I USB XVI-412/29/2004 - Wydatki na cele rehabilitacyjne

Pytanie Podatnika:

Czy osobie w wieku 80 lat, posiadającej I grupę inwalidzka przysługuje odliczenie od podatku z tytułu przejazdów do placówek medycznych?

Moja matka mieszka sama, Nie jest właścicielką ani współwłaścicielem żadnego środka lokomocji. Powodem przyznania I-ej grupy inwalidzkiej nie są ani schorzenia narządów ruchu, ani kłopoty ze wzrokiem.

W czerwcu bieżącego roku moja matka miała usuwane modzele ze stóp. Zabiegu dokonano w szpitalu, ale po zabiegu nie hospitalizowano jej, odmówiono także przewiezienia jej do domu transportem sanitarnym.

W tej sytuacji korzystała z usług taksówki, w tym momencie, a także później zjawiając się w szpitalu i przychodniach na kontrole.

Lekarze i personel medyczny twierdzi, że mamie przysługuje zryczałtowany odpis podatkowy z tego tytułu, wynoszący około 2.000,00 zł rocznie, jednocześnie wyrażając zdziwienie, że z tej możliwości do tej pory nie korzystała udając się do szpitala i przychodni w celu leczenia swoich licznych schorzeń. Z upoważnienia mojej matki proszę o wyjaśnienie powyższej kwestii.

Odpowiedź Urzędu:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) podstawą odliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu m.in. kwot wydatków na cele rehabilitacyjne poniesionych przez podatnika będącego osoba fizyczną niepełnosprawną w danym roku podatkowym.

W myśl art. 26 ust. 7a w/w ustawy za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się m.in. wydatki poniesione na odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne różnymi środkami transportu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy stanowi, że odliczeniu podlegają wydatki na używanie samochodu osobowego stanowiącego własność osoby niepełnosprawnej zaliczanej do I lub II grupy inwalidztwa, lub podatnik mający na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczaną do I lub II grupy inwalidztwa dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne do wysokości nie przekraczającej w 2003 r. kwoty 2.280,00 zł.

Odliczenia te przysługują jednak osobie, która spełnia następujące warunki:

1. jest osobą niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa,

2. jest właścicielem samochodu osobowego,

3. samochód używany jest w związku z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - czyli używanie samochodu musi wynikać z indywidualnych potrzeb osoby niepełnosprawnej.

Natomiast podstawą do odliczenia wydatków na przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, np. taksówką, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek, dowodu poniesienia wydatku.

W kontekście powyższego, jeżeli Pana Mama spełnia wyżej opisane warunki, to może dokonać odliczenia wydatków poniesionych na dojazd na zabiegi. Wysokość tego odliczenia powinna być zgodna z wysokością posiadanych dowodów zapłaty.