fIPPB4/415-640/11-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2011 r. (data wpływu 29 sierpnia 2011 r.) oraz piśmie z dnia 21 października 2011 r. (data nadania 21 października 2011 r., data wpływu 26 października 2011 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 10 października 2011 r. Nr IPPB4/415-640/11-2/MP (data nadania 10 października 2011 r. data odbioru 18 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Polski w latach 2009-2011 - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Polski w latach 2009-2011.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-640/11-2/MP z dnia 10 października 2011 r. (data nadania 10 października 2011 r., data doręczenia 18 października 2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego, wskazanie, jakiego okresu (rok) dotyczy pytanie przyporządkowane do stanu faktycznego oraz uzupełnienie informacji poprzez złożenie oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Pismem z dnia 21 października 2011 r. (data nadania 21 października 2011 r., data wpływu 26 października 2011 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni mieszka w Holandii, gdzie rozlicza się z podatku. Holandia jest krajem, w którym znajduje się Jej ośrodek interesów osobistych i gospodarczych. Posiada podwójne obywatelstwo - polskie i holenderskie. Otrzymuje zarówno emeryturę w Polsce, jak i w Holandii. Od sumy wszystkich dochodów płaci w Holandii podatek. W zestawieniu podatkowym Wnioskodawczyni wykazuje również dochody (emeryturę) otrzymywane za granicą (w Polsce). Emerytura wypłacana przez ZUS dotyczy zatrudnienia Wnioskodawczyni w Polsce w latach 1972 - 1990. Emerytura ta jest wypłacana na rachunek banku w Polsce. Wnioskodawczyni wskazała, iż emerytura w Polsce jest również obciążona podatkiem odprowadzanym przez ZUS do Urzędu Skarbowego, zatem jest dwukrotnie opodatkowana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek odprowadzany przez ZUS w Polsce jest zasadny.

Pytanie przyporządkowane do stanu faktycznego dotyczy okresu od czerwca 2009 r. do 2011 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni, podatek odprowadzany przez ZUS jest bezzasadny, ponieważ w ten sposób emerytura wypracowana w Polsce ulega podwójnemu opodatkowaniu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 3 ust. 2a ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni od czerwca 2009 r. otrzymuje emeryturę z Polski, wypłacaną przez ZUS. Wnioskodawczyni mieszka w Holandii, gdzie rozlicza się z podatku. Holandia jest krajem, w którym znajduje się Jej ośrodek interesów osobistych i gospodarczych.

Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Konwencja z dnia 13 lutego 2002 r. zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120).

W myśl art. 18 ust. 1 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Holandii) w związku z wcześniejszym zatrudnieniem, jak i renty wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Holandii), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Holandii).

Jednakże zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 1 emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta może być również opodatkowana w tym Umawiającym się Państwie, z którego jest ona uzyskiwana (w Polsce), zgodnie z prawem tego Państwa:

Natomiast w myśl art. 18 ust. 5 Konwencji, wszelkie emerytury i inne płatności wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa (w Polsce) osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie (w Holandii) mogą być opodatkowane w tym pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie (w Polsce).

Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z art. 18 ust. 6 cyt. Konwencji, właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania ustępu 2. Ustalą również, jakie bliższe dane osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie musi przedstawić dla potrzeb właściwego stosowania konwencji w drugim Umawiającym się Państwie, a w szczególności, aby można było ustalić, czy warunki, o których mowa w ustępie 2 lit. a), b) i c), zostały spełnione.

W świetle powyższego, co do zasady, wynikającej z treści art. 18 ust. 1 powołanej Konwencji, emerytury i inne podobne świadczenia jak również renty podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania (tutaj w Holandii). Jednakże w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 18 ust. 2 lit. a)-c) Konwencji dochody uzyskane ze świadczeń, o których mowa w tychże przepisach, w tym z tytułu emerytury wypłacanej z Polski, mogą być opodatkowane zarówno w Polsce, jak i w Holandii.

Tak samo, jednakże bez spełnienia dodatkowych warunków, dochody uzyskane z systemu ubezpieczeń społecznych Polski, będące płatnością wypłacaną według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Polski mogą być opodatkowane zarówno w Polsce, jak i w Holandii.

Postanowienie w umowie, że danego rodzaju dochód "może podlegać" opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje bowiem, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Holandii, należy zastosować określoną w Konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż przedmiotowe świadczenie emerytalne otrzymywane przez Wnioskodawczynię z Polski podlega na mocy powołanej powyżej konwencji (art. 18) opodatkowaniu zarówno w państwie źródła, tj. w Polsce, jak i w państwie miejsca zamieszkania tj. w Holandii. Przy czym, podatek należny w Holandii winien być ustalony zgodnie z uregulowaniami zawartymi w Konwencji polsko-holenderskiej, dotyczącymi unikania podwójnego opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.