DPP13.8221.25.2017.GTM - Odliczenie kosztów kwalifikowanych ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową przez podatkową grupę kapitałową.

Zmiana interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), w związku z art. 223 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948, z późn. zm.), Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 26 września 2016 r. Nr IPPB5/4510-813/16-2/MR, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, działającego z upoważnienia Ministra Finansów, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2016 r. (data wpływu: 24 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia w zeznaniu za rok podatkowy kosztów kwalifikowanych ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową przez Grupę - jest prawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia w zeznaniu za rok podatkowy kosztów kwalifikowanych ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową przez Grupę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

P. S.A. (dalej: "P."), tworzy wraz z następującymi podmiotami: G. S.A., D. S.A., O. S.A., M. S.A., S. S.A., N. S.A., "E." Sp. z o.o.,"L." Sp. z o.o., "X." Sp. z o.o., "C." Sp. z o.o., Y. Sp. z o.o., "B." Sp. z o.o., "Z." Sp. z o.o., K. Sp. z o.o., "I." Sp. z o.o., C. Sp. z o.o., H. Sp. z o.o., T. Sp. z o.o., J. Sp. z o.o., J.5 Sp. z o.o., J.6 Sp. z o.o., J.7 Sp. z o.o., J.8 Sp. z o.o., J.9 Sp. z o.o., J.10 Sp. z o.o., J.11 Sp. z o.o., J.12 Sp. z o.o., J.13 Sp. z o.o., J.14 Sp. z o.o., J.15 Sp. z o.o. podatkową grupę kapitałową (dalej: "P.", "Grupa" lub "Wnioskodawca") w rozumieniu art. la ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa o p.d.o.p."). P. jest spółką dominującą w podatkowej grupie kapitałowej, o której mowa w art. la ust. 2 pkt 2 ustawy o p.d.o.p., natomiast pozostałe spółki to podmioty zależne. Żadna ze spółek tworzących Grupę nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. P. została utworzona na podstawie umowy podatkowej grupy kapitałowej zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 18 września 2014 r., która została zarejestrowana przez Naczelnika Urzędu Skarbowego zgodnie z decyzją z dnia 30 października 2014 r. Grupa rozpoczęła swoją działalność z dniem 1 stycznia 2015 r. Głównym przedmiotem działalności Grupy jest wytwarzanie oraz dystrybucja energii elektrycznej w Polsce.

W związku z prowadzoną działalnością, część spółek wchodzących w skład PGK ("Spółki") prowadzi również działalność badawczo-rozwojową ("działalność B+R") w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o p.d.o.p., obejmującą badania naukowe oraz prace rozwojowe, odpowiednio w rozumieniu art. 4a pkt 27 oraz pkt 28 ustawy o p.d.o.p.

Z tytułu prowadzonej działalności B+R Spółki PGK ponoszą w szczególności następujące koszty (dalej łącznie: "Koszty kwalifikowane"):

Na potrzeby prowadzonej działalności B+R poszczególne Spółki Grupy ponoszą m.in. koszty ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych (dalej: "Usługi"). Usługi te Spółki Grupy nabywają od zewnętrznych podmiotów specjalizujących się w świadczeniu tego rodzaju usług.

W ramach powyższych Usług Spółki P. pozyskuje przykładowo usługi doradztwa prawnego, usługi w zakresie wsparcia w przygotowaniu dokumentacji prawno - budowlano, przeprowadzenia badań (testów), pomiary geodezyjne, usługi konsultingowe czy też wyniki prac rozwojowych świadczone na ich rzecz przez podmioty zewnętrzne. Powyższe Usługi nabywane są na potrzeby projektów realizowanych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w przypadku zgłoszenia takiej potrzeby przez zespół projektowy i uzyskaniu niezbędnych zgód wewnątrz Spółki Grupy mającej ponieść koszt ich nabycia. Spółki Grupy nabywają przedmiotowe Usługi od zewnętrznych podmiotów specjalizujących się w świadczeniu danego rodzaju Usług.

P. zamierza skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o p.d.o.p. (dalej: "Ulga B+R"), tzn. na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o p.d.o.p. od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o p.d.o.p. zostaną odliczone koszty uzyskania przychodów poniesione przez poszczególne Spółki Grupy na działalność B+R, wymienione w art. 18d ust. 2 i 3 ustawy o p.d.o.p. Grupa zamierza dokonać odliczenia tych kosztów działalności B+R zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o p.d.o.p., w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym dane koszty zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ustawy o p.d.o.p.

Spółki PGK wyodrębnią w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. (dalej: "Ewidencje"), koszty działalności B+R, zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o p.d.o.p. W szczególności, Ewidencje pozwolą na wyodrębnienie kosztów działalności B+R poszczególnych spółek Grupy. Ponadto Grupa będzie wykazywać w zeznaniu Koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu zgodnie z art. 18e ustawy o p.d.o.p., z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 18d ust. 4-7 ustawy o p.d.o.p.

Ponadto, Koszty kwalifikowane nie zostaną Spółkom P. zwrócone w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym P. jest uprawniona do odliczenia poniesionych w ramach prowadzonej działalności B+R Kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o p.d.o.p. w zeznaniu za rok podatkowy w którym koszty te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ustawy o p.d.o.p.?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym P. jest uprawniona do odliczenia poniesionych w ramach prowadzonej działalności B+R Kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o p.d.o.p. w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszt te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ustawy o p.d.o.p.

Warunki utworzenia i funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej

Spółkami tworzącymi podatkową grup kapitałową mogą być tylko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które to spółki muszą spełniać następujące warunki określone w art. la ust. 2 pkt 1 ustawy o p.d.o.p.:

Ponadto, zgodnie z art. 1a ust. 2 pkt 2 ustawy o p.d.o.p., spółka dominująca wraz ze spółkami zależnymi musi zawrzeć umowę o utworzeniu, na okres co najmniej 3 lat podatkowych, podatkowej grupy kapitałowej. Umowa musi być zawarta w formie aktu notarialnego oraz zostać zarejestrowana przez naczelnika urzędu skarbowego w trybie określonym w art. la ust. 4 ustawy o p.d.o.p. Zgodnie z tym przepisem, umowa podlega zgłoszeniu przez spółkę wskazaną w umowie o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej jako reprezentującą całą grupę. Zgłoszenie powinno być złożone do właściwego według siedziby tej spółki naczelnika urzędu skarbowego, co najmniej na 3 miesiące przed rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego przez grupę. Organ ten jest właściwy w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym podatkowej grupy kapitałowej, a więc na jego rzecz powinien być uiszczany podatek dochodowy od osób prawnych od dochodu podatkowej grupy kapitałowej.

Zgodnie z art. 1a ust. 5 ustawy o p.d.o.p., naczelnik właściwego urzędu skarbowego dokonuje rejestracji umowy w formie decyzji lub odmawia zarejestrowania umowy, jeżeli nie zostaną spełnione warunki określone w art. 1a ust. 2 pkt 1 oraz w ust. 3 i 4 ustawy o p.d.o.p.

Z chwilą zarejestrowania umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej i spełnieniu określonych w przepisach warunków powstaje nowy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych, co skutkuje jednocześnie tym, że spółki tworzące grupę przestają być samodzielnymi podatnikami tego podatku.

Wreszcie, zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy o p.d.o.p., w podatkowych grupach kapitałowych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym, obliczanym zgodnie z art. 19 ustawy o p.d.o.p., jest osiągnięty w roku podatkowym dochód stanowiący nadwyżkę sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę nad sumą ich strat. Jeżeli za rok podatkowy suma strat przekracza sumę dochodów spółek, różnica stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej. Dochody i straty spółek oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 1-3 ustawy o p.d.o.p.

Jak przedstawiono w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, Spółki Grupy tworzą podatkową grupę kapitałową. Tym samym, w przedmiotowej sprawie możliwość skorzystania przez Spółki Grupy z Ulgi B+R, powinna być analizowana na poziomie PGK.

Moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne, co do zasady, w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

W odniesieniu do kosztów prac rozwojowych ustawodawca zawarł w ustawie o p.d.o.p. specyficzne regulacje normujące moment rozpoznania tych kosztów na cele podatkowe. Stosownie do art. 15 ust. 4a ustawy o p.d.o.p. koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w jeden z poniższych sposobów:

Należy podnieść, iż na gruncie ustawy o p.d.o.p. ustawodawca nie zawarł dodatkowych warunków, jakie podatnik powinien spełnić w przypadku, gdy postanowi on ujmować koszty prac rozwojowych dla celów podatkowych zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1 albo 2 ustawy o p.d.o.p. W konsekwencji, zgodnie z wyborem podatnika, w przypadku prowadzenia prac rozwojowych ich koszty mogą być przez podatnika rozpoznawane jako koszty podatkowe w trakcie trwania tych prac bądź jednorazowo na moment ich zakończenia, albo też podatnik może rozpoznawać koszty tych prac poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych, które powstaną co do zasady w przypadku zakończenia prac rozwojowych wynikiem pozytywnym.

Z kolei w odniesieniu do pośrednich kosztów uzyskania przychodów, należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o p.d.o.p., koszty te są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 4e ustawy o p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, co do zasady, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Przepisy dotyczące Ulgi B+R

Zgodnie z art. 4a pkt 27 ustawy o p.d.o.p., badania naukowe oznaczają:

Natomiast prace rozwojowe, zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o p.d.o.p., to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

Zgodnie z art. 18d ust. 1, 2 oraz 3 ustawy o p.d.o.p. od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o p.d.o.p., podatnik ma możliwość odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność B+R, tj.:

Natomiast w myśl art. 18d ust. 4 ustawy o p.d.o.p. Koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

Z kolei zgodnie z art. 18d ust. 5 oraz ust. 6 ustawy o p.d.o.p. Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie, a prawo do odliczenia nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Zgodnie z art. 18d ust. 7 ustawy o p.d.o.p., podatnik może odliczyć jedynie 10%, 20% lub 30% kwoty poniesionych Kosztów kwalifikowanych, w zależności od kategorii danego kosztu oraz wielkości przedsiębiorstwa.

Wreszcie, zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o p.d.o.p., odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono Koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe następujące bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Sytuacja Wnioskodawcy

Zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami należy uznać, iż to P., jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych, ma prawo do dokonania odliczeń z tytułu Ulgi B+R z tytułu Kosztów kwalifikowanych ponoszonych przez Spółki Grupy.

W ramach działalności B+R Wnioskodawca będzie ponosił m.in. Koszty kwalifikowane wskazane w art. 18d ust. 2 ustawy o p.d.o.p.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o p.d.o.p., aby Wnioskodawca był uprawniony do dokonania odliczeń tych Kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania, w pierwszej kolejności koszty te muszą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Z uwagi na ogólną definicję kosztów uzyskania przychodów zawartą w ustawie o p.d.o.p., konieczna jest każdorazowa analiza czy dany wydatek spełnia definicję kosztu podatkowego. W tym celu należy ocenić, czy zostały spełnione następujące warunki:

* koszt został poniesiony przez podatnika i jest definitywny,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie mieści się w katalogu kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Koszty kwalifikowane będą spełniać definicję kosztów uzyskania przychodów, będą bowiem ponoszone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółek Grupy. Ponadto koszty te ponoszone będą w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Stosownie do przytoczonych wyżej przepisów ustawy o p.d.o.p. moment zaliczenia poszczególnych kosztów do kosztów uzyskania przychodów zależy od charakteru tych kosztów, jak również ich związku z przychodami (tj. czy dane koszty są bezpośrednio czy pośrednio związane z przychodami).

Tym samym, w niniejszym przypadku, w zależności od poszczególnych Kosztów kwalifikowanych, będą one zaliczone przez Spółki Grupy do kosztów uzyskania przychodów, co do zasady:

* w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (koszty bezpośrednie),

* w dacie ich poniesienia, tj. na dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury, a jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą

* a w odniesieniu do kosztów prac rozwojowych, w zależności od wyboru Spółki Grupy:

W odniesieniu do kosztów prac rozwojowych, intencją Spółek Grupy jest, aby koszty te były ujmowane dla celów podatkowych w miesiącu, w którym zostały one poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone.

Należy podnieść, iż powołane regulacje ustawy o p.d.o.p. umożliwiają podmiotom prowadzącym prace rozwojowe rozliczenie ponoszonych kosztów prac rozwojowych już w trakcie ich trwania, niezależnie od tego czy wynik prac będzie pozytywny czy negatywny, a także również wówczas, gdy prace te w ogóle nie zostały zakończone - pod warunkiem że spełniają one przesłanki uznania za koszty uzyskania przychodów.

W konsekwencji, w przypadku ponoszenia przez Spółki z P. kosztów prac rozwojowych, w tym kosztów nabycia Usług, które zostaną rozpoznane dla celów podatkowych zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1 albo 2 ustawy o p.d.o.p., zostaną one przez odpowiednią Spółkę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przed zakończeniem danego projektu B+R, w zależności od charakteru kosztów oraz decyzji Spółki P. w miesiącu, w którym zostały poniesione (bądź począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy) albo jednorazowo w roku podatkowym w którym zostały zakończone.

Tym samym, biorąc pod uwagę postanowienia art. 18d ust. 1 ustawy o p.d.o.p., w pierwszej kolejności dane koszty powinny zostać zaliczone przez Spółki Grupy do kosztów uzyskania przychodów (zgodnie z powyższymi regulacjami).

Stosownie do art. 18d ust. 8 ustawy o p.d.o.p., odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono dane Koszty kwalifikowane. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, w danym roku podatkowym jest on uprawniony do skorzystania z Ulgi B+R w odniesieniu do tych Kosztów kwalifikowanych, które zostały przez niego rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów w tym roku podatkowym.

Następnie, w celu skorzystania z Ulgi B+R, konieczne będzie przyporządkowanie tych poszczególnych kosztów do prawidłowej kategorii Kosztów kwalifikowanych, zgodnie z art. 18d ust. 2 ustawy o p.d.o.p.

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym P. jest uprawniona do odliczenia poniesionych w ramach prowadzonej działalności B+R Kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o p.d.o.p. w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszty te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ustawy o p.d.o.p. W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W interpretacji indywidualnej z dnia 26 września 2016 r. Nr IPPB5/4510-813/16-2/MR Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający z upoważnienia Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Zdaniem organu interpretacyjnego, w kwestii rozliczenia kosztów kwalifikowanych na potrzeby tzw. ulgi badawczo-rozwojowej nie ma znaczenia, kiedy wydatki te zostaną potrącone jako koszty uzyskania przychodu.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Szef Krajowej Administracji Skarbowej stwierdza, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest nieprawidłowa.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o CIT", w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zmienianej interpretacji, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi".

Ustawodawca w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT doprecyzował, że kosztami kwalifikowanymi są:

Koszty kwalifikowane (wymienione w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT) podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie (art. 18d ust. 5 ustawy o CIT).

Stosownie do art. 18d ust. 6 ustawy o CIT, prawo do odliczenia nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Zgodnie z art. 18d ust. 7 ustawy o CIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

W myśl art. 18e ustawy o CIT, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Stosownie zaś do art. 18d ust. 8 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe następujące bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

W myśl art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnicy prowadzący działalność badawczo - rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo - rozwojowej.

Z przytoczonych przepisów ustawy o CIT wynika, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

Przepisy ustawy o CIT warunkują zatem możliwość uznania danego wydatku za "koszt kwalifikowany" od zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów. Z przepisu art. 18d ust. 1 ww. ustawy wynika wprost, że od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi".

Z kolei zgodnie z art. 18d ust. 8 zd. 1 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane.

Dla odliczenia kosztów kwalifikowanych w zeznaniu rocznym nie wystarcza zatem samo poniesienie wydatku na działalność badawczo-rozwojową w roku podatkowym, za który to zeznanie jest składane. Konieczne jest również rozpoznanie takiego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów na podstawie przepisów art. 15 ustawy o CIT.

Z uwagi na powyższe stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2016 r. (data wpływu: 24 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia w zeznaniu za rok podatkowy kosztów kwalifikowanych ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową przez P. - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013, Warszawa, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, którego działanie jest przedmiotem skargi, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa (art. 47 i art. 54 § 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.