FP.3120.519.2014 - Stawki podatku od nieruchomości dla garaży.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 listopada 2014 r. Urząd Miejski w Bytomiu FP.3120.519.2014 Stawki podatku od nieruchomości dla garaży.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14j ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 3 września 2014 r. (...) o udzielenie interpretacji prawa podatkowego udzielam na wniosek S || pisemnej interpretacji, uznając stanowisko Spółdzielni polegające na tym, że garaże znajdujące się w budynku mieszkalnym, które nie stanowią wyodrębnionych lokali, powinny być opodatkowane stawką określoną dla budynków mieszkalnych - za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2014 roku (...) złożyła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji dotyczącej zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem od nieruchomości garaży znajdujących się w budynku mieszkalnym, tj. budynku oznaczonym w ewidencji jako budynek mieszkalny i w którym przeważają lokale mieszkalne. Spółdzielnia zwróciła się do tut. organu podatkowego o udzielenie odpowiedzi na pytanie czy w sytuacji, gdy w budynku mieszkalnym znajdują się garaże stanowiące część budynku mieszkalnego (które są lokalami niemieszkalnymi i nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej) należy opodatkować je z zastosowaniem stawki podatkowej przewidzianej dla budynków lub ich części mieszkalnych.

Wyżej wymieniony wniosek zawierał braki formalne w postaci:

- braku przedstawienia w sposób wyczerpujący stanu faktycznego dotyczącego sytuacji opisanej przez Spółdzielnię we wniosku - zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 201 2 r., poz. 749 z późn. zm.),

- braku oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

W związku z powyższym pismem nr FP.3120.519.2014 z dnia 22 września 2014 r. tutejszy organ podatkowy wezwał do uzupełnienia wniosku. Pismem z dnia 29 września 2014 r. (...) uzupełniła wniosek podając, że zapytanie dotyczy garaży o statusie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Spółdzielnia jednocześnie poinformowała, że "jeden z tych garaży ma założoną księgę wieczystą dla spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, jednakże nie Jest to wyodrębniony lokal, a podatnikiem podatku od nieruchomości w tym przypadku jest nadal (...).

Do pisma z dnia 29 września 2014 r. Spółdzielnia dołączyła oświadczenie pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, "że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postępowaniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej".

Zgodnie z przedstawionym we wniosku stanowiskiem (...) wobec garaży znajdujących się w budynku, w którym przeważają lokale mieszkalne i który sklasyfikowany jest w ewidencji gruntów i budynków jako budynek mieszkalny, powinna być zastosowana stawka taka, jak dla lokali mieszkalnych. Spółdzielnia powołała się na stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego zawarte w wyroku z dnia 12 października 2011 r. sygn. akt II FSK 733/10.

Z informacji podanych przez (...) wynika, że garaże, których dotyczy zapytanie znajdują się w budynku mieszkalnym, nie stanowią przynależności lokalu mieszkalnego. Są to garaże o statusie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Jeden z garaży ma założoną księgę wieczystą dla spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Nie są to jednak wyodrębnione lokale. W garażach tych nie jest prowadzona działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r., poz. 849) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budynki lub ich części.

Zatem do ustalenia właściwej stawki podatku od nieruchomości dla garaży, znajdujących się w budynku mieszkalnym, istotne jest ustalenie przedmiotu opodatkowania, tzn. ustalenie czy przedmiotem opodatkowania jest budynek czy też jego części, tj. lokale stanowiące odrębne nieruchomości.

Pojęcie nieruchomości określa art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ustawy - Kodeks cywilny (tekst jedn.: z 2014 r., poz. 1.21) zgodnie z którym nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W celu zdefiniowania pojęcia części budynku należy odnieść się do zapisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). W świetle art. 2 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej "lokalami" mogą stanowić odrębne nieruchomości. Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Zgodnie z art. 7 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.

W art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych określone zostały stawki podatku od nieruchomości, których wysokość uzależniona jest od rodzaju lub przeznaczenia budynku lub jego części. Budynki (lokale) podlegają opodatkowaniu stawkami właściwymi dla budynków (lokali) mieszkalnych lub budynków zajętych bądź związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej lub budynków pozostałych. Wskazać jednak należy, że ustawa o podatkach i opłatach lokalnych, jak i przepisy ustawy - Prawo budowlane, nie zawierają definicji poszczególnych rodzajów budynków. Zatem wobec braku ustawowych kryteriów, wedle których można przyjąć, że dany obiekt jest budynkiem (lokalem) mieszkalnym, należy sięgnąć do literalnej wykładni tego pojęcia, a mianowicie do słownikowego znaczenia terminu "budynek mieszkalny". W ujęciu Słownika Języka Polskiego PWN budynkiem mieszkalnym jest budowla naziemna, jedno-lub wielokondygnacyjna, ograniczona ścianami lub dachem, mająca pomieszczenia mieszkalne lub o innym przeznaczeniu. Z kolei termin "mieszkać" rozumiany jest jako zajmowanie jakiegoś pomieszczenia i traktowanie jako główne miejsce swojego pobytu, przebywanie gdzieś stale lub czasowo, zamieszkiwanie. Oznacza to, że istotną cechą budynku, która pozwala na zakwalifikowanie go jako mieszkalnego, jest cel jego posiadania - zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Na powyższe kryterium jako podstawowe w zaliczeniu określonego obiektu do kategorii budynków wskazał w licznych orzeczeniach Naczelny Sąd Administracyjny. Chcąc prawidłowo ustalić charakter budynku na potrzeby opodatkowania, należy w pierwszym rzędzie sięgnąć do ewidencji gruntów i budynków. Zgodnie bowiem z zapisem art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r., Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.) m.in. podstawę wymiaru podatków stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

W kwestii zastosowania stawki podatkowej dla garaży w budynku mieszkalnym wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów z dnia 27 lutego 201 2 r. sygn. akt II FPS 4/11 - która ostatecznie rozstrzygnęła kwestię prawną dotyczącą opodatkowania garaży, usytuowanych w budynku mieszkalnym wielorodzinnym. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale orzekł, że "W świetle art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych garaż stanowiący przedmiot odrębnej własności, usytuowany w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki podatku przewidzianej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e tej ustawy. Oznacza to stawkę właściwą dla budynków lub ich części pozostałych, która na terenie miasta Bytom wynosi w 2014 r. 7,36 zł za 1 m2. Dotyczy to jednak wyłącznie lokali stanowiących odrębną własność (współwłasność). Jak podaje NSA: "w sytuacji, gdy garaż stanowi przedmiot opodatkowania odrębny od innych części budynku nie dzieli losu innych części tego budynku (mieszkalnych), nawet jeżeli cały budynek ma charakter mieszkalny". Natomiast te garaże, które są częścią nieruchomości wspólnej należy dla celów podatkowych traktować jak część budynku mieszkalnego i opodatkować stawką właściwą dla lokali mieszkalnych.

Jak wynika z uchwały NSA z dnia z dnia 27 lutego 2012 r. kwestią istotną dla zastosowania stawki podatku od nieruchomości jest fakt wyodrębnienia lokalu jako odrębnego przedmiotu własności i założenie dla takiego lokalu własnej księgi wieczystej. Taki lokal (garaż) podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawek właściwych dla "budynków pozostałych", tj. stawek określonych w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, a nie według stawek określonych dla budynków mieszkalnych.

W związku z powyższym analizując sytuację przedstawioną przez Spółdzielnię we wniosku z dnia 3 września 2014 r. oraz przepisy tutejszy organ podatkowy stwierdza, że garaże nieposiadające wpisu odrębnej własności do księgi wieczystej nie są samodzielnymi lokalami będącymi odrębnymi nieruchomościami. Garaże takie znajdują się w budynku mieszkalnym i podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako części składowe budynku, tj. według stawek określonych dla budynków mieszkalnych.

Na niniejszą interpretację przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, za pośrednictwem Prezydenta Miasta Bytomia, w terminie 30 dni od daty jej doręczenia - zgodnie z art. 3 § 2 pkt 4a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - z późn. zm.).

Skargę wnosi się po uprzednim pisemnym wezwaniu Prezydenta Miasta Bytomia do usunięcia naruszenia prawa, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu niniejszej interpretacji (art. 52 § 3 p.p.s.a.).

Skargę wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 53 § 2 p.p.s.a.).

Opublikowano: www.bip.um.bytom.pl