IBPB-1-1/4510-263/15/WRz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB-1-1/4510-263/15/WRz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 21 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z realizacją Programu Motywacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z realizacją Programu Motywacyjnego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT). Spółka zamierza wdrożyć program motywacyjny (dalej: "Program") adresowany do kadry zarządzającej Spółki. Będzie on skierowany m.in. do wybranych osób zatrudnionych w Spółce na umowę o pracę i/lub osób pełniących w Spółce funkcje członków zarządu i/lub do osób współpracujących ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych (dalej: "Uprawnieni").

Celem Programu jest włączenie Uprawnionych w proces poprawy efektywności Spółki, przez co nie tylko będą oni mogli przyczynić się do zapewnienia stabilności i dalszego jej rozwoju, ale także otrzymywać korzyści finansowe bezpośrednio związane ze wzrostem wyników finansowych Spółki.

Wspomniany cel ma zostać zrealizowany poprzez umożliwienie Uprawnionym uzyskania dodatkowego świadczenia pieniężnego (wynagrodzenia o charakterze zmiennym), które faktycznie uzależnione będzie od sytuacji finansowej Spółki.

Wobec powyższego, Wnioskodawca zamierza zawrzeć pisemne umowy (dalej: "Umowa") z Uprawnionymi, na mocy których nastąpi utworzenie jednostek uczestnictwa. Jednostki te zostaną nieodpłatnie lub za niewielką odpłatnością przyznane każdemu z Uprawnionych na warunkach i zasadach precyzyjnie określonych w Umowach. Zgodnie z brzmieniem Umów, każdej osobie (Uprawnionemu) zostanie przyznana określona liczba jednostek uczestnictwa.

Realizacja jednostek uczestnictwa na zasadach i warunkach określonych w Umowie da w przyszłości Uprawnionemu prawo do otrzymania wypłaty gotówkowej. Wartość jednostek uczestnictwa będzie bezpośrednio uzależniona od realizacji przez Spółkę określonego wskaźnika finansowego w okresie od momentu przyznania jednostek do zaistnienia zdarzenia uprawniającego do realizacji wynikających z nich praw.

Zgodnie z Umową, realizacja praw z jednostek uczestnictwa będzie następować w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

1.

upływu terminu wskazanego w Umowie,

2.

osiągnięcia przez Spółkę, na wskazany w Umowie dzień realizacji, określonego wskaźnika finansowego, tj. poziomu zysku określonego w oparciu o instrument bazowy, jakim jest wartość wskaźnika EBIT, kalkulowanego zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej oraz polityką rachunkowości przyjętą w grupie kapitałowej, do której przynależy Spółka.

W zależności od zakresu wykonywanych przez danego Uprawnionego funkcji zarządczych w Spółce, wskaźnik EBIT może przy tym być kalkulowany w oparciu o wyniki finansowe Spółki, realizowane we wszystkich obszarach działalności Spółki lub w odniesieniu do wybranego obszaru, za zarządzanie którym odpowiedzialny jest Uprawniony. Każdorazowo kwestia ta będzie szczegółowo uregulowana w Umowie wiążącej Spółkę z danym Uprawnionym.

Umowa będzie zakładać ponadto, że Uprawniony ma możliwość realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa (a tym samym uzyskania jakichkolwiek korzyści z tytułu przyznania mu jednostek uczestnictwa) dopiero po upływie wskazanego w niej okresu, natomiast wcześniej nie przysługuje mu prawo ich zbycia/umorzenia lub żądania jakiejkolwiek zapłaty/rekompensaty (do tego momentu są niezbywalne i nie przedstawiają wartości). Innymi słowy, do momentu zaistnienia określonych zdarzeń, zawarcie samej Umowy nie będzie dawało Uprawnionemu żadnych korzyści ekonomicznych.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, wspomniane jednostki uczestnictwa będą stanowić instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 433, winno być: tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm., dalej: "Ustawa o OIF").

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty związane z organizacją Programu i wypłatą środków pieniężnych z tego tytułu będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z wdrożeniem Programu będą zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "Ustawa CIT"), stanowić koszt uzyskania przychodu dla Spółki w momencie realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

Powyższy przepis oznacza, że podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że

(i) nie zostały one enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT oraz

(ii) że istnieje związek pomiędzy ich poniesieniem a możliwością uzyskania przychodu podatkowego lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Są to dwa podstawowe i jedyne kryteria uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów przewidziane przez Ustawę CIT. Ustawa ta nie zawiera bowiem żadnych dodatkowych warunków w tym względzie. A zatem wydatki dokonane przez podatnika mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów dla celów podatku CIT, jeśli są nakierowane na osiągniecie przychodu, przy czym warunkiem koniecznym zaliczania danego wydatku do kosztów podatkowych nie jest wystąpienie konkretnego przychodu, lecz chociażby działania podatnika w celu jego potencjalnego osiągnięcia (zachowania) zabezpieczenia.

Wystarczające jest przy tym wykazanie choćby pośredniego związku z przychodami. Uzasadnieniem dla przyznania kluczowym osobom w Spółce, tj. Uprawnionym, jednostek uczestnictwa jest m.in. funkcja motywacyjna, gdyż osoby te stając się posiadaczami jednostek, których wartość zależy od wyników finansowych Spółki, będą dodatkowo motywowane do jak najlepszej pracy w celu maksymalizacji zysków osiąganych przez Spółkę.

W konsekwencji, zwiększenie efektywności działań Uprawnionych, ma w założeniu doprowadzić do wydajniejszej realizacji celów biznesowych oraz poprawy wyników finansowych Spółki.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, w przedmiotowym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) istnieje zatem związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi przez Spółkę w związku z udziałem Uprawnionych w Programie, a potencjalnym przychodem lub zachowaniem oraz zabezpieczeniem źródła tych przychodów.

Tym samym, w opinii Spółki, wydatki te mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT w momencie realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa przez pracowników Spółki (winno być: Uprawnionych).

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 14 maja 2014 r. Znak: ILPB3/423-97/14-2/JG oraz ILPB3/423-60/14-2/JG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 14 maja 2015 r. Znak: IBPBI/2/4510-188/15/JP, 11 maja 2015 r. Znak: IBPBI/2/4510-155/15/JD oraz 7 marca 2011 r. Znak: IBPB1/2/423-1827/10/JD,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 13 lipca 2010 r. Znak: IPPB3/423-322/10-2/JB oraz 21 listopada 2008 r. Znak: IPPB5/423-40/08-3/DG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Świętego Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl