DPA.024/144/95 - Publiczny odbiór nadań.

Należy stwierdzić, że "należności z tytułu wykorzystywania utworów muzycznych w miejscach dostępnych publicznie" powinny być regulowane niezależnie od tego, czy pobiera się jakiekolwiek opłaty za udostępniane publicznie utwory.

"(...) posiadacze urządzeń służących do odbioru dźwięku lub dźwięku i obrazu mogą za ich pomocą odbierać nadawane utwory, choćby urządzenia te były umieszczone w miejscu ogólnie dostępnym, jeżeli nie łączy się z tym osiąganie korzyści majątkowych. Oznacza to, że podmiot korzystający z odbiorników radiowych czy telewizyjnych nie jest zasadniczo zobligowany do wypłaty stosownego wynagrodzenia autorom nadawanych utworów. Obowiązek taki może ewentualnie powstać, jeżeli użytkownik radia czy telewizji nagra wyemitowane w trakcie nadawanego programu utwory muzyczne w celu późniejszego ich publicznego odtworzenia, z czym mogą wiązać się dodatkowe korzyści majątkowe, np. w przypadku osób prowadzących zarobkowo bary, hotele itp. instytucje, gdyż postępowanie takie nie mieści się w ramach integralnego i równoczesnego rozpowszechniania utworu. Za interpretacją taką przemawia dotychczasowe orzecznictwo (orzeczenie Sądu Najwyższego z 21 listopada 1963 r.; II CR 991/62; OSPiKA 1965, nr 1, poz. 33, str. 59)."