FN.VIII/31102-1-1/08 - Stawka podatku od nieruchomości dla budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych.

Prezydent Miasta Poznania działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w związku z art. 14b § 1 i 14c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w odpowiedzi na wniosek podatnika o udzielenie interpretacji przepisu art. 5 ust. 1 pkt 2d ustawy z dnia 12 stycznia 1990 o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.)

uznać stanowisko Podatnika wyrażone w złożonym wniosku za nieprawidłowe

i udzielić następującej interpretacji:

Od budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych stosować należy w zakresie podatku od nieruchomości stawkę preferencyjną przewidzianą w art. 5 ust. 1 pkt 2d ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Ze stawki preferencyjnej nie może jednak korzystać Podatnik występujący z wnioskiem o interpretację przepisu prawnego bowiem nie jest on podmiotem udzielającym świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

W dniu 14 lutego 2008 r. Podatnik złożył wniosek o udzielenie interpretacji przepisu art. 5 ust. 1 pkt 2d ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. W uzasadnieniu podniesiono, że Podatnik działa w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zajmującej się działalnością w zakresie zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze. Do końca roku 2007 Podatnik posiadał w swej strukturze przychodnię ortopedyczną będącą niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej. Z dniem 31 grudnia 2007 r. przychodnia zaprzestała działalności a Podatnik nadal prowadzi swoją działalność jako spółka prawa handlowego na podstawie umowy zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia, której przedmiotem jest udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.

Przedmiotem wniesionego przez Podatnika wniosku jest udzielenie interpretacji przepisu art. 5 ust. 1 pkt 2d ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w zakresie tego, czy Podatnik nadal może korzystać z preferencyjnej stawki podatku od nieruchomości w związku z likwidacją działającego dotychczas w jego strukturze NZOZ i prowadzenia dalszej działalności w formie spółki prawa handlowego w % przedmiocie udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych budynki lub ich części zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych podlegają opodatkowaniu niższą, preferencyjną stawką w stosunku do budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innego rodzaju. Definicja pojęcia "świadczenia zdrowotne" znajduje się w ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89). Art. 3 pkt 14 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej wskazuje, że świadczeniami zdrowotnymi są, między innymi, czynności z zakresu zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze. art. 4 tejże ustawy mówi, iż świadczenia zdrowotne mogą być udzielane przez zakłady opieki zdrowotnej oraz przez osoby fizyczne wykonujące zawód medyczny lub przez grupową praktykę lekarską, grupową praktykę pielęgniarek, położnych na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Przepis ten zatem nie wskazuje jako podmiotów mogących udzielać świadczeń osób prawnych nie będących zarazem zakładami opieki zdrowotnej tak jak ma to miejsce w zarysowanym stanie faktycznym.

Dla uznania danej działalności jako udzielania świadczeń zdrowotnych na gruncie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej konieczne jest spełnienie przez Podatnika dwóch przesłanek: przedmiotowej i podmiotowej. Podatnik nie spełnia przesłanki przedmiotowej bowiem jego działalność w zakresie zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze nie łączy się bezpośrednio z procesem leczenia pacjentów a więc rozumianym wąsko udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych a pozostaje jedynie współpracą wytwórcy sprzętu medycznego i jego instytucjonalnego odbiorcy. Nie ulega również wątpliwości, że brak jest w zarysowanym stanie faktycznym spełnienia przesłanki podmiotowej bowiem Podatnik nie jest podmiotem mogącym udzielać świadczeń zdrowotnych w myśl art. 4 ustawy o świadczeniach zdrowotnych.

Dla zastosowanie preferencyjnych stawek w podatku od nieruchomości w przedmiotowej sprawie nie ma również znaczenia podniesiony przez Podatnika argument, że mieści się on w definicji "świadczeniodawcy" zawartej w art. 5 pkt 41 lit. d) ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2135). Wręcz przeciwnie, treść przepisów tej ustawy pozwala jednoznacznie i definitywnie wykluczyć Podatnika z kręgu podmiotów uprawnionych z tytułu art. 5 ust. 1 pkt 2d ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych określa w art. 5 pkt 34 pojęcie świadczeń opieki zdrowotnej zbiorczo jako świadczeń zdrowotnych, świadczeń zdrowotnych rzeczowych oraz świadczeń towarzyszących. Działalność Podatnika jest w myśl art. 5 pkt 37 ustawy wykonywaniem świadczeń zdrowotnych rzeczowych tym samym będąc czymś odmiennym niż udzielanie świadczeń zdrowotnych, o których mowa w przepisach ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodnie z art. 5 pkt 40 ww. ustawy świadczeniem zdrowotnym jest działanie służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działanie medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich udzielania.

Przepisy ustaw podatkowych interpretować należy ściśle, w sposób wykluczający stosowanie wykładni rozszerzającej. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie zawiera definicji świadczeń zdrowotnych w związku z czym zastosować należy definicję zawartą w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w ramach której działalność Podatnika się nie mieści.

Mając na uwadze powyższe organ podatkowy postanowił udzielić interpretacji jak na wstępie.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie w ciągu 7 dni od daty otrzymania pisma za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu.