I-1/415/4/05 - Odpisy amortyzacyjne z tytułu budynku stanowiącego własność firmy

Pytanie podatnika

Czy można zaliczyć ciężar kosztów uzyskania przychodu z tytułu działalności gospodarczej, odpisy amortyzacyjne z tytułu budynku stanowiącego własność firmy jeśli nie wszystkie lokale tego budynku są na chwilę obecną wynajęte?

Postanowienie

W odpowiedzi na złożony do tut. organu podatkowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów amortyzacji budynku mieszkalno-handlowo-usługowego stanowiącego środek trwały, który to wynajmowany jest w całości na cele użytkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż istotą Pani problemu jest to, czy w przypadku gdy wszystkie pomieszczenia nie są wynajęte ma Pani prawo do zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w całości.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu udziela interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe.

Z Pani akt podatkowych wynika, iż prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie:

- usług transportowych, drogowych, towarowych pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t,

- krawiectwa ogólnego,

- usług komputerowych,

- ksero,

- wynajmu powierzchni użytkowych,

- handlu hurt- detal okrężnego art. spoż. i przem. kraj i zagran.,

- handlu detal - hurt stacjonarnego art. spoż. i przem. kraj i zagran.,

- produkcji wkładów barkowych,

- handlu hurt - detal wyrobami własnymi,

- importu i exportu.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a i 22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 w/wym. ustawy, amortyzacji podlegają, a zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m. in. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Ponieważ wynajem powierzchni użytkowych jest jednym z zakresów Pani działalności, kosztami uzyskania przychodów będą wszystkie koszty, jakie Pani poniesie w związku z tym źródłem przychodu, w tym odpisy amortyzacyjne.

Zgodnie z art. 22c pkt 5 w/wym. ustawy amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której składniki były wykorzystywane. W przedstawionym stanie faktycznym powyższy przepis nie ma zastosowania, gdyż w działalności gospodarczej prowadzonej przez Panią m.in. w zakresie wynajmu powierzchni użytkowych wykorzystywany jest budynek mieszkalno-handlowo-usługowy, którego poszczególne lokale zostały już wynajęte, a niektóre pozostają czasowo nie wynajmowane. Pani nadal wykonuje działalność gospodarczą i zachowuje prawo do odpisów od całości powierzchni przeznaczonej pod wynajem. Nie ma podstaw do nie uznania za koszt odpisu amortyzacyjnego za okres, kiedy określonej części powierzchni Pani nie wynajmuje, lub uznawania za koszt jedynie części odpisów amortyzacyjnych. Taka sytuacja, tj. uznawanie w ciężar kosztów jedynie części odpisów amortyzacyjnych (przy naliczeniu w ewidencji środków trwałych pełnej amortyzacji) mogłaby mieć miejsce tylko wtedy, gdy jedynie określoną część budynku przeznaczyłaby Pani na cele działalności gospodarczej, a pozostałą użytkowała na cele prywatne albo inne, nie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą lub budynek przestałby służyć działalności w ogóle, lub w części, to wówczas powinna Pani zaprzestać zaliczania w koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w całości lub w takiej części, jaka nie jest przeznaczona na działalność gospodarczą.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy, stan faktyczny przedstawiony w Pani wniosku oraz stan prawny obowiązujący w dniu zaistnienia zdarzenia, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu potwierdza Pani stanowisko w sprawie i uznaje je za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 art. 14b.