GZ.tr.022-41/08 - Lokalizacja wiatraków (farm wiatrowych) na gruntach rolnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 11 czerwca 2008 r. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi GZ.tr.022-41/08 Lokalizacja wiatraków (farm wiatrowych) na gruntach rolnych.

Odpowiadając na pismo dotyczące lokalizacji wiatraków (ferm wiatrowych) na gruntach rolnych - Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi przedstawia następujące stanowisko według kolejności zadanych pytań.

1.

Czy zgodnie z art. 7 ust 2 pkt 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych zwartym obszarem projektowanym do przeznaczenia na cele nierolnicze jest obszar zajęty przez 23 wiatraki - farmę elektrowni wiatrowych o pow. ok. 3,90 ha gruntów rolnych klasy II-III, w pięciu wsiach, która wymaga zgody Ministra rolnictwa i Rozwoju Wsi, czy każdą z lokalizacji można potraktować odrębnie?

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266 ze zm.) przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, wymagających zgody, o której mowa w ust. 2, dokonuje się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, sporządzonym w trybie określonym w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

A zgodnie z art. 7 ust. 2 tej ustawy przeznaczenie na cele nierolnicze i nieleśne:

-

gruntów rolnych stanowiących użytki klas I-III, jeżeli ich zwarty obszar projektowany do takiego przeznaczenia przekracza 0,5 ha - wymaga zgody Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi;

-

gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas IV, jeżeli ich zwarty obszar projektowany do takiego przeznaczenia przekracza 1 ha;

-

lasów nie stanowiących własności Państwa

- oraz gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas V i VI, wytworzonych z gleb pochodzenia organicznego, oraz torfowisk i oczek wodnych, jeżeli ich zwarty obszar projektowany do takiego przeznaczenia przekracza 1 ha - wymaga zgody marszałka województwa.

W pozostałych przypadkach przeznaczenie na cele nierolnicze gruntów rolnych należy wyłącznie do kompetencji rady gminy i dokonywane jest w ramach podjęcia przez rade, gminy uchwały o zatwierdzeniu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego inwestycja celu publicznego może być realizowana na podstawie decyzji wójta, burmistrza, prezydenta miasta o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, natomiast zmiana zagospodarowania terenu polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonanie innych robót budowlanych, a także zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części wymaga ustalenia w drodze decyzji warunków zabudowy. Do rozstrzygnięcia tych spraw mają zastosowania odpowiednio art. 50 - 53 i art. 59 - 61 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.).

W projektowanych farmach wiatrowych, przestrzeń pomiędzy wiatrakami i drogami dojazdowymi do nich, które usytuowane są w znacznych odległościach od siebie będzie najczęściej wykorzystywana rolniczo i w związku z tym grunty te nie wymagają zmiany przeznaczenia.

Jeżeli zatem zwarta powierzchnia użytków rolnych przewidzianych do przeznaczenia na cele nierolnicze pod poszczególne wiatraki i drogi dojazdowe nie przekracza powierzchni granicznych określonych, w ustawie o ochronie gruntów rolnych i leśnych, a więc 0,50 ha w przypadku gruntów I-III klasy lub 1 ha - w przypadku gruntów klasy IV, w związku z tym nie zachodzą, przesłanki do występowania do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi lub Marszałka Województwa o wyrażenie zgody na przeznaczenie na cele nierolnicze gruntów rolnych, gdyż decyduje o tym jedynie Rada Gminy.

W świetle powyższych wyjaśnień każdą z proponowanych lokalizacji należy potraktować odrębnie.

2.

Czy planowana budowa farmy elektrowni wiatrowej składającej się z 23 wiatraków w zaistniałej sytuacji powinna być prowadzona na podstawie planu zagospodarowania przestrzennego skoro dla trzech wsi plan taki dla fragmentów obszarów zurbanizowanych w 2007 r. uchwalono, czy można ją traktować jako odrębne 23 inwestycje celu publicznego i uzgodnić projekty decyzji lokalizacji inwestycji celu publicznego w zakresie ochrony gruntów rolnych jak dla obszarów dla których nie ma planu?

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 ze zm.) inwestycją celu publicznego jest inwestycja o znaczeniu lokalnym (gminnym) lub ponadlokalnym (powiatowym, wojewódzkim lub krajowym) stanowiąca przedmiot enumeratywnego wyliczenia w art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) oraz na podstawie delegacji pkt 10 tego artykułu wszystkie inwestycje określone jako cel publiczny w innych ustawach.

W związku z ww. przepisami inwestycją celu publicznego jest między innymi budowa i utrzymanie przewodów i urządzeń służących do przesyłania energii elektrycznej, a także innych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń. Tak więc za inwestycje celu publicznego należy uznać budowę turbin wiatrowych, które służą uprowadzaniu energii elektrycznej do publicznej sieci elektroenergetycznej.

W powyższej sytuacji, lokalizacja turbin wiatrowych na terenach pozbawionych planu miejscowego, obowiązku jego sporządzania, albo w przypadku gruntów rolnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 roku o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266 ze zm.) objętych zgodą, na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze dokonywana jest w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Natomiast w przypadku, gdy planowane przedsięwzięcie nie posiada przeznaczenia co najmniej gminnego (nie jest inwestycją służącą społeczności gminnej), a energia produkowana jest wyłącznie na potrzeby własne inwestora, ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu powinno nastąpić w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Ponieważ na podstawie art. 143 ustawy o gospodarce nieruchomościami, turbiny wiatrowe, jako urządzenia elektryczne należą do urządzeń infrastruktury technicznej, ich lokalizacja na mocy art. 61 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie wymaga spełnienia warunków określonych w art. 61 ust. 1 pkt 1 i 2 tej ustawy, w tym zasady "dobrego sąsiedztwa".

W świetle powyższych wyjaśnień ww. farmę elektrowni wiatrowych należy traktować jako odrębne 23 inwestycje celu publicznego i uzgodnić projekty decyzji lokalizacji inwestycji celu publicznego w zakresie ochrony gruntów rolnych jak dla obszarów dla

3.

Czy kolizja pomiędzy zapisami w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy dotyczącymi przeznaczenia przedmiotowego terenu jako obszarów rolniczej przestrzeni produkcyjnej i przekazane projekty decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego - farmy wiatraków elektrowni wiatrowych, nie jest przeszkodą w ich uzgodnieniu w zakresie ochrony gruntów, gdy założyć, że każda z lokalizacji to odrębna inwestycja nie wymagająca przeznaczenia w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych?

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy nie jest przepisem gminnym i nie może stanowić podstawy decyzji administracyjnych ustalających warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. Ustalenie to następuje jedynie w oparciu o przepisy prawa odnoszące się do przedmiotu i terenu objętego decyzją. A zatem nie ma podstaw prawnych do odmowy wydania decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego w przypadku braku zgodności planowanego przedsięwzięcia z zapisami studium. W tej sytuacji zapisy w studium nie mogą stanowić przeszkody do uzgodnienia decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego pod względem ochrony gruntów rolnych.

Natomiast przed uzyskaniem pozwolenia na budowę wspomnianych wiatraków, osoba wyłączająca, grunty rolne z produkcji jest zobowiązana uzyskać decyzję starosty zezwalającą, na wyłączenie gruntów rolnych z produkcji, która w przypadku gruntów rolnych objętych ochroną, a więc klas I-III oraz klas IV-VI wytworzonych z gleb pochodzenia organicznego określi jednorazową należność i 10 opłat rocznych z tytułu ich wyłączenia. W przypadku wiatraków wyłączeniu i ewentualnie opłatom podlegają grunty przewidziane pod drogę dojazdową, plac manewrowy i naziemną część fundamentu wiatraka.

Opublikowano: LEX nr 17259