FP.310.3.2013 - Podatnik w podatku od nieruchomości.

Na podstawie art. 14j § 1-3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie: "ustawą" - po rozpatrzeniu wniosku złożonego w Urzędzie Miasta Tarnowa w dniu 31 lipca 2013 r., w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczącej podatku od nieruchomości - po złożeniu przez podatnika oświadczenia przewidzianego w art. 14b § 4 ustawy, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - Prezydent Miasta Tarnowa, udzielając Podatnikowi interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania w indywidualnej sprawie przepisów prawa: art. 2 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) stwierdza, że stanowisko wyrażone przez podatnika jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14j ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.)- stosowanie do swojej właściwości wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta wydają pisemne interpretacje co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe albo kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Wnioskiem złożonym w Urzędzie Miasta Tarnowa dnia 31 lipca 2013 r., (...) , zwrócił się o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego co do zakresu i sposobu zastosowania prawa w indywidualnej sprawie, która dotyczy zastosowania ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) w okolicznościach przedstawionych we wniosku.

Stan faktyczny przedstawiony przez Podatnika jest następujący:

Wnioskodawca jest właścicielem udziału wynoszącego 70/1000 części w nieruchomości zabudowanej budynkiem administracyjnym, położonej w Tarnowie przy (...) Wyodrębniona nieruchomość wykorzystywana jest na potrzeby (...), który złożył deklarację na podatek od nieruchomości w zakresie zajmowanych przez siebie powierzchni lokalowych. W oparciu o uchwałę (...), w dniu 10 kwietnia 2013 r. zawarto umowę pomiędzy (...) a Wnioskodawcą w sprawie użyczenia części pomieszczeń biurowych znajdujących się w wyodrębnionej nieruchomości (...) w budynku przy (...).Na podstawie tej umowy Wnioskodawca objął w bezpłatne używanie od (...) 10 pomieszczeń biurowych o powierzchni 200,8 m kw. Umowa użyczenia obowiązuje od dnia 1 grudnia 2012 r. Zgodnie z zapisami umowy:

- przedmiot użyczenia zostaje użyczony bez prawa dalszego oddawania go osobom trzecim,

- Wnioskodawca nie może bez zgody (...) czynić w przedmiocie użyczenia zmian budowlanych lub zmieniać jego przeznaczenie,

- Wnioskodawca zobowiązuje się do wykorzystania pomieszczeń na realizację swojej działalności statutowej,

- (...) użycza dla Wnioskodawcy pomieszczenia biurowe bezpłatnie, jednak Wnioskodawca zobowiązuje się do zwrotu kosztów eksploatacji pomieszczeń ponoszonych przez (...) proporcjonalnie do zajmowanej powierzchni.

Wnioskodawca nie złożył deklaracji na podatek od nieruchomości w odniesieniu do użyczanych od (...).

Pytanie podatnika brzmi.

Czy Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od nieruchomości i jest zobowiązany do złożenia deklaracji na podatek od nieruchomości w odniesieniu do pomieszczeń biurowych użyczanych od (...).

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego jest następujące:

Zgodnie z art. 2 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają nieruchomości lub ich części zajęte na potrzeby organów jednostek samorządu terytorialnego, w tym urzędów gmin, starostw powiatowych i urzędów marszałkowskich. W oparciu o niniejszy przepis nieruchomości wykorzystywane na potrzeby (...) zwolnione są z podatku od nieruchomości (...) jest właścicielem udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem, położonej w Tarnowie przy (...). Wyodrębniona nieruchomość wykorzystywana jest na potrzeby (...), tym samym korzysta ze zwolnienia z podatku od nieruchomości. Zawarta umowa użyczenia pomiędzy (...) a Wnioskodawcą jest swoistym porozumieniem w ramach tej samej osoby prawnej - (...). Całą wyodrębnioną nieruchomością zarządza (...) i to on jest w tym przypadku podatnikiem - podmiotem zobowiązanym do uregulowania obowiązku w zakresie opłaty podatku od nieruchomości, z którego na mocy prawa jest zwolniony. W związku z faktem, że Wnioskodawca nie posiada trwałego zarządu nad częścią nieruchomości w budynku nie jest podatnikiem podatku od nieruchomości i nie ma obowiązku złożenia deklaracji na podatek od nieruchomości.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przytacza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 18 września 2008 r. I SA/Ol 327/08, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lutego 2005 r. III SA/Wa 2132/04 oraz uchwałę nr 6/10/2012 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Opolu z dnia 7 marca 2012 r.

Organ podatkowy po dokonaniu analizy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku stwierdza, że stanowisko podatnika jest prawidłowe.

Na wstępie organ podatkowy zaznacza, iż zgodnie z art. 2 ust. 3 pkt 1 nieruchomości lub ich części zajęte na potrzeby jednostek samorządu terytorialnego w tym urzędów gmin, starostw powiatowych i urzędów marszałkowskich nie podlegają opodatkowaniu. Zapis ten oznacza, iż posiadacz tych nieruchomości nie ma obowiązku składania deklaracji na podatek od nieruchomości i deklarowania ich nawet jako nieruchomości zwolnione od podatku. Ustawodawca nieruchomości te wyłączył z opodatkowania w ogóle.

Organ podatkowy podziela stanowisko Wnioskodawcy zawarte w ocenie prawnej zaistniałego stanu faktycznego. Podpisanie umowy użyczenia w takiej formie, w jakiej została ona przedstawiona nie spowodowało powstania obowiązku podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości.

Kwestia użyczenia jest uregulowana w art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Przedmiotem umowy użyczenia mogą być zarówno rzeczy ruchome jak i nieruchomości. Cechą charakterystyczną użyczenia, jest nieodpłatność oraz motyw bezinteresowności. Dlatego też wyłącznym obowiązkiem użyczającego pozostaje znoszenie używania rzeczy przez biorącego oraz powstrzymywanie się od jakichkolwiek czynności unicestwiających lub tylko ograniczających uprawnienie biorącego. Treść stosunku wynikającego z zawartej umowy użyczenia stanowi zobowiązanie się użyczającego do zezwolenia biorącemu na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Umowa użyczenia to umowa realna albowiem dla jej zawarcia konieczne jest, oprócz złożenia oświadczeń woli, wydanie rzeczy biorącemu. Ze względu na fakt, że z tytułu umowy użyczenia zobowiązanym do spełnienia świadczenia jest tylko użyczający, umowę tę należy uznać za jednostronnie zobowiązującą. Użyczenie nie jest także umową wzajemną. Dający rzecz w użyczenie nie musi być jej właścicielem; wystarczy, że jest posiadaczem - samoistnym lub zależnym - albo nawet tylko dzierżycielem. Biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej i nie może żądać zwrotu kosztów od użyczającego. Zwykłe koszty utrzymania rzeczy to wydatki i nakłady pozwalające zachować rzecz w stanie niepogorszonym, utrwalającym jej właściwości i przeznaczenie. Chodzi więc o takie koszty, których poniesienie narzuca niezbędna potrzeba zachowania określonego stanu rzeczy. Będą to przykładowo koszty konserwacji, bieżących remontów, drobnych napraw. Za zwykłe koszty utrzymania rzeczy nie można natomiast uznać kosztów obciążających dłużnika niezależnie od istnienia stosunku użyczenia do takich kosztów należą np. podatki, ubezpieczenie rzeczy, opłaty i inne publiczno i prywatnoprawne ciężary związane zwykle z własnością lub posiadaniem rzeczy.

W oparciu o powyższe organ podatkowy uznaje za słuszny pogląd podatnika, że umowa użyczenia zawarta pomiędzy (...), a jego jednostką organizacyjną powołaną do wykonywania powierzonych zadań publicznych jest swoistym porozumieniem podjętym w ramach tej samej osoby prawnej. Całą wyodrębnioną nieruchomością zarządza (...) i to on jest w tym przypadku podatnikiem - podmiotem zobowiązanym do uregulowania obowiązku w zakresie opłaty podatku os nieruchomości, z którego na mocy prawa jest zwolniony.

W związku z faktem, że Wnioskodawca nie posiada trwałego zarządu ani nie sprawuje władztwa nad częścią nieruchomości w budynku, nie jest podatnikiem podatku od nieruchomości i nie ma obowiązku złożenia deklaracji na podatek od nieruchomości. W okolicznościach tej sprawy, zezwolenie na bezpłatne używanie pomieszczeń biurowych zgodnie z zawartą umową użyczenia nie powoduje powstania obowiązku podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Prezydent Miasta Tarnowa, ul. Mickiewicza 2, 33-100 Tarnów.