Fn.VIII/311102-1-1/10 - Stawka podatku od nieruchomości dla garażu.

Prezydent Miasta Poznania na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w związku z art. 14b i 14c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) stwierdza, że stanowisko (...) przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2010 r. (data wpływu 16 lutego 2010 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie sposobu zastosowania prawa podatkowego w odniesieniu do stawki podatku od nieruchomości dla opodatkowania powierzchni użytkowej hali garażowej - jest nieprawidłowe.

Dnia 16 lutego 2010 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w odniesieniu do stawki podatku od nieruchomości dla opodatkowania hali garażowej znajdującej się w budynku mieszkalnym przy ul. (...) w Poznaniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

(...) Sp. z o.o. wybudowała w Poznaniu przy ul. (...) budynek, w którym w części nadziemnej znajdują się lokale mieszkanie o łącznej pow. użytkowej 7.490,90 m², a w części podziemnej 1 lokal niemieszkalny - hala garażowa o pow. użytkowej 2.881,70 m². W kartotece budynków przedmiotowy budynek został zakwalifikowany jako budynek mieszkalny. Zarówno każdy z lokali mieszkalnych jak i hala garażowa stanowią samodzielny lokal w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z póź. zm.), zatem stanowią odrębną nieruchomość (posiadają odrębną księgę wieczystą).

Pismem z dnia 23 lutego 2010 r. nr Fv.VHI/31102-1-1/10 wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez dołączenie wypisu z kartoteki lokalu niemieszkalnego, zaświadczenia o samodzielności lokalu niemieszkalnego, oraz wypisu z kartoteki całego budynku.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek o brakujące dokumenty.

Spółka zapytuje, jaką stawkę podatku od nieruchomości należy zastosować dla opodatkowania powierzchni użytkowej hali garażowej, która znajduje się w budynku mieszkalnym?

Zdaniem Wnioskodawcy hala garażowa, która stanowi część budynku mieszkalnego powinna zostać opodatkowana stawką przewidzianą jak dla budynku mieszkalnego. W ocenie Spółki zgodnie z art. 2 ust. 1 podpunkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budynki lub ich części, jednak ustawodawca nie oddzielił przedmiotowo budynku od jego części, tzn. nie wprowadził odrębnych przedmiotów opodatkowania: 1. budynku, 2. części budynku, zatem budynek i jego części stanowią jeden przedmiot opodatkowania. Ponadto Spółka podnosi, iż zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków są podstawą m.in. do wymiaru podatków, a przedmiotowy budynek, zgodnie z danymi zawartymi w kartotece budynków prowadzonej przez Zarząd Geodezji i Katastru Miejskiego GEOPOZ, został w całości zakwalifikowany jako budynek mieszkalny. W uzasadnieniu własnego stanowiska Wnioskodawca powołuje także Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków zgodnie z którym przynależność budynku do odpowiedniego rodzaju ustala się zgodnie z zasadami Klasyfikacji Środków Trwałych (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w Sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych). Jednym z aktów prawnych stanowiących podstawę jej opracowania stanowi rozporządzenie Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, gdzie występuje definicja budynku mieszkalnego jako obiektu budowlanego, którego co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny. Zatem zdaniem Spółki skoro 72,22% całkowitej powierzchni użytkowej budynku stanowi powierzchnia wykorzystywana do celów mieszkalnych, to hala garażowa stanowiąca część tego budynku powinna zostać opodatkowana stawką przewidzianą jak dla budynku mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Lokal niemieszkalny-garaż, umiejscowiony jako odrębny przedmiot własności w większej całości - budynku mieszkalnym, posiadający własną księgę wieczystą, podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawek właściwych dla tzw. budynków lub ich części pozostałych, a nie budynków mieszkalnych.

Na gruncie ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.) przedmiotem opodatkowania obok budynków są również ich części, w szczególności lokale mieszkalne i lokale o innym przeznaczeniu (garaże) znajdujące się w budynkach mieszkalnych. Mając na uwadze definicję budynku w ww. ustawie oraz jej powiązania z pojęciem obiektu budowlanego w ustawie - Prawo budowlane, należy przyjąć, iż za lokal należy uznać wyodrębnioną (fizycznie lub prawnie) część budynku. Lokale wyodrębnione fizycznie podlegają opodatkowaniu co do zasady jako części składowe budynku. Natomiast lokale stanowiące odrębne nieruchomości zawsze są samodzielnym i odrębnym od budynku przedmiotem podatku od nieruchomości.

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych w art. 5 ust. 1 pkt 2 różnicuje stawki podatku od nieruchomości w zależności od rodzaju lub przeznaczenia budynku lub jego części. Budynki (lokale) są opodatkowane stawkami właściwymi dla budynków (lokali) mieszkalnych, zajętych oraz związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej i pozostałych. Jednakże przywołana ustawa, jak i Prawo budowlane, nie zawiera definicji poszczególnych rodzajów budynków. Wobec braku ustawowych kryteriów, wedle których można przyjąć, że dany obiekt jest budynkiem (lokalem) mieszkalnym, należy sięgnąć do literalnej wykładni tego pojęcia, a mianowicie do słownikowego znaczenia terminu "budynek mieszkalny". W ujęciu Słownika Języka Polskiego PWN budynkiem mieszkalnym jest budowla naziemna, jedno-lub wielokondygnacyjna, ograniczona ścianami lub dachem, mająca pomieszczenia mieszkanie lub o innym przeznaczeniu. Z kolei termin "mieszkać" rozumiany jest jako zajmowanie jakiegoś pomieszczenia i traktowanie jako główne miejsce swojego pobytu, przebywanie gdzieś stale albo czasowo, zamieszkiwanie. Oznacza to, że istotną cechą budynku, która pozwala na zakwalifikowanie go jako mieszkalnego, jest cel jego posiadania - zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Na powyższe kryterium jako podstawowe w zaliczeniu określonego obiektu do kategorii budynków wskazał w licznych orzeczeniach Naczelny Sąd Administracyjny. Chcąc prawidłowo ustalić charakter budynku na potrzeby opodatkowania, należy w pierwszym rzędzie sięgnąć do ewidencji gruntów i budynków. Wynika to z art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.), zgodnie z którym dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków są podstawą m.in. do wymiaru podatków. Dane takie mają walor dokumentu urzędowego w rozumieniu art. 194 Ordynacji podatkowej.

Z przesłanego przez Spółkę na wezwanie tutejszego organu wypisu z kartoteki lokali z dnia 13 stycznia 2009 r. prowadzonego przez Zarząd Geodezji i Katastru Miejskiego GEOPOZ w Poznaniu dla przedmiotowej hali garażowej jednoznacznie wynika, że funkcja tego lokalu jest niemieszkalna, a z zaświadczenia o samodzielności lokalu wydanego 8 grudnia 2008 r. przez Prezydenta Miasta Poznania wynika, iż wspomniana hala garażowa jest samodzielnym lokalem użytkowym (nie jest to lokal mieszkamy ani też pomieszczenie przynależne do takiego) w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy w dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. Nr z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). W świetle wspomnianych dokumentów niewątpliwie nastąpiło wyodrębnienie samodzielnego lokalu o funkcji użytkowej niemieszkalnej, tj. lokalu który nie zaspokaja podstawowej potrzeby życiowej w zakresie zamieszkiwania. Odrębność tego lokalu, przeznaczonego na cele niemieszkalne, a który jest lokalem - garażem, nie może być więc postrzegana jako część lokalu mieszkalnego. Fakt, iż przedmiotowa hala znajduje się w budynku mieszkalnym zawierającym lokale do zamieszkania nie może przesądzać o tym, że jest to część budynku mieszkalnego, ponieważ nie spełnia ona w jakikolwiek sposób funkcji mieszkalnej. Nie jest to zatem część obiektu budowlanego przeznaczonego na cele mieszkaniowe.

Takie stanowisko znajduje również swoje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych (np. wyroki WSA w Białymstoku z dnia 23 listopada 2007 r., sygn. akt I SA/Bk 407/07 i z dnia 11 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Bk 12/08, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 9 grudnia 2009 r. sygn. akt III SA/Po 768/09). Poza tym także w doktrynie prawa podatkowego przyjmuje się, że lokale o innym przeznaczeniu niż mieszkalne (garaże), co do zasady powinny być opodatkowane według stawki przewidzianej dla budynków pozostałych (m.in. prof. L. Etel).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu ul. Ratajczaka 10/12 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Urząd Miasta Poznania Wydział Finansowy Oddział Podatku od Nieruchomości Osób Prawnych ul. Słowackiego 22, 60-823 Poznań.