FN.V.31103-14/06 - Kontenerowe stacje agregatorowni a podatek od nieruchomości.

Na podstawie art. 14a § 1, art. 216 w związku z art. 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), art. 1a ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. z 2006 r. Dz. U. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku,...., z dnia 10 października 2006 r. o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego, organ podatkowy

udzielić podatnikowi następującej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie:

W przypadku klasyfikacji kontenerowych stacji agregatorowni stanowisko wnioskodawcy jest słuszne gdyż w przedstawionym stanie należy stwierdzić, że wymieniony wyżej obiekt budowlany jest budowlą w rozumieniu Prawa Budowlanego jak również przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Przemawia za tym fakt braku trwałego powiązania z gruntem oraz przez analogię także to, że prawodawca zakwalifikował do budowli takie (podobne) obiekty.

Ww. budowle - jak również zauważa wnioskodawca - nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem, jeżeli nie są związane z działalnością gospodarczą. Należy mieć na uwadze, że budowle podlegają opodatkowaniu wyłącznie w sytuacji, gdy są wykorzystywane na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej w świetle uregulowań prawnych zawartych w art. 1a ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych za grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej uważa się grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą (...)

Klasyfikacja powierzchni korytarzy łączących się bezpośrednio z biegami schodowymi jako powierzchni wchodzącej w skład klatek schodowych stanowisko podatnika, że powierzchni "ruchu" - jak określił ww. podmiot - w tym biegów i spoczników schodowych oraz korytarzy nie wlicza się do powierzchni użytkowej a tym samym do podstawy opodatkowania jest nieprawidłowe gdyż ustawodawca w treści definicji zawartej w art. 1a pkt 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wyłączył z powierzchni użytkowej jedynie klatki schodowe i szyby dźwigowe przy czym przez zakres klatki schodowej należy rozumieć powierzchnię komunikacji z wyłączeniem korytarzy ogólnych.

W przypadku właściwości stosowania przy obmiarach powierzchni użytkowej PN70/B-02365 i PN-ISO 9836:1997 organ podatkowy zgadza się z wnioskodawcą, że żadna tych norm nie jest wskazana do stosowania przy ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Za wyczerpującą należy uznać w pełni definicję ustawową zawartą w art. 1a pkt 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, w której za powierzchnie użytkowa budynku lub jego części uważa się powierzchnie mierzona po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych: za kondygnacje uważa się również garaże podziemne piwnice sutereny i poddasza użytkowe. Brak jest przy tym podstaw do odniesienia się do innych aktów prawnych, ze względu na wyczerpujące w tej mierze zawarcie definicji w samej ustawie. Należy zaznaczyć, iż zastosowanie jakiejkolwiek normy wskazanej w zapytaniu, nie odpowiada treści definicji ustawowej.

... we wniosku z dnia 10 października 2006 r. zwrócił się do Prezydenta Miasta Racibórz w trybie art. 14a wyżej wymienionej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie:

Wnioskodawca przedstawił stan faktyczny oraz własne stanowisko w sprawie.

Po rozpatrzeniu wniosku Prezydent Miasta Racibórz zważył co następuje: ustawodawca w cytowanej na wstępie ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych w art. 1a ust. 1 pkt 1 i 2 dokładnie zdefiniował pojęcia "budynek i budowla". I tak:

Powyższe definicje zawarte zostały również w art. 3 ustawy Prawo Budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.). Budowlą są np: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolnostojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i poziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Wymieniona lista obiektów (w art. 3 poz. 3 cytowanej ustawy Prawo Budowlane) nie jest listą zamkniętą, o czym świadczy fakt, że co jakiś czas wraz z nowelizacją ustawy zostają dopisane do tej listy pewne obiekty - ostatnio dopisano pojęcia: estakady, wszelkiego rodzaju przepusty oraz sieci techniczne. W nawiązaniu do powyższych definicji oraz do wyjaśnień udzielonych przez wnioskodawcę w piśmie z dnia 10 października 2006 r. należy stwierdzić że, wymieniona wyżej stacja kontenerowa jest zatem budowlą w rozumieniu Prawa Budowlanego. Przemawia za tym przede wszystkim fakt braku trwałego powiązania z gruntem.

W przypadku klasyfikacji powierzchni korytarzy łączących się bezpośrednio zbiegami schodowymi informuję, że w świetle uregulowań prawnych zawartych w art. 1a pkt 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych za powierzchnię użytkową budynku lub jego części uważa się powierzchnię mierzoną po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych;. za kondygnację. uważa się również garaże podziemne, piwnice, sutereny i poddasza użytkowe. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.) nie definiując bezpośrednio klatki schodowej stwierdza, iż jest to pojęcie pojęciem odrębnym od korytarzy ogólnych (por. § 166 ust. 4 pkt 1a, § 232 ust. 4, załącznik Nr 2 rozporządzenia). W związku z powyższym stanowisko podatnika jest nieprawidłowe, gdyż ustawodawca w treści definicji wyłączył z powierzchni użytkowej jedynie klatki schodowe i szyby dźwigowe, przy czym jako zakres pojęcia klatki schodowej należy rozumieć powierzchnię komunikacji z wyłączeniem korytarzy ogólnych.

W przypadku właściwości stosowania przy obmiarach powierzchni użytkowej PN70/B-02365 i PN-ISO 9836:1997 informuję, że Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z 3 kwietnia 2001 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania niektórych Polskich Norm dla budownictwa (Dz. U. Nr 38, poz. 456 z późn. zm.) nie podaje żadnej z wyżej wymienionych norm do obowiązkowego stosowania w budownictwie. W momencie opublikowania normy PN-ISO 9836: 1997 zapisano w niej że, zastępuje ona normę PN-70/B-02365 dlatego w budownictwie stosowana jest norma PN-ISO 9836: 1997. Norma ta jest polską wersją normy międzynarodowej ISO 9836: 1992. Zgodnie z zapisami normy określone w niej wskaźniki powierzchniowe i kubaturowe obliczone dla budynków mogą być wykorzystywane do charakteryzowania przestrzennego obiektów zbliżonych pod względem funkcjonalnym, odzwierciedlają zużycie materiałów oraz umożliwiają pośrednią ocenę ekonomiczną budynków. Z powyższych względów jest ona stosowana w budownictwie. mimo że nie ma obligatoryjnego obowiązku jej stosowania.

Należy jednak uznać za wyczerpującą w pełni definicję ustawową zawartą w art. 1a pkt 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, w którym za powierzchnię użytkową budynku lub jego części uważa się powierzchnię mierzoną po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych; za kondygnację uważa się również garaże podziemne, piwnice, sutereny i poddasza użytkowe.

Brak jest przy tym podstaw do odniesienia się do innych aktów prawnych, ze względu na wyczerpujące w tej mierze zawarcie definicji w samej ustawie. Należy zaznaczyć, iż zastosowanie jakiejkolwiek normy wskazanej w zapytaniu, nie odpowiada treści definicji ustawowej.

Informuję, że dla celów podatkowych nie może służyć wykładnia wywodząca się z innej gałęzi prawa (wyrok NSA z dnia 9 maja 1995 r., sygn. akt III SA 872/96, Monitor Podatkowy 1998, Nr 2 poz. 54). Tak więc wszędzie tam, gdzie dana kwestia jest przez prawo podatkowe regulowana, nie zachodzi potrzeba ani nie ma podstaw do sięgania po regulacje z innych gałęzi czy dziedzin prawa. Na gruncie prawa podatkowego mają one rację bytu tylko w przypadku, gdy ustawodawca wyraźnie się do nich odnosi lub odwołuje.

W przedstawionym stanie prawnym należało orzec jak w sentencji.