GN 4-625-100/97/1307 - System indywidualnego rozliczania energii cieplnej dostarczanej do mieszkań.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 czerwca 1997 r. Ministerstwo Finansów GN 4-625-100/97/1307 System indywidualnego rozliczania energii cieplnej dostarczanej do mieszkań.

Odpowiadając na pismo z dnia 25 kwietnia 1997 r. znak TGE/267/8/97, z którego treści wynika, że niektórzy lokatorzy nie wyrazili zgody na opomiarowanie mieszkań, Ministerstwo Finansów wyraża następujący pogląd:

Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 września 1991 r. w sprawie powszechnego wprowadzenia indywidualnego rozliczania ilości dostarczanej energii cieplnej (M.P. Nr 30, poz. 218) zaleca rządowi powszechne wprowadzenie systemu indywidualnego rozliczania poboru energii cieplnej. Ponieważ dotychczasowy system rozliczeń za energię cieplną dostarczaną do mieszkań na cele bytowe w formie rozliczeń ryczałtowych jest irracjonalny i anachroniczny, musi być zmieniony na system opomiarowany. System ryczałtowy to pozostałość z czasów, gdy ceny energii były niskie, co nie sprzyjało jej oszczędzaniu, a niekiedy wręcz odwrotnie - marnotrawstwu.

Rząd wspomaga realizację ww. uchwały sejmowej w odniesieniu do budownictwa spółdzielni mieszkaniowych, udzielając dotacji z budżetu państwa nie tylko na częściowe pokrycie kosztów dostarczania energii cieplnej do mieszkań spółdzielczych, ale również - zgodnie z postanowieniami § 3 ust. 1 pkt 2, 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 marca 1997 r. w sprawie sposobu podziału oraz szczegółowych zasad udzielania i sposobu rozliczania dotacji dla spółdzielni mieszkaniowych w 1997 r. (Dz. U. Nr 27, poz. 144) - na instalację grzejnikowych zaworów termostatycznych, instalację wodomierzy ciepłej wody, instalację liczników ciepła, wraz z urządzeniami automatycznej regulacji.

Minister Finansów - z uwagi na fakt, że proces opomiarowania zasobów mieszkaniowych jest długotrwały i jeszcze nie zakończony - ustala ceny urzędowe energii cieplnej w dwóch systemach: opomiarowanym i opłat ryczałtowych, natomiast nie jest organem upoważnionym do rozstrzygania, jaki system rozliczeń ma być w konkretnym przypadku stosowany. Wyjaśnia się, że decyzja w sprawie przejścia z ryczałtowego systemu rozliczeń za energię cieplną na system opomiarowany należy do gestora zasobów mieszkaniowych.

W odniesieniu do zasobów spółdzielczych decyzję w tej sprawie powinien podjąć odpowiedni organ statutowy spółdzielni mieszkaniowej. Oznacza to konieczność opomiarowania mieszkań w przyrządy pomiarowe bądź inne urządzenia służące do rozliczania ilości zużycia energii cieplnej. Członków spółdzielni mieszkaniowej obowiązują postanowienia działu III Prawa spółdzielczego. Ewentualne kwestie sporne powinny być rozstrzygane w postępowaniu wewnątrzspółdzielczym, stosownie do przepisów art. 32 Prawa spółdzielczego.

W opinii Ministerstwa Finansów przejście na opomiarowany system rozliczeń za energię cieplną dostarczaną użytkownikom mieszkań powinno się odbywać w sposób kompleksowy. Spółdzielnia mieszkaniowa powinna zastosować taką formę prawną dotyczącą przejścia z ryczałtowego na opomiarowany system rozliczeń, aby nie budziła wątpliwości, że obowiązuje wszystkich członków spółdzielni. Wskazane byłoby również, aby w dokumencie tym uwzględnione zostały także zasady dokonywania rozliczeń za energię cieplną w przypadku, gdy urządzenia służące do indywidualnego rozliczania energii cieplnej w gospodarstwie domowym (podzielnik ciepła, wodomierz) uległy uszkodzeniu bądź z innych przyczyn nie jest możliwe dokonywanie odczytów wskazań tych przyrządów.

Opublikowano: Biul.Skarb. 1997/4/23