I-2/446/54/05/KW - Obowiązek podatkowy w związku z umową leasingu operacyjnego zawartą z firmą zagraniczną.

Na podstawie art. 217 i art. 217 w związku z 14a § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) w związku z wnioskiem z dnia 4 stycznia 2005 r. (data wpływu 5 stycznia 2005 r.) uzupełnionego pismem z dnia 31 marca 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku od towarów i usług w kwestii obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług w świetle przepisów art. 5 i art. 103 ust. 3 i 4 lub jakiegokolwiek innego przepisu ustawy o VAT w związku ze sprowadzeniem pojazdów na podstawie umowy leasingu operacyjnego, na mocy której nie dochodzi do nabycia własności, a jedynie do okresowego korzystania przez podmiot polski z powierzonych mu pojazdów - Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze uznaje za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym.

Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny: Spółka na podstawie umowy leasingu z dnia 6 października 2004 r. sprowadziła do Polski 5 środków transportu IVECO EURO-STAR LD 440E. Wyżej wymienione środki transportu zostały sprowadzone na terytorium Polski z Danii. Spółka ma zamiar zarejestrować je dla celów dopuszczenia do ruchu drogowego i wykorzystywać te środki w swojej działalności gospodarczej w charakterze użytkownika, jako pojazdy powierzone. Właścicielem pojazdów przez cały okres trwania umowy leasingu będzie pozostawał leasingodawca i po zakończeniu umowy leasingu, pojazdy te zostaną zwrócone tej firmie.

Wnioskodawca zaprezentował własne stanowisko w sprawie: sprowadzenie z Danii do Polski środków transportu na podstawie przedmiotowej umowy leasingu nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu w świetle art. 5 ustawy o VAT. W związku z powyższym regulacje dotyczące zapłaty podatku VAT od środków transportu, określone w art. 103 ust 3 i 4 nie dotyczą Spółki, czyli Spółka nie ma obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu sprowadzenia na terytorium Polski środków transportu.

Wątpliwości Spółki dotyczą: czy związku ze sprowadzeniem pojazdów na podstawie umowy lesasingu operacyjnego, na mocy której nie dochodzi do nabycia własności, a jedynie do okresowego korzystania przez podmiot polski z powierzonych mu pojazdów brak jest obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług w świetle przepisów art. 5 i art. 103 ust. 3 i 4 lub jakiegokolwiek innego przepisu ustawy o VAT.

Działając w oparciu o art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa w zakresie zaprezentowanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze uznaje stanowisko Podatnika za prawidłowe, wskazując co następuje:

Spółka wyleasingowała środki transportu od leasingodawcy posiadającego swoją siedzibę na terenie państwa członkowskiego. Właścicielem pojazdów przez cały okres trwania umowy leasingu będzie pozostawał leasingodawca i po zakończeniu umowy leasingu, pojazdy te zostaną zwrócone tej firmie, co oznacza, że do dokonywania odpisów amortyzacyjnych będzie uprawniony leasingodawca, a leasingobiorca w okresie trwania leasingu będzie rozporządzał środkami transportu tylko jak użytkownik Wyżej wymieniony leasing środków transportowych nie stanowi zatem umowy leasingu, o której mowa w art. 7 ust 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) tj. w wyniku której odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający i w której, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2, nie przewidziano opcji, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione, zatem powyższe czynności nie mogą być traktowane jak dostawa towarów, lecz jako usługa.

W myśl art. 5 ust 1 pkt 1 cyt. ustawy o VAT opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Dla stwierdzenia obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług lub braku obowiązku opodatkowania decydujące będzie ustalenie, w oparciu o art. 27 cyt. ustawy, miejsca świadczenia usługi. Zgodnie z ust 3 i ust 4 pkt 6 ww. art. 27 cyt. ustawy o VAT jeżeli usługi wynajmu, dzierżawy lub inne o podobnym charakterze, tzn. również usługi leasingu, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu, są świadczone na rzecz

miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Jak wynika z treści ww. przepisu określone w nim miejsce świadczenia usługi nie dotyczy przypadków gdy przedmiotem usług wynajmu, dzierżawy lub leasingu są środki transportu. Zatem w przypadku leasingu środków transportu na zasadzie najmu zastosowanie ma ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług wyrażona w ust. 1 cyt. art. 27, zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności, w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania.

Z powyższego wynika, iż usługi leasingu środków transportu są opodatkowane w miejscu gdzie usługodawca ma siedzibę lub prowadzi stale działalność gospodarczą w zakresie tych usług.

Uwzględniając powyższe w przedmiotowym przypadku miejscem świadczenia usługi leasingu wg ogólnej zasady miejsca świadczenia usług wyrażonej w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy będzie Dania, a zatem przedmiotowa usługa nie będzie podlegała opodatkowaniu w kraju w oparciu o wyżej cyt. art. 5 ust 1 pkt 1 i nie wywoła dla leasingobiorcy żadnych skutków na gruncie podatku VAT w tym również wynikających z art. 103 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, a miejscem opodatkowania przedmiotowej usługi będzie terytorium innego kraju członkowskiego.