DP/WPA.024/224/99 - Znaczenie umowy.

"(...) Przepis art. 12 pr. aut. reguluje stosunek pomiędzy pracodawcą a pracownikiem w sytuacji, gdy obowiązki ze stosunku pracy obejmują działalność twórczą. Wynagrodzenie ze stosunku pracy stanowi w tym wypadku wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych. Przepis ten ma charakter względnie obowiązujący, co oznacza stosowanie go tylko w przypadku, gdy strony inaczej nie postanowią w umowie. (...)

Przepis art. 12 ustawy o prawie autorskim dotyczy pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru czy mianowania, którzy stworzyli utwór w ramach obowiązków ze stosunku pracy. Świadczenie, do którego dopełnienia obowiązany jest pracownik, ma charakter ciągły, co oznacza, że nie wygasa wskutek jednorazowego aktu wykonania, lecz trwa przez dłuższy czas, w ciągu którego pracownik powinien wykonywać zadania związane z umówionym rodzajem pracy. Tak długo, jak strony łączy stosunek pracy, przepis art. 12 stanowi podstawę do przenoszenia na pracodawcę prawa do utworów, w tym również do mających powstać w przyszłości. (...)

Obowiązki pracownika o charakterze twórczym mogą być sprecyzowane w samej umowie o pracę oraz w poleceniach służbowych, układach zbiorowych lub po prostu w planach działalności danej jednostki. Jeżeli w umowie nie zostało to dokładnie sprecyzowane, to analiza działalności pod kątem jej twórczego, autorskiego charakteru jest utrudniona. Należy wówczas przy dokonywaniu interpretacji, czy dany przejaw działalności stanowi przedmiot ochrony, odwoływać się do przepisów prawa autorskiego.

Jak wynika z powyższego, dla określenia przedmiotu praw autorskich, czyli stwierdzenia, czy i w jakim zakresie praca dyrektora artystycznego teatru ma charakter twórczy, konieczne jest określenie w sposób szczegółowy, co dokładnie należy do jego obowiązków. (...)"