DPO-1.15-415-65/07 - Przychód w formie zwracanych zleceniobiorcy kosztów dojazdu.

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.). Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie uchyla z urzędu postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Koszalinie z dnia 27 marca 2007 r. znak PDFI-415-7/07 w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Wnioskiem z dnia 24 lutego 2007 r., uzupełnionym pismem z dnia 5 marca 2007 r. p. Jerzy C zwrócił się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Koszalinie o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik - jako osoba fizyczna (zleceniobiorca) niebędąca pracownikiem zleceniodawcy - zawarł cyt: "umowę o współpracy" na prowadzenie szkoleń w zakresie bhp. Według wyjaśnień Podatnika jest to umowa zlecenia rozliczana na podstawie ilości (godzin) przeprowadzonych zajęć. W przypadku konieczności dojazdu do miejsca wykonywania zajęć wynikających z umowy, Podatnik używa samochodu osobowego, będącego jego własnością, a zleceniodawca zwraca mu koszt dojazdu na podstawie aneksu do umowy o współpracy nr Zwracane koszty dojazdu zleceniodawca pomniejsza o należny podatek dochodowy od osób fizycznych. W ocenie Podatnika potrącanie przez zleceniodawcę podatku od zwrotu kosztów dojazdu jest nieuzasadnione.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Koszalinie postanowieniem z dnia 27 marca 2007 r. znak PDFI-415-7/07 uznał stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę za nieprawidłowe, a co za tym idzie stwierdził, że zleceniodawca zasadnie pomniejsza zwracane koszty dojazdu o należny podatek dochodowy od osób fizycznych. W uzasadnieniu ww. postanowienia organ I instancji wskazał, iż zgodnie z treścią art. 13 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się:

z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Natomiast w myśl art. 11 ust. 1 cyt. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 -16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Mając na uwadze, że przychód w formie zwracanych zleceniobiorcy kosztów dojazdu, nie mieści się w katalogu zwolnień wymienionych w art. 21 cyt. ustawy świadczenie to podlega - jak stwierdził organ podatkowy I instancji - opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie po dokonaniu analizy wniosku p. Jerzego C oraz stanowiska przedstawionego w postanowieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Koszalinie z dnia 27 marca 2007 r. znak: PDFI-415-7/07 zważył, co następuje:

W myśl art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika obowiązany jest udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach. Zgodnie z § 2 tego przepisu podatnik, składając wniosek, obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Jeżeli wniosek nie odpowiada wymogom ustawowym, organ podatkowy, na podstawie art. 14a § 5 w związku z art. 169 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, wzywa podatnika do usunięcia braków podania w terminie 7 dni z pouczeniem o konsekwencjach niewypełnienia tego obowiązku (pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia).

Odnosząc ww. stan prawny na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że wniosek złożony przez p. Jerzego C nie spełniał wymogów określonych w art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej. Pomimo telefonicznego wezwania podatnika do uzupełnienia wniosku w dniu 27 lutego 2007 r. i złożenia przez stronę pisma z dnia 5 marca 2007 r., zaprezentowany stan faktyczny nie był wyczerpujący i jednoznaczny. W aktach sprawy brak jest bowiem analizy treści postanowień "umowy o współpracy" łączącej wnioskodawcę - Jerzego C ze zleceniodawcą - F C D i K A s.c., w kwestii wynagrodzenia należnego wykonującemu umowę zlecenia oraz obowiązku ponoszenia przez zlecającego jakichkolwiek kosztów (oprócz wynagrodzenia) w związku z realizacją przedmiotowej umowy. Funkcjonująca na gruncie prawa cywilnego zasada swobody umów daje stronom umowy zlecenia prawo do takiego uregulowania wzajemnych stosunków, że osobie przyjmującej zamówienie (zleceniobiorcy), oprócz samego wynagrodzenia za wykonanie umowy zlecenia, przysługiwać mogą również inne dodatkowe świadczenia, np. zwrotu kosztów podroży i noclegów poniesionych w związku z realizacją tej umowy. Z kolei w myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Wobec powyższego ustalenie treści postanowień "umowy o współpracy" zawartej miedzy J.C a F C D i K A s.c., w ramach prezentacji stanu faktycznego było istotne dla ustalenia, czy wartość wydatków, która została następnie podatnikowi zwrócona przez zleceniodawcę, nie była uprzednio zaliczana do kosztów uzyskania przychodów podatnika i czy ponosił on te wydatki w celu uzyskania przychodu wynikającego z łączącej go z ww. Spółką umowy.

Ustalenie stanu faktycznego w ww. zakresie, było elementem koniecznym dla przeprowadzenia analizy, czy przychód w formie zwracanych zleceniobiorcy kosztów dojazdu, będzie dla niego przychodem zwolnionym z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 21 ust. 13 tejże ustawy. Analizy takiej organ podatkowy I instancji jednak nie przeprowadził, bowiem ogólne powołanie się na art. 21 ww. ustawy i stwierdzenie, że cyt: "przychód w formie zwracanych zleceniobiorcy kosztów dojazdu, nie mieści się w katalogu zwolnień wymienionych w art. 21 cyt. ustawy" - należy uznać za nie wystarczające w aspekcie analizowanej problematyki.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że stan faktyczny sprawy nie pozwalał Naczelnikowi Pierwszego Urzędu Skarbowego w Koszalinie na wydanie takiej interpretacji. Wniosek Podatnika, nie zawierający w swej treści informacji istotnych z punktu widzenia kwalifikacji prawnopodatkowej nakreślonego stanu faktycznego, nie spełniał warunku określonego w art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej. Tym samym stwierdzone braki formalne skutkują uchyleniem przedmiotowego postanowienia w trybie art. 14b § 5 pkt 2 ordynacji podatkowej, nakładającego na organ odwoławczy obowiązek uchylenia z urzędu postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 tej ustawy, m.in. wówczas, gdy rażąco naruszono prawo. W przedmiotowej sprawie rażące naruszenie prawa sprowadza się do naruszenia norm proceduralnych - w szczególności zasady prawdy obiektywnej, zaprezentowany stan faktyczny sprawy nie był bowiem wyczerpujący i jednoznaczny. Dlatego orzeczono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Na niniejszą decyzję, stosownie do art. 220 § 1, art. 221 i art. 223 § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, służy odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.