IA-415/126/2006 - Wydatki na stroje estradowe a koszty uzyskania przychodu.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4, art. 217 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10 lipca 2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków dotyczących zakupu strojów artystycznych, kosmetyków oraz usług fryzjerskich i kosmetycznych w związku z prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie usług artystycznych - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym przez Panią wniosku z dnia 10 lipca 2006 r. (data doręczenia do tutejszego organu podatkowego: 10 lipca 2006 r.).

Pismem z dnia 10 lipca 2006 r. (data doręczenia do tutejszego organu podatkowego: 10 lipca 2006 r.), które zostało przez Panią uzupełnione w dniu 28 sierpnia 2006 r. zwróciła się Pani do tutejszego organu podatkowego z wnioskiem dotyczącym udzielenia pisemnej interpretacji co zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków dotyczących zakupu strojów artystycznych, kosmetyków oraz usług fryzjerskich i kosmetycznych w związku z prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie usług artystycznych.

Z przedstawionego przez Panią stanu faktycznego wynika, że w dniu 18 maja 2006 r. rozpoczęła Pani działalność gospodarczą w zakresie usług artystycznych, polegającą na wykonywaniu recitali muzycznych w klubach muzycznych, pubach oraz na imprezach zorganizowanych przez organizacje społeczne, stowarzyszenia oraz teatry.

Przedmiotowa działalność gospodarcza prowadzona jest przez Panią na podstawie zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej oraz dyplomu uprawniającego do wykonywania zawodu - recitale muzyczne.

W związku z wykonywaniem powyższych usług jest Pani zobowiązana do odpowiedniego wyglądu zewnętrznego, którego przejawem jest odpowiednio dopasowany do charakteru imprezy strój.

Nadmieniła Pani, że w imprezach artystycznych zawsze występuje Pani w charakterze wokalistki, a tylko sporadycznie - jako osoba zapowiadająca wykonanie prezentowanych przez siebie utworów, w sytuacjach gdy podczas występów nie towarzyszy Pani konferansjer.

W Pani ocenie, nierozerwalnie ze świadczonymi usługami artystycznymi związany jest Pani wygląd i image, przejawiający się odpowiednimi atrybutami takimi jak: strój, fryzura i makijaż.

Odpowiednie dopasowanie wyglądu zewnętrznego do konkretnej imprezy artystycznej wiąże się z ponoszeniem przez Panią wydatków, dotyczących zakupu ubiorów, kosmetyków oraz usług fryzjerskich. Poinformowała Pani również, że nabywana przez Panią odzież estradowa będzie wykorzystywana wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności i nie będzie jej Pani używała w życiu codziennym.

Jednorazowa wartość każdego zakupionego przez Panią stroju nie będzie przekraczała kwoty 3500 zł., a przewidywany okres używania będzie wynosił ponad rok.

Opodatkowana jest Pani w formie zasad ogólnych i w związku z tym faktem prowadzi Pani podatkową księgę przychodów i rozchodów, a podatek dochodowy od osób fizycznych wyliczany jest przez Panią wg zasad określonych w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), tj. wg skali podatkowej.

Na tle powyższych okoliczności faktycznych, zwróciła się Pani do Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie o interpretację przepisu art. 22 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, definiującego pojęcie kosztów uzyskania przychodów dla potrzeb tego podatku.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie stwierdziła Pani, że poniesione przez Panią wydatki na zakup usług fryzjerskich i kosmetycznych, kosmetyków, jak również wydatki dotyczące zakupu strojów potrzebnych do prowadzenia działalności artystycznej, stanowią koszty uzyskania przychodów w świetle wyżej powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na ich związek z osiąganymi przez Panią przychodami.

Z wniosku Pani wynika, że przedmiotowe stroje nie zostaną przez Panią zaliczone do środków trwałych, dlatego też poniesione z tego tytułu wydatki zostaną przez Panią bezpośrednio wpisane do podatkowej księgi przychodów i rozchodów jako koszty uzyskania przychodów.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie, po sprawdzeniu, że zostały spełnione warunki określone w art. 14a § 1 i § 2 wyżej powołanej ustawy - Ordynacja podatkowa, udziela poniższej interpretacji.

Pojęcie kosztów uzyskania przychodów definiuje art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), który stanowi, że "kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23" ww. ustawy.

Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego bezpośredni związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Warunkiem zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest zatem istnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a uzyskanym przychodem.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Przepisy art. 23 wyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają charakter szczególny i w związku z tym nie mogą podlegać wykładni rozszerzającej, a w szczególności nie można ich interpretować przy zastosowaniu wnioskowań prawniczych (a contrario, per analogiam).

Wykonywanie przez podatników wielu zawodów wymaga zakupu odpowiednich strojów, które są używane jedynie w działalności, a które nie mogą być przez nich wykorzystywane w codziennym życiu.

Dotyczy to m.in. aktorów, muzyków, cyrkowców, itp. Aby wykonywać swoją działalność i osiągać z niej przychody zmuszeni są oni do nabywania odzieży estradowej, która jest wykorzystywana jedynie przy wykonywaniu owych czynności. Jej nabycie jest w owym przypadku wręcz warunkiem koniecznym osiągania przychodu przez te podmioty.

Nie może być więc w owej sytuacji wątpliwości, iż ów wydatek może być kosztem uzyskania przychodów.

Jednak jego sposób zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów uzależniony jest od przewidywanego okresu używania stroju, a także od jego wartości początkowej.

Nie można zapominać o tym, że również stroje artystyczne (estradowe) mogą być środkami trwałymi.

Ustawodawca w przepisach art. 22a ust. 1iart. 22d ust. 1 wyżej powołanej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych postanowił, że:

* art. 22d ust. 1 - Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Z kolei przepisy § 3 ust. 2 pkt 7, § 4 ust. 1 pkt 2 oraz § 4 ust. 2 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) stanowią:

Konkludując, stwierdzić należy, że w przedmiotowym stanie faktycznym, jako podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, który nabywa stroje artystyczne (estradowe), będące składnikiem majątku o wartości nieprzekraczającej 3.500 zł będzie Pani mogła dla celów podatkowych, nie zaliczyć powyższych strojów do środków trwałych, odnosząc ich wartość bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Pamiętać należy o tym, aby powyższe stroje o wartości jednostkowej wyższej niż 1.500 zł. zostały wpisane do ewidencji wyposażenia.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodów będzie Pani mogła również uznać poniesione wydatki, dotyczące zakupu usług fryzjerskich i kosmetycznych, jak również niezbędnych kosmetyków, które to wydatki będą pozostawały w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przez Panią przychodami.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 1 wyżej wymienionej ustawy - Ordynacja podatkowa niniejsze postanowienie zawiera interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dla określonego w przedmiotowym wniosku stanu faktycznego i w stanie prawnym obowiązującym w dacie wydania niniejszego postanowienia.

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i § 2 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.