IBPB-1-1/4510-197/15/AJ - Określenie skutków podatkowych związanych z dobrowolnym umorzeniem akcji w spółce akcyjnej należących do innego akcjonariusza.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 października 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 3 listopada 2015 r.), uzupełnionym 17 listopada 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie skutków podatkowych związanych z dobrowolnym umorzeniem akcji w spółce akcyjnej należących do innego akcjonariusza - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2015 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z dobrowolnym umorzeniem akcji w spółce akcyjnej należących do innego akcjonariusza. W dniu 17 listopada 2015 r. wniosek powyższy został uzupełniony.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka akcyjna, dalej: "Spółka") jest akcjonariuszem innej spółki akcyjnej (dalej: "Spółka E") Drugim akcjonariuszem Spółki E jest spółka prawa niemieckiego (dalej: "Spółka H") mająca siedzibę w Monachium. Części akcji Spółki E posiada sama Spółka E jako akcje własne. W planowanym zdarzeniu przyszłym, Spółka E nabędzie wszystkie akcje należące do Spółki H bez wynagrodzenia w celu ich umorzenia w trybie art. 359 kodeksu spółek handlowych. Nabyte i umorzone zostaną akcje łącznej wartości nominalnej 57.847.810,00 zł, o taką kwotę zostanie także obniżony kapitał zakładowy Spółki E. Z tytułu ich nabycia i umorzenia Spółka H nie otrzyma żadnego wynagrodzenia. W wyniku nabycia akcji własnych celem ich umorzenia, część akcji Spółki E nadal będzie posiadać Spółka E jako akcje własne, pozostałe zaś akcje będą należały do Wnioskodawcy. Spółka podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na skutek dobrowolnego umorzenia akcji bez wynagrodzenia należących do Spółki H, po stronie Wnioskodawcy jako jedynego akcjonariusza nie powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, tj. czy powyższa transakcja będzie dla Wnioskodawcy czynnością neutralną podatkowo na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.

W ocenie Wnioskodawcy, umorzenie akcji bez wynagrodzenia należących do Spółki H, będzie dla Spółki neutralne podatkowo na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, tj. nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy dochodu (przychodu) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 359 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm., - dalej zwana "k.s.h"), akcje mogą być umorzone za zgodą akcjonariusza w drodze nabycia akcji przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody akcjonariusza (umorzenie przymusowe). Umorzenie akcji może również nastąpić w razie ziszczenia się zdarzenia określonego w statucie. Jak stanowi § 2 tego przepisu, umorzenie akcji wymaga uchwały walnego zgromadzenia, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia, wysokość wynagrodzenia przysługującego akcjonariuszowi akcji umorzonych bądź uzasadnienie umorzenia akcji bez wynagrodzenia oraz sposób obniżenia kapitału zakładowego. Tym samym jak wskazuje sam kodeks spółek handlowych, możliwa jest sytuacja, w której zostaną umorzone akcje bez ustalania wynagrodzenia należnego akcjonariuszowi, którego akcje będą podlegały umorzeniu. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm. - zwana dalej "u.p.d.o.p"), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym, co do zasady, jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty, przy czym w określonych ustawą przypadkach, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy, dochodem, z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w ustawie, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Ustawodawca nie zdefiniował przy tym samego pojęcia przychodu. Stosownie do wypracowanych w orzecznictwie sądowym i w doktrynie ustaleń, przychodem jest tylko takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały, definitywny i bezwarunkowy. Na taka interpretacje wskazał m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 marca 2014 r. o sygn. II FSK 928/12 stwierdzając, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych obejmuje swoim zakresem przedmiotowym wszelkie uzyskiwane w ciągu roku podatkowego przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym. W doktrynie podkreśla się, że: Przychodem będą wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, rzeczywiście otrzymane w roku podatkowym (...) (P. Małecki, M. Mazurkiewicz, CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz, wyd. VI, LEX 2015). Ustawodawca w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. wskazał jedynie przykładowy katalog przychodów.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki do powstania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dojdzie jedynie wówczas, gdy podatnik otrzyma określone przysporzenie majątkowe np. w efekcie nieodpłatnego nabycia rzeczy lub praw majątkowych albo umorzenia zobowiązań. Z perspektywy bilansowej musi więc dojść do zwiększenia aktywów danego podmiotu lub do zmniejszenia poziomu jego zobowiązań. Ponadto, aby uznać dane przysporzenie za przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ww. ustawy niezbędne jest ustalenie, czy ma ono charakter trwały i definitywny. Zdaniem Spółki, w wyniku planowanego zdarzenia nie dojdzie do zwiększenia aktywów czy zmniejszenia pasywów, a więc Spółka nie otrzyma trwałego i definitywnego przysporzenia majątkowego. Jedynym skutkiem dla Spółki będzie pozostanie jedynym akcjonariuszem Spółki E jednak fakt ten nie będzie to skutkować powstaniem jakiegokolwiek przysporzenia po stronie Spółki. W wyniku przeprowadzonego zdarzenia przyszłego, Spółka nie zyska dodatkowych akcji, dodatkowych wartości materialnych czy niematerialnych. Jednocześnie Spółka przyznaje, że umorzenie akcji należących do Spółki H może mieć wpływ na osiągnięcie przychodu przez Spółkę w przyszłości w postaci większego prawa do dywidendy ze Spółki E lub większego przychodu w przypadku sprzedaży akcji Spółki E Jednak w związku z umorzeniem akcji należących do jednego z akcjonariuszy, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wiążą skutków podatkowych.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 marca 2015 r. Znak: IBPBI/2/423-1556/14/AK,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 14 października 2013 r. Znak: ILPB4/423-260/13-2/MC, z 9 września 2011 r. Znak: ILPB4/423-204/11-2/DS, z 19 sierpnia 2011 r. Znak: ILPB4/423-165/11-5/DS, oraz z 19 listopada 2010 r. Znak: ILPB3/423-703/10-2/GC,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 19 grudnia 2012 r. Znak: ITPB3/423-574/12/AM,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 maja 2011 r. Znak: IPPB3/423-95/11-6/JB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.