia wystawności, okazałości, czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej.

Odnosząc powołane uregulowania prawne do przedstawionego we wniosku opisu sprawy stwierdzić należy, że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na "zwykłe" kolacje w restauracji dla uczestników dwudniowych szkoleń, wybierane spośród dań zawartych w menu restauracji, nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT. Jak twierdzi Wnioskodawca w trakcie wieczornych kolacji omawiane są kwestie dotyczące aktualnej lub przyszłej współpracy Wnioskodawcy z obecnymi lub przyszłymi klientami. Zatem, celem tych spotkań nie jest stworzenie dobrego wizerunku Wnioskodawcy, czy też wykreowanie pozytywnych relacji z klientami.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że opisane we wniosku wydatki spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, i tym samym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Należy jednak pamiętać, że spotkania z obecnymi i potencjalnymi klientami nie mogą mieć czysto konsumpcyjnego, czy rozrywkowego charakteru, a wydatki nie powinny wykraczać poza główny cel spotkania, jakim jest wzmocnienie relacji z klientami, omówienie warunków świadczonych usług, prowadzenie rozmów biznesowych.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić również należy, że w pozostałym zakresie wskazanym we wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.