IBPB-1-1/4510-193/15/ZK - Sposób ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży środków trwałych (samochodów osobowych) amortyzowanych przy zastosowaniu obniżonych stawek amortyzacyjnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 października 2015 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim 19 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży środków trwałych (samochodów osobowych) amortyzowanych przy zastosowaniu obniżonych stawek amortyzacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 19 października 2015 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął wniosek Spółki z 13 października 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży środków trwałych (samochodów osobowych) amortyzowanych przy zastosowaniu obniżonych stawek amortyzacyjnych. Wniosek powyższy za pismem z 27 października 2015 r. Znak: IPTPB3/4510-262/15-2/AC Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi przekazał do tut. Biura, celem załatwienia zgodnie z właściwością. W dniu 2 listopada 2015 r. przedmiotowy wniosek wpłynął do tut. Biura.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prawną - polskim rezydentem podatkowym. Prowadzi działalność w zakresie leasingu, ubezpieczeń i napraw samochodów. Wnioskodawca zamierza nabywać samochody osobowe (spełniające kryteria z art. 4a pkt 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: u.p.d.o.p.), które zostaną zaliczone do środków trwałych Wnioskodawcy

podlegających amortyzacji. Wartość początkowa samochodów osobowych przekroczy równowartość w złotych 20.000 euro przeliczoną na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu (samochodów) do używania (dalej: "Samochody" lub pojedynczo "Samochód"). Samochody będą wykorzystywane w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą lub oddane osobom trzecim do odpłatnego używania na podstawie umowy spełniającej warunki z art. 17b u.p.d.o.p. (tzw. podatkowy leasing operacyjny). Wnioskodawca rozważa zastosowanie wobec wszystkich lub wybranych Samochodów obniżonych stawek amortyzacji. Na moment złożenia wniosku Wnioskodawca nie wie, do jakiej wysokości obniży stawki amortyzacji, nie wyklucza jednak że będą one bliskie zeru lecz wyższe od stawki 0%. Obniżenie miałoby nastąpić zgodnie z terminami przewidzianymi w art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. Wnioskodawca planuje rozliczenie odpisów amortyzacyjnych jako kosztów uzyskania przychodów według proporcji jaką stanowi wartość Samochodu stanowiąca równowartość 20.000 euro przeliczona na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania Samochodu do używania (wynikająca z limitu przewidzianego w art. 16 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.), do wartości początkowej Samochodu ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1) i ust. 3 u.p.d.o.p.

Przykładowo, jeśli wartość początkowa Samochodu wyniesie 400.000 zł, a równowartość 20.000 euro na złote 80.000 zł, wówczas 20% wartości początkowej Samochodu będzie podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu. Przy zastosowaniu 1% stawki amortyzacyjnej, roczny odpis amortyzacyjny wyniesie 4.000 zł. Zatem część odpowiadająca 20% wartości rocznego odpisu tj. 800 zł, zostanie zaliczona do kosztów uzyskania przychodu, natomiast pozostała część tj. 3.200 zł nie będzie stanowiła kosztów uzyskania przychodów.

W przyszłości Wnioskodawca może dokonać sprzedaży Samochodów. Wówczas stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia Samochodu będą wydatki poniesione na nabycie tych Samochodów (wyrażone wartością początkową Samochodów) pomniejszone o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Przykładowo, jeśli sprzedaż zostanie dokonana po upływie 5 lat od daty wprowadzenia Samochodu do ewidencji (miesiąca, w którym rozpoczęto amortyzację), przy zachowaniu tej samej obniżonej stawki amortyzacji, a Wnioskodawca osiągnie przychód ze sprzedaży w wysokości 200.000 zł, wówczas koszt uzyskania zostałby wyliczony w poniższy sposób:

Przychód ze sprzedaży = 200.000 zł

Suma dokonanych odpisów amortyzacyjnych = 20.000 zł (4.000 zł x 5)

Wartość początkowa minus suma odpisów amortyzacyjnych = 380.000 zł (400.000 - 20.000)

Strata = 180.000 zł.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przy ustaleniu dochodu z odpłatnego zbycia Samochodu kosztem uzyskania przychodów przy sprzedaży będą wydatki poniesione na nabycie Samochodów pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych dokonanych przy zastosowaniu obniżonej stawki amortyzacyjnej, na zasadach wynikających z art. 16h i art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p.

(pytanie oznaczone we wniosku literą b)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zastosowania przez Wnioskodawcę obniżonej stawki amortyzacji na podstawie art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., przy ustaleniu dochodu z odpłatnego zbycia Samochodów kosztem uzyskania przychodów będą wydatki poniesione na nabycie tych Samochodów pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych dokonanych przy zastosowaniu obniżonej stawki amortyzacyjnej na zasadach wynikających z art. 16h i art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. Stosownie do art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodu są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16 m z uwzględnieniem art. 16 u.p.d.o.p. Przy sprzedaży środka trwałego kosztem uzyskania przychodu jest różnica między wartością początkową środka trwałego a sumą dokonanych odpisów amortyzacyjnych (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b u.p.d.o.p.). Na sumę odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., składają się natomiast zarówno odpisy zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, jak i te niestanowiące kosztów uzyskania przychodu.

W przypadku zastosowania przez Wnioskodawcę obniżonej stawki zgodnie z art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia Samochodu będzie niezamortyzowana wartość Samochodu, tj. wartość początkowa pomniejszona o dokonane wg obniżonej stawki odpisy amortyzacyjne (stanowiące jak i niestanowiące kosztu uzyskania przychodów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania. Zgodnie z tym przepisem, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości samochodu nie przewyższającej równowartości 20.000 euro.

W myśl natomiast art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera ograniczenia dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych naliczanych od wartości początkowej samochodów osobowych przewyższającej równowartość 20.000 euro. Tak więc nie są kosztem podatkowym odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro, przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłoszonego przez NBP z dnia przekazania samochodu do używania (art. 16 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy). Jednakże wartość dokonanych odpisów amortyzacyjnych, także tych niestanowiących kosztów uzyskania przychodu należy uwzględnić przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży środka trwałego. Przy sprzedaży środka trwałego kosztem uzyskania przychodu jest bowiem różnica między wartością początkową środka trwałego, a sumą dokonanych odpisów amortyzacyjnych (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy). Na sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych składają się zarówno odpisy amortyzacyjne zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, jak i te niestanowiące kosztów podatkowych (art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie leasingu, ubezpieczeń i napraw samochodów. Zamierza nabywać samochody osobowe (spełniające kryteria określone w art. 4a pkt 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), które zostaną zaliczone do środków trwałych Spółki podlegających amortyzacji. Wartość początkowa samochodów osobowych przekroczy równowartość w złotych 20.000 euro przeliczoną na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu (samochodów) do używania. Samochody będą wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca rozważa zastosowanie wobec wszystkich lub wybranych samochodów obniżonych stawek amortyzacji. W przyszłości Wnioskodawca może dokonać sprzedaży samochodów.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że w przypadku sprzedaży samochodów osobowych o wartości początkowej przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote, amortyzowanych przy zastosowaniu obniżonych stawek amortyzacyjnych, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na ich nabycie pomniejszone o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych, na którą składają się zarówno odpisy amortyzacyjne zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, jak i te niestanowiące kosztów podatkowych.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego stanowisko Wnioskodawcy, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, że wydając niniejszą interpretację indywidualną Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, odniósł się jedynie do wskazanej w stanowisku Wnioskodawcy kwestii dotyczącej sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży wskazanych we wniosku środków trwałych (samochodów osobowych), w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nadmienić przy tym należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie obejmuje badania prawidłowości przedstawionych przez Wnioskodawcę wyliczeń rachunkowych.

Nadmienić także należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.