DP1/423-12/06/KK/19546 - Przekazanie środków pieniężnych przez kontrahenta na rachunek powierniczy.

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 11 stycznia 2006 r., znak: 0048-2006 (data wpływu 19 stycznia 2006 r.), w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Podatnik przedstawił następujący stan faktyczny: Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która nie sporządza samodzielnie bilansu, na którą składają się m.in. stacje paliw. Umowa przedwstępna przewiduje odrębne terminy zawarcia umowy ostatecznej oraz wydania poszczególnych stacji paliw (nieruchomości wraz z budynkami i wyposażeniem, zapasami, itp.) Umowa przedwstępna zobowiązuje kupującego do przelania na rachunek powierniczy (rachunek zastrzeżony) środków finansowych przeznaczonych na sfinansowanie transakcji. Zgodnie z umową przedwstępną i umową rachunku powierniczego wnioskodawca (sprzedający) nie ma prawa dysponowania zdeponowanymi na tym rachunku środkami. Zapłata (wypłata środków zdeponowanych przez kupującego na rachunku powierniczym) będzie dokonywana częściowo, t.j. za poszczególne składniki przedmiotu umowy (stację paliw) po ich wydaniu i przejęciu przez kupującego. Wydanie składników majątku będzie dokumentowane protokołem zdawczo - odbiorczym, na podstawie którego wystawiana będzie faktura VAT oraz będzie dokonana wypłata określonej części środków z rachunku powierniczego na rachunek podstawowy wnioskodawcy (sprzedającego). Zapłata należności będzie zatem miała miejsce później niż jej wpłata na rachunek powierniczy. Wątpliwości Spółki dotyczą rozstrzygnięcia kwestii, czy przekazanie środków na rachunek powierniczy nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych. W opinii Podatnika wpłata środków finansowych na rachunek powierniczy nie powoduje powstania przychodu u podatnika.

Naczelnik tut. Urzędu analizując powyższe zagadnienie stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychodami są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z opisanego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nie ma żadnego uprawnienia do dysponowania środkami, zgromadzonymi na rachunku powierniczym, co wynika zarówno z umowy rachunku powierniczego stanowiącego integralną część transakcji opisanej powyżej, jak i z przepisów prawa bankowego zatem w tym przypadku jak słusznie zauważa Wnioskodawca przepis art. 12 ust. 1 ww. ustawy nie będzie miał zastosowania.

Sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest związana z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Powyższe oznacza, iż fakt ten spowoduje wygenerowanie w Spółce przychodu należnego. Do ustalenia daty przychodu należnego ma zastosowanie art. 12 ust. 3a ww. ustawy, który stanowi, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3 uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:

Mając zatem powyższe na uwadze za datę uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, co do zasady uznaje się dzień wystawienia faktury.

W analizowanym stanie faktycznym przekazanie środków pieniężnych przez kontrahenta na rachunek powierniczy, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższych ustaleń Naczelnik tutejszego Urzędu potwierdza stanowisko Podatnika, orzekając jak w sentencji postanowienia.

Powyższa interpretacja:

W dacie wydania niniejszego postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.