Fn.VIII/310-1/11 - Stawka podatku od nieruchomości dla budynku wraz z instalacjami.

Prezydent Miasta Poznania na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w związku z art. 14b i 14c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w odpowiedzi na wniosek podatnika o udzielenie interpretacji: czy w przypadku budowli (rurociągów, kabli elektrycznych) o tym samym numerze inwentarzowym, których część przebiega poza budynkiem (np. w ziemi, napowietrznie, przytwierdzona do muru-ścian zewnętrznych hal) oraz w budynku istnieje możliwość odprowadzania podatku od nieruchomości tylko od części tych budowli, które przebiegają poza budynkiem

uznać za prawidłowe stanowisko Podatnika wyrażone we wniosku złożonym przez (...) w dniu 27 stycznia 2011 r. o interpretację przepisów prawa podatkowego zgodnie z którym podatkowi od nieruchomości podlegają jedynie te odcinki instalacji które znajdują się poza budynkiem natomiast odcinki znajdujące się w obrębie budynków nie podlegają, opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Pismem z dnia 27 stycznia 2011 r., uzupełnionym dnia 17 lutego 2011 r. oraz 7 marca 2011 r. (na wezwanie tut. urzędu), Spółka zwróciła się, zgodnie z art. 14b ustawy Ordynacji podatkowej, o interpretację dotyczącą zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem od nieruchomości budowli, a mianowicie: czy w przypadku budowli (rurociągów, kabli elektrycznych) o tym samym numerze inwentarzowym, których część przebiega poza budynkiem (np. w ziemi, napowietrznie, przytwierdzona do muru-ścian zewnętrznych hal) oraz w budynku istnieje możliwość odprowadzania podatku od nieruchomości tylko od części tych budowli, które przebiegają poza budynkami.

Spółka na terenie swojego zakładu posiada budowie tj. rurociągi, instalacje wodne i sprężonego powietrza, linie elektryczne które częściowo przebiegają w budynku, a częściowo poza nim oraz linie elektroenergetyczne i telekomunikacyjne.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budynki lub ich części budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W świetle definicji zawartych w art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych budynek to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach, natomiast, zgodnie z punktem 2 ww. artykułu, budowla to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Na uwagę zasługuje fakt, że ustawodawca, do budowli w rozumieniu przepisu art. 1a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy zalicza również urządzenia budowlane, które na gruncie prawa budowlanego odrębnymi budowlami nie są.

Wyżej wskazane definicje budynku i budowli opierają się na pojęciu obiektu budowlanego w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) obiektem budowlanym, poza obiektem małej architektury, jest budynek oraz budowla wraz z instalacjami i urządzeniami. W świetle zapisu art. 3 pkt 2 ww. ustawy przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą, przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach, natomiast przez budowlę rozumie się każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stające maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, naziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3).

Zatem jeśli obiekt budowlany spełnia kryteria ustawowe uznania za budynek, to wraz z wszelkimi instalacjami i urządzeniami technicznymi podlega opodatkowaniu wg zasad określonych w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Bez znaczenia pozostaje fakt, że z reguły znajdujące się w nim urządzenia techniczne posiadają, cechy wymienione w definicji urządzeń budowlanych zawartych w prawie budowlanym, są one bowiem związane z budynkiem i zapewniają, możliwość użytkowania budynku zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynek wraz z instalacjami stanowi odrębny obiekt budowlany, zatem związanych z nim urządzeń technicznych nie można zaliczyć do budowli podlegających odrębnemu opodatkowaniu. Wskazać jednak należy, że w przypadku gdy w budynku umiejscowiona jest budowla stanowiąca odrębny obiekt budowlany, opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości będzie podlegał odrębnie budynek i budowla.

Zatem biorąc pod uwagę przytoczone przepisy jako budowle należy zakwalifikować te odcinki instalacji które znajdują, się poza budynkami.

Jednocześnie tut. organ podatkowy pragnie wskazać, że ustawą z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 106, poz. 675), zmienione zostały przepisy prawa budowlanego, m.in. znowelizowano definicję budowli, zawartą w art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane, oraz dodano definicję obiektu liniowego, art. 3 pkt 3a, w której odniesiono się do kabli zainstalowanych w kanalizacji kablowej. Ww. zmiany obowiązują od dnia 17 lipca 2010 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu ul. Ratajczaka 10/12 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu-do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Urząd Miasta Poznania Wydział Finansowy Oddział Podatku od Nieruchomości Osób Prawnych ul. Słowackiego 22, 60-823 Poznań.