I USB III/436/30/2006/kk - Wystawianie faktur i obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia usług transportowych.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty działając na podstawie:

* art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 217 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.),

* art. 19 ust. 1, ust. 4, ust. 13 pkt 2 lit. a i ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.),

* § 15 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.)

uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2006 r. dotyczące wystawiania faktur oraz obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, z tytułu świadczenia usług transportowych.

W dniu 20 marca 2006 r. został złożony wniosek z dnia 27 lutego 2006 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu usług transportowych na terenie kraju.

We wniosku stwierdza Pan, że zgodnie z art. 19 ust. 1, 4 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi, z chwilą wystawienia faktury (nie później jednak niż 7 dni po wykonaniu usługi) lub w momencie otrzymania części należności. Jednak w przepisie art. 19 ust. 13 pkt 2 ww. ustawy uregulowany jest szczególny przypadek powstania obowiązku podatkowego w przypadku usług transportowych. Według tego przepisu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usługi. Uważa Pan, iż przepis ten uchyla w przypadku usług transportowych postanowienia przepisów ust. 1, 4 i 11 i stanowi, iż jeśli usługa została wykonana np. piętnastego dnia miesiąca to fakturę należy wystawić (pod warunkiem że nie otrzymano do tego czasu żadnych kwot należności) nie później niż 30 dnia od dnia wykonania usługi, czyli w następnym miesiącu. Natomiast z chwilą wystawienia faktury powstaje obowiązek podatkowy i transakcję tę należy rozliczyć w deklaracji VAT-7 za dany okres. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie - zdaniem Pana - aby wystawić fakturę w dniu wykonania usługi i opodatkować tę usługę w miesiącu jej wykonania. Wynika to z literalnego brzmienia przepisu "nie później niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usługi". Oczywiście podatnik jest także uprawniony do wystawienia faktury w dniu wykonania usługi, ale rozliczenia podatku należnego w miesiącu następnym (właśnie 30 dni od momentu wykonania usługi). Nie znajduje Pan jednak w powyższym przepisie uregulowania, które "umiejscawiałoby sztywno" powstanie obowiązku podatkowego 30 dni od zakończenia usługi. Uważa Pan zatem, że nie ma obowiązku przesuwania obowiązku podatkowego na 30 dni od chwili wystawienia faktury, jeżeli faktura została wystawiona w dniu wykonania usługi.

W związku z powyższym wystąpił Pan z zapytaniem: czy przedstawione powyżej rozumowanie jest słuszne i czy ma Pan prawo do opodatkowania świadczonych usług w miesiącu wykonania usługi i wystawienia faktury, niekoniecznie 30 dni od daty wykonania usługi.

Stanowisko tutejszego Organu:

Obowiązek podatkowy - zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19 ust. 4 ww. ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dni, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami.

W myśl art. 19 ust. 15 ustawy w przypadkach określonych w ust. 10, 13 pkt 2-5 i 7-10 otrzymanie części zapłaty (ceny) lub części wkładu budowlanego i mieszkaniowego powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dla powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług transportowych istotną kwestią jest termin zapłaty za wykonane usługi, tj. zapłaty dokonanej w terminie 30. dni od dnia wykonania usługi.

W związku z powyższym obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia usług transportowych powstaje:

* 30. dnia od dnia wykonania usługi, w przypadku nieotrzymania zapłaty w ciągu 30 dni od dnia wykonania usługi. Usługę taką należy wówczas obowiązkowo rozliczyć w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym przypada 30. dzień jej wykonania,

* w dniu otrzymania zapłaty, w przypadku otrzymania całej zapłaty przed upływem 30. dnia od dnia wykonania usługi. Usługa taka rozliczana jest w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym przypada dzień tej zapłaty,

* w dniu otrzymania części zapłaty przed upływem 30. dnia od dnia wykonania usługi i 30. dnia od dnia wykonania usługi, z tytułu pozostałej niezapłaconej części należności.

W tym przypadku otrzymanie części należności za wykonaną usługę obliguje podatnika do jej rozliczenia w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym zapłata tej części nastąpiła; pozostałą część należności niezapłaconą przed 30. dniem od dnia wykonania usługi należy obowiązkowo rozliczyć w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym przypada 30. dzień jej wykonania.

Dla przedmiotowych usług w szczególny sposób uregulowano także zasady ich dokumentowania.

Zgodnie z § 15 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1-5 i 7-11 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Natomiast zgodnie z § 15 ust. 2 tego rozporządzenia faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie zatem z ww. przepisami terminem ostatecznym, w którym należy wystawić fakturę dokumentującą usługę transportową, jest dzień powstania obowiązku podatkowego, czyli 30. dzień od dnia wykonania usługi, chyba że wcześniej dokonano zapłaty i wówczas tym dniem będzie dzień otrzymania zapłaty.

Podatnik może wystawić fakturę przed dniem powstania obowiązku podatkowego, jednakże nie wcześniej niż 30. dnia przed jego powstaniem, czyli w dniu wykonania usługi. Wystawienie faktury w dniu wykonania usługi nie oznacza jednak, że w dniu tym powstaje obowiązek podatkowy, o ile w dniu tym nie nastąpi zapłata należności za wykonanie usługi transportowej.

Powyższe oznacza, że w przypadku świadczenia usług transportowych termin wystawienia faktury nie decyduje o chwili powstania obowiązku podatkowego, co ma miejsce przy wykonywaniu innych czynności opodatkowanych, rozliczanych na zasadach ogólnych wynikających z art. 19 ust. 4 ww. ustawy.

W świetle powyższego Naczelnik tutejszego Urzędu Skarbowego stwierdza, że skoro przepisy ustawy określają dla usług transportowych szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, to podatnik nie jest uprawniony do przyjęcia innego momentu powstania obowiązku podatkowego, niż wynikający z ww. przepisów.

Wobec powyższego stanowisko Pana zawarte w rozpatrywanym wniosku należy uznać za nieprawidłowe.

Ponadto tutejszy Organ informuje także, że niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa przedstawiona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Jeżeli jednak podatnik zastosował się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej jego zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może być zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.