IBPB-1-1/4510-242/15/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB-1-1/4510-242/15/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 8 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zasad zaliczania do kosztów podatkowych czynszu najmu oraz wydatków związanych z użytkowaniem i eksploatacją wskazanych we wniosku samochodów służbowych, użytkowanych na podstawie umów najmu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie zasad zaliczania do kosztów podatkowych czynszu najmu oraz wydatków związanych z użytkowaniem i eksploatacją wskazanych we wniosku samochodów służbowych, użytkowanych na podstawie umów najmu.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: "Spółka") prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych realizowanych transportem kolejowym, a także wykonywania prac utrzymaniowo-naprawczych dla wagonów towarowych oraz wagonetek.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka posiada flotę samochodów, w skład której wchodzą m.in. samochody osobowe. Pojazdy te stanowią własność Spółki albo są przez Spółkę użytkowane na podstawie umowy (umów) najmu.

Wśród wykorzystywanych w działalności gospodarczej Spółki samochodów osobowych można wyróżnić tzw.:

* samochody indywidualne, przeznaczone do użytkowania przez konkretnego pracownika Spółki (tzw. Użytkownika Indywidualnego) (dalej: "Samochody Indywidualne") oraz

* samochody kluczykowe, tj. przeznaczone do używania przez grupę uprawnionych pracowników (dalej: "Samochody Kluczykowe"),

(dalej łącznie jako: "Samochody Służbowe").

Zgodnie z postanowieniami obowiązującego w Spółce "Regulaminu używania samochodów służbowych w (...) Sp. z o.o.". (dalej: "Regulamin"):

* Samochody Kluczykowe mogą być wykorzystywane przez pracowników wyłącznie w celach służbowych;

* Samochody Indywidualne, powierzone Użytkownikowi Indywidualnemu, powinny być wykorzystywane przede wszystkim w celach służbowych; pojazdy te mogą być używane również w celach prywatnych, jednakże wyłącznie w zakresie i na zasadach określonych w Regulaminie i umowie zawartej w tym zakresie pomiędzy pracownikiem i Spółką (dalej: "Umowa o używanie samochodu służbowego").

Świadczenie Spółki na rzecz pracownika, polegające na udostępnieniu Samochodu Indywidualnego do używania w celach prywatnych, stanowi dodatkowy składnik wynagrodzenia pracownika (Użytkownika Indywidualnego), stanowiący przychód ze stosunku pracy.

Wartość świadczenia polegającego na udostępnieniu pracownikowi Samochodu Indywidualnego do celów prywatnych została ustalona zgodnie z obowiązującymi przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych w formie ryczałtu, którego wartość jest uzależniona od pojemności silnika i obecnie wynosi odpowiednio:

* 250,00 PLN miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm3;

* 400,00 PLN miesięcznie - dla samochodów o pojemności powyżej 1600 cm3.

W świetle zapisów Regulaminu, Spółka pokrywa wszystkie koszty eksploatacji Samochodów Służbowych wykorzystywanych w celach służbowych. Jednocześnie, stosownie do Umów o używanie samochodu służbowego zawieranych pomiędzy Spółką i pracownikami (Użytkownikami Indywidualnymi), korzystającymi z Samochodów Indywidualnych również w celach prywatnych, wszelkie koszty związane z bieżącą eksploatacją i utrzymaniem tych samochodów, w tym koszty ubezpieczenia samochodu, są pokrywane przez Spółkę.

Zgodnie z postanowieniami Regulaminu, Spółka pokrywa koszty paliwa zużytego przez Użytkownika Indywidualnego do jazd w celach służbowych i prywatnych - odpowiednio do wysokości miesięcznego limitu kilometrów na używanie Samochodów Indywidualnych w celach służbowych oraz miesięcznego limitu kilometrów na używanie Samochodów Indywidualnych w celach prywatnych.

Wartość paliwa wykorzystanego przez pracownika do celów prywatnych w ramach miesięcznego limitu, o którym mowa powyżej, stanowi część wynagrodzenia pracownika i jest określana jako iloczyn liczby kilometrów w ramach limitu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu odzwierciedlającej średnie spalanie i cenę paliwa. Szczegółowe zasady ustalania wartości przychodu pracownika w przypadku przekroczenia ustalonego limitu przebiegu samochodu w celach służbowych i/lub prywatnych, zostały określone w Regulaminie.

Z uwagi na fakt, że Samochody Indywidualne mogą być wykorzystywane do celów "mieszanych" (tekst jedn.: do wykonywania czynności związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, jak również do celów prywatnych pracowników Spółki), Spółka dokonuje odliczenia kwoty stanowiącej 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących dostawę tych pojazdów (w przypadku pojazdów nabytych przez Spółkę) lub czynsz najmu (w przypadku pojazdów użytkowanych na podstawie umowy najmu). Z tego samego względu, Spółka dokonuje odliczenia 50% VAT naliczonego również w stosunku do wydatków związanych z użytkowaniem i eksploatacją takich samochodów (takich jak naprawy, wydatki na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc).

Ponadto, w odniesieniu do wydatków na paliwo do ww. samochodów:

* od dnia 1 kwietnia 2014 r. do dnia 30 czerwca 2015 r. Spółka nie dokonywała odliczenia VAT naliczonego, a

* od dnia 1 lipca 2015 r. Spółka dokonuje odliczenia 50% VAT naliczonego.

Dodatkowo, z uwagi na fakt, że wypełnienie warunków formalnych wskazanych w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, dalej: "ustawa o VAT"), determinujących możliwość 100% odliczenia VAT z tytułu wymienionych powyżej kategorii wydatków wiązałoby się z koniecznością poniesienia zbyt dużych nakładów pracy administracyjnej, Spółka podjęła decyzję o dokonywaniu częściowego odliczenia VAT również w odniesieniu do wydatków związanych z Samochodami Kluczykowymi, (pomimo, że w praktyce pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów służbowych). W konsekwencji, w odniesieniu do Samochodów Kluczykowych, Spółka nie złożyła informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT) oraz nie prowadzi ewidencji ich przebiegu, o której mowa w art. 86a ust. 4-7 ustawy o VAT.

Pracownicy Spółki korzystający z Samochodów Kluczykowych, użytkowanych przez Spółkę na mocy umów najmu, prowadzą ewidencję przebiegu pojazdów, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT.

Spółka nie zawiesiła działalności gospodarczej, ani jej nie zaprzestała.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy na podstawie przepisów ustawy o CIT, Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości netto czynszu najmu oraz wydatków związanych z użytkowaniem i eksploatacją Samochodów Służbowych (Indywidualnych oraz Kluczykowych), użytkowanych na podstawie umów najmu (tekst jedn.: kosztów paliwa, napraw, wydatków na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc. - z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT), wraz z wartością podatku naliczonego w części, w której zgodnie z przepisami ustawy o VAT, Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2 - stan faktyczny)

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm. - dalej: "ustawa o CIT"), Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości netto czynszu najmu oraz wydatków związanych z użytkowaniem i eksploatacją Samochodów Służbowych (Indywidualnych oraz Kluczykowych) użytkowanych na podstawie umów najmu (tekst jedn.: kosztów paliwa, napraw wydatków na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc. - z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy CIT), wraz z wartością podatku naliczonego w części, w której zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, dalej: "ustawa o VAT"), Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT.

Ogólne zasady zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o CIT

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

W świetle regulacji zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz praktyki organów podatkowych, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów (dalej: "KUP") muszą zostać łącznie spełnione następujące przesłanki:

* wydatek ten - bezpośrednio lub pośrednio - wpływa na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów podatnika,

* został poniesiony i jest definitywny, tj. wydatek musi być dokonany z majątku podatnika i mieć ostateczny (bezzwrotny) charakter,

* nie został wymieniony w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz

* wydatek ten został prawidłowo udokumentowany (przesłanką o charakterze formalnym, wynikającą z praktyki organów podatkowych jest obowiązek udokumentowania kosztu rzetelnym, kompletnym i wolnym od błędów dowodem księgowym).

Odnosząc się do powyższego Spółka stoi na stanowisku, że wszystkie wydatki będące przedmiotem niniejszego wniosku zasadniczo spełniają warunki pozwalające na zaliczenie ich do KUP na gruncie przepisów ustawy o CIT. Należy przy tym zaznaczyć, że w odniesieniu do wybranych kategorii wydatków zastosowanie znajdą pewne ograniczenia wskazane w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Poniżej Spółka prezentuje szczegółowe wyjaśnienia w przedmiotowym zakresie.

Samochody Służbowe użytkowane na podstawie umów najmu

W opinii Spółki, zarówno czynsz najmu, jak również wydatki związane z wykorzystywaniem i eksploatacją Samochodów Służbowych, użytkowanych przez Spółkę na podstawie umów najmu (tekst jedn.: koszty paliwa, napraw, wydatki na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc.), spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a zatem należy je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Przy czym w odniesieniu do wydatków związanych z wykorzystaniem i eksploatacją Samochodów Służbowych użytkowanych na podstawie umowy najmu zastosowanie znajdzie ograniczenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT. Jednocześnie, Spółka stoi na stanowisku, że powinna być również uprawniona do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartości VAT naliczonego, związanego ze wskazanymi powyżej wydatkami w części, w której zgodnie z przepisami ustawy o VAT nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty tego podatku.

a. Wydatki z tytułu najmu (czynsz)

W opinii Spółki, wydatki z tytułu najmu związane z samochodami służbowymi, użytkowanymi w działalności gospodarczej Spółki na podstawie umów najmu, spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i co za tym idzie - należy je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. W szczególności Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotowe wydatki wykazują związek z osiąganym przez Spółkę przychodem.

Samochody Służbowe, użytkowane w oparciu o umowę najmu, są wykorzystywane przede wszystkim na potrzeby związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę.

W szczególności służą one zapewnieniu mobilności pracowników w toku wywiązywania się przez nich z obowiązków pracowniczych. Możliwość korzystania z Samochodów Indywidualnych także dla celów prywatnych (na zasadach ściśle określonych w Regulaminie oraz Umowach o używanie samochodów służbowych) stanowi swego rodzaju przywilej przyznawany pracownikowi. Jest ona traktowana przez pracowników Spółki jako dodatkowa korzyść, wynikająca z zajmowanego stanowiska oraz ma stanowić zachętę do lepszej i wydajniejszej pracy, co w rezultacie ma na celu doprowadzenie do zwiększenia przychodów Spółki. Dlatego też, w opinii Spółki, wydatki poniesione na omawiane Samochody Służbowe (w tym wypadku - czynsz najmu) mają związek z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i w konsekwencji - osiąganym przez Spółkę przychodem.

Jednocześnie, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach, wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Odnosząc się do powyższego, Spółka wskazuje, że w jej ocenie, wydatek z tytułu czynszu najmu uiszczanego na podstawie umów najmu samochodów osobowych nie spełnia definicji kosztu używania samochodu osobowego, o którym mowa w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT. Należy podkreślić, że czynsz jest opłatą o stałym charakterze, która musi być ponoszona bez względu na zakres używania wynajętej rzeczy. Co ważne, czynsz powinien być uiszczany również w sytuacji, gdy dana rzecz nie jest używana, co oznacza, że czynsz jest wynagrodzeniem za oddanie rzeczy do używania, a tym samym nie może być utożsamiany z kosztem używania rzeczy.

Konsekwentnie, w ocenie Spółki, limit określony w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT, który determinuje wartość wydatku, jaką podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odnosi się wyłącznie do kosztów z tytułu używania wynajętego samochodu osobowego dla potrzeb działalności gospodarczej, tj. kosztów eksploatacyjnych, takich jak wydatki na paliwo, naprawy, serwis czy korzystanie z płatnych dróg publicznych. Nie ma on jednak zastosowania do wydatków z tytułu czynszu najmu, które są de facto kosztami związanymi z uzyskaniem możliwości używania takiego samochodu.

W tym kontekście należy wskazać na konkluzje zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 października 2013 r. sygn. akt II FSK 467/11, w którym sąd stwierdza, że Odnosząc to do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 51 u.p.d.o.p. można zauważyć, że dotyczy on wyłącznie wydatków z tytułu kosztów używania dla potrzeb działalności gospodarczej samochodów osobowych niestanowiących majątku podatnika, a więc kosztów posługiwania się tym samochodem, wykorzystywania go. Przepis ten nie dotyczy natomiast kosztów związanych z uzyskaniem możliwości używania takiego samochodu. Innymi słowy, do wydatków z tytułu kosztów używania samochodu można zakwalifikować wszelkiego rodzaju wydatki eksploatacyjne, w odróżnieniu jednak od wydatków ponoszonych na uzyskanie samego tytułu prawnego, umożliwiającego używanie samochodu. O ile zatem wydatki na zakup paliwa, opłaty za autostrady, parkingi itp. należą do kosztów używania samochodu, o tyle wydatki ponoszone z tytułu czynszu najmu samochodu do kosztów jego używania już nie należą, są bowiem wydatkami na uzyskanie tytułu prawnego, umożliwiającego używanie samochodu.

Nadto, z uwagi na wątpliwości podatników w tym zakresie, w dniu 8 listopada 2013 r. Minister Finansów wydał interpretacje ogólną Znak: DD2/033/55/MWJ/13/RD-111005, w której wskazał, że wydatki z tytułu czynszu najmu samochodu osobowego używanego dla potrzeb działalności gospodarczej należy kwalifikować do kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 22 ust. 1 ustawy PIT i art. 15 ust. 1 ustawy CIT

b. Wydatki eksploatacyjne

Spółka wskazuje, że przedstawiona we wniosku argumentacja popierająca zasadność zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z użytkowaniem i eksploatacją Samochodów Służbowych stanowiących własność Spółki znajduje pełne zastosowanie także w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych w działalności Spółki na podstawie umów najmu. Wskazano tam, w szczególności, że w opinii Spółki, wszystkie wydatki związane z wykorzystywaniem i eksploatacją tych Samochodów Służbowych (tekst jedn.: koszty paliwa, napraw, wydatki na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc.) spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a zatem należy je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na fakt, że wskazane powyżej kategorie kosztów nie zostały wymienione w negatywnym katalogu wydatków w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, warunkiem koniecznym dla zaliczenia ich do KUP jest związek z osiąganym przez Spółkę przychodem.

Zdaniem Spółki, wydatki poniesione na omawiane samochody służbowe wykazują związek z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i w konsekwencji - z osiąganym przez Spółkę przychodem.

Wykorzystywanie Samochodów Służbowych umożliwia pracownikom Spółki wykonywanie swoich obowiązków pracowniczych np. branie udziału w spotkaniach z kontrahentami, w tym klientami Wnioskodawcy. Spółka pragnie dodatkowo zwrócić uwagę, że w analizowanej sytuacji możliwość korzystania z Samochodów Indywidualnych także do celów prywatnych stanowi swego rodzaju przywilej przyznawany pracownikowi. Jest ona traktowana przez pracowników Spółki jako dodatkowa korzyść wynikająca z zajmowanego stanowiska oraz ma stanowić zachętę do lepszej i wydajniejszej pracy, co w rezultacie ma na celu doprowadzenie do zwiększenia przychodów Spółki. Podsumowując powyższe, w ocenie Spółki, związek analizowanych wydatków z przychodami Spółki należy uznać za bezsporny.

Wnioskodawca pragnie przy tym zaznaczyć, że w odniesieniu do wydatków z tytułu użytkowania i eksploatacji Samochodów Służbowych wykorzystywanych na podstawie umów najmu zastosowanie znajduje ograniczenie wynikające z cytowanego powyżej art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT. Tym samym, ponoszone przez Spółkę koszty eksploatacyjne Samochodów Służbowych użytkowanych przez pracowników Spółki na podstawie umów najmu będą stanowić koszt uzyskania przychodu w części nieprzekraczającej kwoty wskazanej w tym przepisie (tzw. kilometrówki), zgodnie z prowadzoną przez Spółkę ewidencją przebiegu takich pojazdów.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, wydatki związane z użytkowaniem i eksploatacją Samochodów Służbowych, wykorzystywanych na podstawie umów najmu (tekst jedn.: koszty paliwa, naprawy, wydatki na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc. - w części nieprzekraczającej kwoty określonej w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT, stanowią koszty uzyskania przychodów.

c. Część podatku naliczonego niepodlegająca obniżeniu na gruncie przepisów ustawy o VAT

W ocenie Spółki, przedstawiona we wniosku argumentacja popierająca zasadność zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, niepodlegającej odliczeniu na gruncie VAT, części podatku naliczonego od wydatków związanych z użytkowaniem i eksploatacją Samochodów Służbowych, będących własnością Spółki, znajduje pełne zastosowanie również w odniesieniu do Samochodów Służbowych, będących przedmiotem umów najmu.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów m.in. podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Odnosząc się do powyższego Spółka pragnie podkreślić, że jak zostało wykazane w punkcie b "Wydatki eksploatacyjne" niniejszego wniosku, wszystkie wydatki związane z użytkowaniem i eksploatacją Samochodów Służbowych wykorzystywanych w działalności Spółki są związane z generowanym przez nią przychodem. Tym samym, podstawowa przesłanka determinująca możliwość zaliczenia przedmiotowych wydatków do KUP jest w omawianej sytuacji spełniona. W ocenie Spółki, oprócz wartości netto takich wydatków, jest ona dodatkowo uprawniona do zaliczenia do KUP związanej z nimi kwoty podatku naliczonego w części niepodlegającej odliczeniu na gruncie przepisów o VAT.

Należy bowiem wskazać, iż na podstawie art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku m.in. Wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Jak wynika natomiast z art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdami samochodowymi nie ma zastosowania m.in. w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Jednocześnie, stosownie do art. 86a ust. 4 pkt 1 tej ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Jednocześnie, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż ze względu na niedopełnienie warunków formalnych wskazanych w przepisach ustawy o VAT (tekst jedn.: niezłożenie informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT oraz nieprowadzenie szczegółowej ewidencji przebiegu), Spółce nie będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z Samochodami Kluczykowymi, (pomimo, iż w praktyce są one wykorzystywane przez pracowników Spółki wyłącznie na potrzeby realizacji swoich zadań służbowych).

Zatem z uwagi na fakt, że Samochody Indywidualne są używane przez pracowników Spółki zarówno w celach służbowych, jak i prywatnych Spółka nie ma prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego. Ponadto, ze względu na niedopełnienie warunków formalnych wskazanych w przepisach ustawy o VAT w odniesieniu do Samochodów Kluczykowych (tekst jedn.: niezłożenie informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT oraz nieprowadzenie szczegółowej ewidencji przebiegu), Spółce nie przysługuje również pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do Samochodów Kluczykowych (pomimo iż w praktyce wykorzystywane są one wyłącznie do celów służbowych). W konsekwencji, w opinii Spółki, podatek naliczony od wydatków związanych z Samochodami Służbowymi stanowiącymi własność Spółki w części niepodlegającej odliczeniu powinien stanowić koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o CIT.

Odnosząc się natomiast do kosztów paliwa, Spółka stoi na stanowisku, iż w świetle art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a w zw. z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT oraz z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 312, dalej: ustawa nowelizująca), jest ona uprawniona do zaliczenia do KUP odpowiednio:

* od dnia 1 kwietnia 2014 r. do dnia 30 czerwca 2015 r. - kwoty stanowiącej 100% VAT naliczonego w odniesieniu do paliwa wykorzystywanego do napędu Samochodów Służbowych,

* począwszy od 1 lipca 2015 r. - kwoty stanowiącej 50% VAT naliczonego w odniesieniu do paliwa wykorzystywanego do napędu ww. pojazdów.

Spółka podkreśla, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego. Tytułem przykładu można przytoczyć interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 sierpnia 2015 r. Znak: IBPB-1-2/4510-359/15-1/MM, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy stwierdzającego, że Brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit, a ustawy o CIT wskazuje, że Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nie tylko wartości netto wynikających z faktur dokumentujących poniesienie wydatków dotyczących użytkowania samochodu, ale również podatku od towarów i usług w tej części, w jakiej Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, w związku z brzmieniem art. 86a ust. 1 oraz następne ustawy o VAT. Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, na gruncie ustawy o CIT, Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodu kwoty podatku VAT naliczonego w związku z wydatkami związanymi z używaniem samochodów, w tej części, w jakiej Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało odliczenie na gruncie systemu odliczania podatku naliczonego zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług.

Jak wskazał Wnioskodawca, analogiczne konkluzje wywiódł Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 28 października 2014 r. Znak: IPTPB3/423-254/14-4/k.c., w której Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy wydatki związane z pojazdami samochodowymi, dla których nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu i Spółka korzysta z prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego można zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów włącznie z nieodliczoną częścią podatku VAT. W rozpatrywanej sprawie Organ podatkowy stwierdził, że: Wnioskodawca będzie mógł stosownie do treści ort. 16 ust. 1 pkt 46 lita ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wskazane we wniosku wydatki spełniające warunki określone w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, związane z użytkowaniem samochodów osobowych, które będzie wykorzystywał do działalności gospodarczej, wraz z podatkiem naliczonym, w tej części, w jakiej Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało odliczenie na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż wszystkie wydatki związane z pojazdami samochodowymi będącymi jej własnością (tekst jedn.: odpisy amortyzacyjne, koszty paliwa, napraw, ubezpieczenia, wydatki na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc.), wraz z wartością podatku naliczonego w części, w której Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia, stanowią koszty uzyskania przychodów (z uwzględnieniem wskazanych w treści wniosku ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 4 i pkt 49 ustawy o CIT).

Zdaniem Spółki, powyższe stanowisko w sposób kompleksowy potwierdza również interpretacja indywidualna z 18 sierpnia 2015 r. Znak: ILPB4/4510-1-201/15-3/DS., wydana w analogicznym stanie faktycznym, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, odstępując od uzasadnienia, zgodził się z podatnikiem, że Na podstawie przepisów ustawy o CIT Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych (z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT) oraz wartości netto wydatków związanych z użytkowaniem i eksploatacją samochodów funkcyjnych i administracyjnych będących własnością Spółki (tekst jedn.: kosztów paliwa, napraw, wydatków na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc, jak również ubezpieczenia z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT) wraz zwartością podatku naliczonego w części, w której zgodnie z przepisami ustawy o VAT Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że podatek naliczony od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi użytkowanymi na podstawie umów najmu w części niepodlegającej odliczeniu również powinien stanowić koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki, wszystkie wydatki związane z Samochodami Służbowymi użytkowanymi na podstawie umów najmu (tekst jedn.: czynsz najmu, koszty paliwa, napraw, ubezpieczenia, wydatki na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc.), wraz z podatkiem naliczonym w części, w której Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia, stanowią koszty uzyskania przychodów (z uwzględnieniem wskazanych w treści wniosku ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT, w odniesieniu do kosztów eksploatacji i użytkowania samochodów, a zatem nie w odniesieniu do kosztów czynszu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl