FP.0550-1/07 - Czy dla budynków wykorzystywanych na działalność wykonywaną przez lekarzy weterynarii można zastosować stawkę jak dla budynków zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych?

Działając na podstawie art. 216 § 1 oraz art. 14a § 1, § 4, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Burmistrz Miasta Kwidzyna po rozpatrzeniu wniosku z dnia 4 stycznia 2007 r. złożonego przez wspólników spółki cywilnej Lecznica Weterynaryjna w K, w sprawie o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku od nieruchomości uznaje przedstawione stanowisko w sprawie za nieprawidłowe.

Wnioskiem z dnia 4 stycznia 2007 r. wspólnicy spółki cywilnej Lecznica Weterynaryjna z siedzibą w K., ul. Warszawska 112, wystąpili na podstawie art. 14a § 1 o.p. o udzielenie interpretacji co do zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku od nieruchomości przy użyciu stawki podatkowej przewidzianej dla budynków zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych dla budynków wykorzystywanych na działalność wykonywaną przez lekarzy weterynarii.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatek od nieruchomości za lokal w którym prowadzona jest działalność weterynaryjna przez wnioskodawców, będący ich własnością, organ podatkowy ustalił w 2006 r. decyzją Burmistrza Miasta Kwidzyna FP.1.31100/658/06 z dnia 31 stycznia 2006 r. stosując stawkę przewidziana dla budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej t.j. 18,43 zł.

W ocenie wnioskodawców:

Burmistrz Miasta Kwidzyna analizując obowiązujący stan prawny, zważa co następuje:

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy o podatkach i opłatach lokalnych rada gminy, w drodze uchwały, określa wysokość stawek podatku od nieruchomości, z tym że stawki nie mogły w 2006 r. przekroczyć rocznie od budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych 3,71 zł od 1m² powierzchni użytkowej.

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie definiuje pojęcia świadczenia zdrowotnego. Przywołane pojecie jest jednak pojęciem ustawowym, gdyż posługuje się nim ustawa z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408 z późn. zm.). Dlatego też w drodze wykładni systemowej dla określenie definicji "świadczenia zdrowotnego" sięgnąć należy do art. 3 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. Pogląd ten ugruntowany jest zarówno w orzecznictwie (wyrok WSA z dnia 19 kwietnia 2005 r., III SA/Wa l45/05, LEX Nr 175882), jak i w piśmiennictwie (L.Etel, Komentarz do art. 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, L. Etel, S. Presnarowicz, Podatki i opłaty samorządowe. Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, 2003). W myśl art. 3 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej świadczeniem zdrowotnym są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania. Z brzmienia tego przepisu wynika, zdaniem organu podatkowego jednoznacznie, iż chodzi tutaj o świadczenia zdrowotne skierowane do ludzi. Potwierdza to także brzmienie pozostałych przepisów tej ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. Wskazać należy chociażby art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, który przewiduje, iż zakładem opieki zdrowotnej jest m.in. szpital, zakład opiekuńczo-leczniczy, zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy, sanatorium, prewentorium, hospicjum stacjonarne, inny niewymieniony z nazwy zakład przeznaczony dla osób, o określonym stanie zdrowia. Podobnie art. 5 wprost stanowi, iż zakład opieki zdrowotnej udziela świadczeń zdrowotnych ogółowi ludności lub określonej grupie ludności. Pozwala to uznać, iż lekarz weterynarii nie świadczy usług zdrowotnych w rozumieniu art. 3 ustawy z zakładach opieki zdrowotnej. Potwierdza to także analiza ustawy z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (tekst jedn.: z 2002 r., Dz. U. Nr 187, poz. 1567 z późn. zm.). Ustawa ta nie wymienia świadczeń zdrowotnych wśród czynności, które mogą być wykonywane przez lekarzy weterynarii w ramach zawodu.

Argument podatników, że Polska Klasyfikacja Działalności będąca załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 33, poz. 289 z późn. zm.), umieszcza działalność weterynaryjną w sekcji N poz. 85-20 zatytułowanej "Ochrona Zdrowia i Opieka Społeczna", nie stanowi przesłanki do zakwalifikowania nieruchomości wykorzystywanych na działalność weterynaryjną do opodatkowania preferencyjną stawką w podatku od nieruchomości. Dokument ten jest aktem podustawowym (do ustawy o statystyce publicznej) wprowadzonym do stosowania w statystyce, ewidencji, dokumentacji, rachunkowości, w urzędowych rejestrach i systemach administracji publicznej, który nie może przesądzać o zastosowaniu stawki podatkowej. Jest to zgodny pogląd, który panuje w doktrynie prawa podatkowego i ma zastosowanie do wszelkich rodzajów klasyfikacji wydanych w oparciu o ustawę o statystyce publicznej.

W świetle powyższego stanowisko przedstawione przez Państwa we wniosku uznać należy za nieprawidłowe.