DPB-1.22-4230-20/07 - Data powstania przychodu z tytułu uzyskanej prowizji za usługi pośrednictwa finansowego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 17 grudnia 2007 r. Izba Skarbowa w Szczecinie DPB-1.22-4230-20/07 Data powstania przychodu z tytułu uzyskanej prowizji za usługi pośrednictwa finansowego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217 poz. 1590), oraz przepisów art. 12 ust. 1 pkt 1, ust. 3 i ust. 3c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej Szczecinie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 5 października 2007 r. na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Szczecinie z dnia 28 września 2007 r., znak IUS.PO/423/83/EK/2007, wydane na rzecz CH POLSKA spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S, w sprawie interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania prawa podatkowego zmienia postanowienie organu I instancji i uznaje stanowisko Podatnika za zgodne z prawem

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 26 czerwca 2007 r. CH POLSKA spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S wystąpiła o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych. Z przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa finansowego w udzielaniu kredytów. Do obowiązków Spółki, na podstawie umów o współpracy z bankami, należy pomoc przy wypełnianiu wniosków kredytowych i ich weryfikacja, sprawdzanie zdolności kredytowej potencjalnego kredytobiorcy a następnie przekazywanie bankowi wniosku kredytowego z kompletem zebranych dokumentów. Do 15-tego dnia każdego miesiąca, następującego po miesiącu w którym uruchomiono kredyt, bank jednorazowo przekazuje Spółce informacje o wysokości przysługującej jej prowizji.

Na tle powyższego stanu faktycznego Wnioskodawca wyraził stanowisko, iż według przepisu art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mając na względzie specyfikę wykonywanych usług oraz fakt, że pisemna informacja z banku niezbędna do wystawienia rachunku napływa około 15-tego dnia następnego miesiąca, należy przyjąć, iż przedmiotowa informacja stanowi potwierdzenie odbioru usługi i moment jej zakończenia. Natomiast niezwłoczne wystawienie rachunku, po otrzymaniu takiej informacji, jako dokumentu opisującego przychód i zaksięgowanie go pod datą wystawienia, Podatnik uważa za zgodne z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Szczecinie nie podzielił stanowiska Podatnika i postanowieniem z dnia 28 września 2007 r., znak: IUS.PO/423/83/EK/2007 uznał je za niezgodne z prawem. Zdaniem organu podatkowego przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie dają podstaw do stwierdzenia, iż datą powstania przychodu dla wykonywanych przez Spółkę usług jest dzień, w którym uzyskuje ona informacje od kontrahenta-banku o wielkości przysługującej jej prowizji. Tym samym organ podatkowy uważa, że w przedmiotowym stanie faktycznym zastosowanie mają przepisy art. 12 ust. 1 pkt 1, ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ pierwszej instancji wskazał, że moment uzyskania przychodu ze świadczenia usług został w sposób jednoznaczny określony w art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, i powstaje on w zaistniałym stanie faktycznym w chwili podpisania umowy kredytowej, bez względu na fakt późniejszej zapłaty należnej prowizji przez banki. Natomiast mając na celu prawidłowe naliczenie kwoty prowizji za dany miesiąc, organ podatkowy proponuje umieścić w umowach z bankami zapis, który zobowiązywałby je do bieżącego informowania Spółki o zawartych umowach kredytowych.

Powyższe postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Szczecinie z dnia 28 września 2007 r. zostało doręczone Stronie w dniu 28 września 2007 r.

Spółka nie zgodziła się z wyżej opisanym stanowiskiem organu podatkowego i w dniu 5 października 2007 r. złożyła zażalenie na postanowienie wydane przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Szczecinie wnosząc o jego zmianę. Postanowieniu Podatnik zarzucił błędną wykładnię przepisu art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Według CH POLSKA spółka z ograniczoną odpowiedzialnością postanowienie wydane przez organ podatkowy nie bierze pod uwagę najistotniejszego faktu, iż w świetle postanowień umowy o współpracy z bankiem z wykonania szeregu czynności celem przekazania bankowi kompletnego wniosku kredytowego, nie wynika jeszcze zobowiązanie banku wobec Spółki. Strona wyjaśnia, że proces udzielania kredytu jest kontynuowany w centrach operacyjnych poszczególnych banków, gdyż centra te poddają przesłane dokumenty dalszej weryfikacji i po zakończeniu tego procesu dochodzi ewentualnie do uruchomienia kredytu. Informuje również, że zdarza się, iż z przyczyn niezależnych od banku i pośrednika finansowego klient rezygnuje i nie dochodzi do uruchomienia kredytu. Zmianie może ulec również wniosek oraz wysokość udzielonego kredytu. Natomiast źródłem informacji o wysokości przysługującej Spółce prowizji jest pisemna informacja otrzymywana z banku, która zgodnie z zawartymi umowami z bankami przesyłana jest do 15-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu wypłaty kredytu, i należy traktować ją jako protokół odbioru usługi i podstawę do wystawienia rachunku za usługi pośrednictwa finansowego.

Pismem z dnia 15 listopada 2007 r. Strona wniosła dodatkowe wyjaśnienia w przedmiotowej sprawie. Wnioskodawca konsekwentnie stoi w opozycji do stanowiska organu pierwszej instancji. Spółka podnosi, iż z wykonania szeregu wstępnych, poprzedzających ewentualne udzielenie kredytu czynności, nie wynika jeszcze dla Podatnika fakt, że świadczył on na rzecz banku usługę, za którą przysługuje mu wynagrodzenie. Powołuje się w tej kwestii na § 8 ust. 2 umowy z dnia 23 marca 2007 r. pomiędzy Stroną a BRE Bankiem, z której wynika, że wynagrodzenie jest należne tylko w przypadku, gdy dojdzie do uruchomienia kredytu lub jego pierwszej transzy. W przeciwnym przypadku Spółka na zasadzie ryzyka gospodarczego wykonuje czynności, które nie są uznawane za wykonanie usługi. Przywołując § 3 ust. 3 umowy o współpracy z Bankiem, Wnioskodawca zaznacza, że ostatecznym decydentem w sprawie udzielenia kredytu jest bank. Spółka wyjaśnia również, iż traci kontrolę nad daną procedurą związaną z udzieleniem kredytu w momencie wysłania kompletu dokumentów do banku i do chwili otrzymania raportu z banku, nie jest w stanie określić wartości wykonanych i zaakceptowanych usług, ani wystawić dokumentu przychodowego. Tym samym Strona podtrzymuje swoje stanowisko i twierdzi, że raport otrzymany z banku jest potwierdzeniem odbioru usługi, zatem data otrzymania tego raportu jest datą wykonania usługi i w związku z art. 12 ust. 3a jest zarówno datą powstania przychodu.

Po rozpatrzeniu zarzutów, jak i argumentacji przedstawionej w zażaleniu oraz wniosku uzupełniającym Strony, połączonej z jednoczesną oceną stanu faktycznego i prawnego sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie, uznał, że w niniejszej sprawie występują podstawy faktyczne i prawne do zmiany postanowienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Szczecinie.

Organ rozpatrujący zażalenie, stwierdza co następuje.

Do przedmiotowej sprawy zastosowanie będą miały przepisy art. 12 ust. 1, ust. 3 i ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

1.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

a.

"przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe".

2.

Stosownie natomiast do ust. 3 cytowanego artykułu zgodnie, z którym:

a.

"za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w r. podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont".

3.

Moment powstania przychodu należnego ze świadczenia usług został określony przez Ustawodawcę w art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie, z którym:

a.

"za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

b.

wystawienia faktury albo

c.

uregulowania należności".

Zasady ustalania daty powstania przychodu stosuje się z zastrzeżeniem ust. 3c-3e cytowanego artykułu. Zatem jeżeli należności wynikające z umów między stronami są rozliczane w stałych terminach, zastosowanie będzie miał przepis art. 12 ust. 3c wymienionej ustawy, w myśl którego: "Jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w r.". W takim przypadku przychód należny z tytułu usług o ustalonym okresie rozliczeniowym powinien być określany w ostatnim dniu przyjętego przez strony okresu rozliczeniowego, a data wystawienia faktury oraz termin płatności nie decydują o terminie powstania przychodu należnego.

Jak wynika z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego uzyskuje on przychód z tytułu sfinalizowania usług pośrednictwa, tj. udzielenia przez bank kredytu wnioskodawcom, w postaci wynagrodzenia prowizyjnego, o czym świadczy zapis § 8 ust. 1 Umowy o współpracy z dnia 23 marca 2007 r. pomiędzy BRE Bankiem Spółką Akcyjną z siedzibą w W a C POLSKA sp. z o.o. z siedzibą w S, zgodnie z którym: "Z tytułu pozyskania przez Bank Klientów (tj. osób, którym Bank udzielił kredytu na podstawie umów kredytowych zawartych za pośrednictwem Kontrahenta, w ramach produktów Banku, których spis stanowi Załącznik Nr 2 do Umowy), Kontrahentowi przysługuje wynagrodzenie prowizyjne w wysokości prowizji za udzielenie kredytu wniesionej przez klienta, pomniejszonej o 0,8% kwoty kredytu". Przychód ten jest należny Spółce, stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z powyższą Umową o współpracy, w miesiącu następującym po miesiącu w którym uruchomiono wnioskodawcy kredyt, o czym świadczy zapis § 8 ust. 2 ww. umowy: "Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 jest należne Kontrahentowi w miesiącu następnym po miesiącu, w którym uruchomiono Klientowi kredyt lub jego pierwszą transzę na podstawie faktury/rachunku wystawionej przez Kontrahenta zgodnie z raportem, o którym mowa w ust. 3". Natomiast zgodnie z ust. 3 cytowanego paragrafu: "Do 15-tego każdego miesiąca Bank będzie przekazywał Kontrahentowi raport określający wynagrodzenie prowizyjne należne Kontrahentowi za poprzedni miesiąc". Jak wynika z zapisów powyższej umowy pomiędzy Bankiem i Spółką, przychód należny z wykonanych usług jest rozliczany w regularnych terminach i zgodnie z cytowanym wyżej przepisem art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, moment jego powstania nastąpi w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, jakim jest w przedmiotowej sprawie 15-ty dzień miesiąca następującego po miesiącu wypłaty kredytu wnioskodawcy. Należy przy tym zauważyć, iż w konsekwencji stanowisko Strony w kwestii momentu powstania przychodu jest prawidłowe, wynika to jednak z innej wykładni prawa podatkowego, niż przywołana przez Podatnika.

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe ustalenia, Dyrektor Izby Skarbowej Szczecinie orzekł jak na wstępie.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.

Decyzja może być zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie w terminie 30 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia (art. 3 § 2 pkt 1 w związku z art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę zgodnie z art. 47 § 1 wyżej wymienionej ustawy należy wnieść w dwóch egzemplarzach.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl