GNP/401/4560-461/07/PE - Równoważenie odpoczynku.

Zgodnie z art. 132 § 1 kodeksu pracy pracownikowi przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku. Odpoczynek taki nie musi być zapewniony w przypadku konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii. W takiej jednak sytuacji pracownikowi przysługuje, w okresie rozliczeniowym, równoważny okres odpoczynku.

Obowiązek zrównoważenia skróconego w danej dobie 11-godzinnego odpoczynku polega zaś na przedłużeniu takiego odpoczynku w innej dobie o tyle godzin, o ile został on skrócony, nie zaś na udzieleniu czasu wolnego czy dnia wolnego od pracy. Jeśli zatem pracownik w danej dobie, z uwagi na podane okoliczności skorzystał jedynie z 9-godzinnego odpoczynku dobowego, w innej dobie, zamiast korzystać z co najmniej 11-godzinnego odpoczynku, powinien mleć zapewniony co najmniej 14-godzinny odpoczynek dobowy (11 + 3). Ponadto Departament Prawny informuje, że zrównoważenie skróconego odpoczynku dobowego powinno nastąpić nie później niż do końca okresu rozliczeniowego, w którym skrócenie tego odpoczynku miało miejsce.

Takie równoważenie dobowego odpoczynku pracownika jest jednak dopuszczalne wyłącznie w przypadkach określonych w kodeksie pracy. Gdy naruszenie odpoczynku nie dotyczy osób zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy lub przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska, usunięcia awarii, to przepisy o równoważeniu odpoczynku w okresie rozliczeniowym nie mają zastosowania. W takim wypadku pracodawca popełnia, wykroczenie polegające na niezapewnieniu pracownikowi nieprzerwanego 11-godzinnego odpoczynku dobowego.