GNP-401-023-220/07 - Stanowisko Głównego Inspektoratu Pracy w sprawie udzielania odpoczynków kierowcom.

(...) art. 1 pkt 1 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (DzU z 2004 r. nr 92, poz. 879 z późn. zm.) (...) określa czas pracy kierowców wykonujących przewóz drogowy, zatrudnionych na podstawie stosunku pracy. Oznacza to, że jej przepisy stosuje się do wszystkich kierowców-pracowników wykonujących przewóz drogowy.

Departament Prawny informuje również, że w myśl art. 13 ustawy o czasie pracy kierowców po kolejnych godzinach pracy kierowcy przysługuje przerwa przeznaczona na odpoczynek wymiarze nie krótszym niż 30 minut, gdy liczba godzin pracy nie przekracza 9 godzin oraz w wymiarze nie krótszym niż 45 minut, gdy liczba godzin pracy wynosi więcej niż 9 godzin. Przerwa ta może być dzielona na okresy krótsze, trwające co najmniej 15 minut każdy, wykorzystywane w trakcie 6-godzinnego czasu pracy lub bezpośrednio po tym okresie. Przerwy te ulegają skróceniu o przerwę w pracy trwającą 15 minut, którą pracodawca jest obowiązany wprowadzić, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy kierowcy wynosi co najmniej 6 godzin. Przerwa, o której mowa w art. 13 ustawy o czasie pracy kierowców, stosowana jest do wszystkich kierowców-pracowników z wyłączeniem kierowców, o których mowa w art. 22 ustawy, czyli m.in. kierowców zatrudnionych w transporcie regularnym na trasach nieprzekraczających 50 km (...)

(...) W myśl art. 31b ust. 1 ustawy kierowcy przed upływem 6 godzin łącznego dziennego czasu prowadzenia pojazdu przysługuje przerwa przeznaczona na odpoczynek w wymiarze nie krótszym niż 30 minut, gdy łączny czas prowadzenia pojazdu wynosi od 6 do 8 godzin, oraz w wymiarze nie krótszym niż 45 minut, gdy łączny dzienny czas prowadzenia pojazdu przekracza 8 godzin. Kierowcy zatrudnionemu na podstawie stosunku pracy, który wykonuje przejazdy, o których mowa w rozdziale 4a ustawy o czasie pracy kierowców, przysługuje zatem zarówno 15-minutowa przerwa z art. 6 ust. 3 ustawy, jak i przerwa z art. 31b ust. 1. Przerwy z art. 6 ust. 1 ustawy o czasie pracy kierowców nie wlicza się do przerw wynikających z art. 31b, a co za tym idzie, udzielane są one niezależnie. Pracownikowi przysługuje zatem jedna przerwa 15-minutowa (wynikająca z art. 6 ustawy o czasie pracy kierowców) oraz jedna przerwa 30- lub 45-minutowa (wynikająca z art. 31b ustawy o czasie pracy kierowców). Z uwagi na to, że przerwy z art. 31b mogą być dzielone na krótsze odcinki czasu, z których co najmniej jeden powinien obejmować nie mniej niż 15 minut, kierowcy-pracownikowi, który korzysta z takich dzielonych przerw, przysługują co najmniej dwie przerwy obejmujące nie mniej niż 15 minut (jedna z art. 6, druga z art. 31b ust. 2 ustawy o czasie pracy kierowców) oraz przerwy stanowiące "dopełnienie" 15-minutowej przerwy wynikającej z art. 31b ust. 2 - odpowiednio do 30 lub do 45 minut.