FN-3011/10027/3/O5 - Dzierżawa budowli.

Pytanie podatnika

Kto jest podatnikiem podatku od nieruchomości od własnych budowli wydzierżawionych innemu podmiotowi gospodarczemu, kiedy w umowie pomiędzy wydzierżawiającym a dzierżawcą zaznaczono, że za przedmiot dzierżawy dzierżawca będzie płacił podatek do Urzędu Gminy we Włodawie oraz składał deklarację?

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Wójt Gminy Włodawa postanawia uznać stanowisko Spółki Wodno-Ściekowej przedstawione we wniosku l.dz. 1708/05 z dnia 2.12.2005 r., który wpłynął do tut. organu podatkowego w dniu 5.12.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustalenia podmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości za nieprawidłowe.

W dniu 5.12.2005 r. do Wójta Gminy Włodawa wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji i rozstrzygnięcie, kto jest podatnikiem podatku od nieruchomości od własnych budowli wydzierżawionych innemu podmiotowi gospodarczemu od dnia 16.09.2005 r., kiedy w umowie pomiędzy wydzierżawiającym a dzierżawcą zaznaczono, że za przedmiot dzierżawy dzierżawca będzie płacił podatek do Urzędu Gminy we Włodawie oraz składał deklarację.

Zgodnie z przepisem art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny przedstawia się następująco:

Wnioskodawca od dnia 16.09.2005 r. wydzierżawia budowle stanowiące jego własność innemu podmiotowi gospodarczemu. W umowie pomiędzy wydzierżawiającym a dzierżawcą zaznaczono, że za przedmiot dzierżawy dzierżawca będzie płacił podatek do Urzędu Gminy we Włodawie oraz składał deklarację. Wnioskodawca wskazuje, iż w jego odczuciu jest to prawidłowe, gdyż dzierżawca czerpiąc zyski z dzierżawy budowli winien te podatki opłacać. Gminny organ podatkowy nie podziela stanowiska podatnika przedstawionego w jego piśmie. Art. 3 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi, iż podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:

- właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, z zastrzeżeniem ust. 3,

- posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych,

- użytkownikami wieczystymi gruntów,

- posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego (...).

Art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy definiuje pojęcie gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, natomiast art. 2 ust. 1 tejże ustawy wskazuje przedmioty podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, tj. grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jednakże z zapisów powołanych artykułów ustawy nie można wywodzić obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości z pominięciem art. 3 ust. 1 ustawy - precyzującego podmioty podlegające obowiązkowi podatkowemu. Konstrukcja powołanego art. 3 ust. 1 ustawy nie stwarza możliwości dowolnego wyboru podmiotu podlegającego obowiązkowi podatkowemu, tj. uzależnionego od tego, kto czerpie zyski z dzierżawy budowli i w czyim faktycznie władaniu pozostaje dany przedmiot opodatkowania - właściciela, posiadacza samoistnego lub posiadacza. Obowiązek podatkowy wywodzi się w pierwszej kolejności z prawa własności, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy. Z posiadaniem samoistnym, o którym z kolei mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy mamy do czynienia w sytuacji kiedy podmiot włada rzeczą faktycznie jak właściciel, ale właścicielem nie jest, bowiem nie przysługuje mu prawo własności do rzeczy. Natomiast przypadek posiadania, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy dotyczy wyłącznie przypadków, kiedy przedmiot opodatkowania stanowi własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Jest to jedyny przypadek, w którym dokonuje się przeniesienia obowiązku podatkowego z właściciela - Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego na posiadacza. Zgodnie z art. 140 k.c. właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, a w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody od rzeczy. Posiadacz samoistny to osoba, która faktycznie włada rzeczą jak właściciel, posiadacz zależny zaś to m.in. użytkownik, zastawnik, najemca lub dzierżawca, czyli osoba mająca określone władztwo nad cudzą rzeczą (art. 336 k.c.). Z przepisów art. 3 ust. 1 ustawy wynika jednoznacznie obciążenie podatkiem od nieruchomości właścicieli lub samoistnych posiadaczy nieruchomości albo obiektów budowlanych. Do powstania obowiązku podatkowego wystarczy zatem, aby dana osoba odpowiadała jednej z dwóch wymienionych przesłanek podmiotowych. Obowiązek podatkowy wynika nie z umownych zobowiązań stron, lecz z aktów prawnych bezwzględnie obowiązujących, określających zarówno przedmiot, jak i też podmiot obowiązany do płacenia oznaczonego w ramach stosunku publicznoprawnego, jaki łączy ten podmiot z organem państwowym lub samorządowym, który jest uprawniony do pobierania podatku (wyrok NSA, SA/Ka 930/92). Jak w uzasadnieniu wyroku Sąd wywodził, umowa dzierżawy, na którą powołuje się skarżąca jest wprawdzie formalna, gdyż w zakresie nawiązywania stosunku dzierżawy forma pisemna jest wystarczająca, a także wywołuje określone skutki prawne, jednak dotyczy to głównie skutków w sferze prawa cywilnego (stosunku zobowiązaniowego pomiędzy kontrahentami umowy) nie zaś w sferze stosunków publicznoprawnych. Wyrok powyższy ma w pełni zastosowanie w niniejszej sprawie.

Należy zatem stwierdzić, że w świetle powołanych przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, podatnik będący właścicielem przedmiotu opodatkowania (budowli) oddanego innemu przedsiębiorcy mającemu siedzibę na terenie gminy Włodawa w dzierżawę jest obowiązany do uiszczenia podatku od nieruchomości.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę Wodno-Ściekową zs. w O. oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.