DP/P1/423-0060/05/AP - Certyfikat rezydencji podatkowej.
Pismo z dnia 22 czerwca 2005 r. Pomorski Urząd Skarbowy w Gdańsku DP/P1/423-0060/05/AP Certyfikat rezydencji podatkowej.
POSTANOWIENIE
Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 25 kwietnia 2005 r. podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie: informacja o wpisie do rejestru spółek jako nie spełniająca przesłanek do uznania jej za certyfikat rezydencji
stwierdza, że
stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.
UZASADNIENIE
Jeden z udziałowców Spółki będący zagraniczną osobą prawną z siedzibą w Birmingham przedłożył Spółce jako płatnikowi zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodów z dywidend następujące oryginały dokumentów, cyt.: "Aktualny Raport Powołania dotyczący statusu oraz sytuacji spółki otrzymany w dniu 7 marca 2005 r. z rejestru spółek (aktualny raport powołania, informacja z rejestru spółek, aktualne powołania, przebieg w aktualnej dokumentacji)".
Spółka jako płatnik stoi na stanowisku, iż przedstawione dokumenty nie są wystarczające dla zastosowania w stosunku do podatnika, tj. udziałowca z siedzibą w Wielkiej Brytanii, zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W ocenie Spółki dokumenty te nie stanowią wydanego przez właściwy organ administracji podatkowej zaświadczenia (certyfikatu rezydencji) w rozumieniu art. 26 ust. 1c ww. ustawy.
Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Z dniem 1 maja 2004 r., tj. z chwilą przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, wszedł w życie przepis art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dostosowujący przepisy polskiego prawa podatkowego do wymogów unijnych. Przepis ten określa zwolnienie od podatku z tytułu udziału w zyskach osób prawnych spółek mających siedzibę w jednym z krajów Unii Europejskiej, jeżeli spełnione są określone warunki. Zgodnie z treścią wymienionego artykułu zwalnia się od podatku dochodowego dochody z dywidend oraz z innych dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółek, które łącznie spełniają następujące warunki:
nie mają siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
podlegają w państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
dochody (przychody) uzyskiwane są z udziału w zysku osoby prawnej, w której kapitale spółka uzyskująca ten dochód posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów nieprzerwanie przez okres nie krótszy niż dwa lata.
Przepisy te nie będą jednak stosowane w przypadku, gdy dochody z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych są następstwem umorzenia udziałów, zbycia udziałów w celu ich umorzenia lub likwidacji osoby prawnej (art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.).
Jednocześnie w art. 26 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został określony dokument potwierdzający spełnienie powyższych warunków: osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1, korzystające ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 22 ust. 4, stosują zwolnienie wynikające z tego przepisu wyłącznie pod warunkiem udokumentowania przez spółkę, o której mowa w art. 22 ust. 4 pkt 2:
jej miejsca siedziby dla celów podatkowych, wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), lub
istnienia zagranicznego zakładu, w rozumieniu art. 20 ust. 13, zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej państwa, w którym znajduje się jej siedziba lub zarząd albo przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.
Miejsce siedziby dla celów podatkowych danego państwa należy pojmować, jako państwo, w którym dana osoba (prawna bądź fizyczna) jest traktowana jako podatnik podlegający w tym państwie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (jest opodatkowany z każdego źródła dochodu wskazanego przez to państwo, niezależnie od miejsca położenia źródła tego dochodu).
Certyfikat rezydencji jest dokumentem wydawanym w formie zaświadczenia (poświadczenia) przez administrację podatkową, właściwą dla rezydentury podatnika będącego odbiorcą należności, potwierdzającym do celów podatkowych jego miejsce zamieszkania lub siedzibę.
Certyfikatów nie mogą wydawać władze administracyjne, gminne lub też doradcy podatkowi. Certyfikat rezydencji musi zatem pochodzić wyłącznie od właściwego organu administracji podatkowej.
Za granicą, w większości państw, certyfikat nie jest wydawany na określonym formularzu, nie zawsze jest też wprost nazywany "certyfikatem rezydencji", a zatem każde zaświadczenie wydane przez właściwą władzę podatkową, które potwierdza posiadanie przez dany podmiot rezydencji podatkowej tego państwa jest wystarczające.
W świetle przytoczonego art. 26 ust. 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. zastosowanie zwolnienia od podatku dochodowego - o jakim mowa w art. 22 ust. 4 ustawy - uzależnione jest od posiadania przez podatnika, tj. zagraniczną osobę prawną, stosownego zaświadczenia o miejscu siedziby dla celów podatkowych, które powinno spełniać następujące warunki:
z treści takiego dokumentu musi jednoznacznie wynikać, iż osoba prawna w nim wymieniona ma siedzibę dla celów podatkowych na terytorium Wielkiej Brytanii oraz
został on wystawiony przez właściwy organ administracji podatkowej.
Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę we wniosku wynika, iż podatnik będący zagraniczną osobą prawną przedłożył dokumenty stanowiące, cyt.: "Aktualny Raport Powołania dotyczący statusu oraz sytuacji spółki otrzymany w dniu 7 marca 2005 r. z rejestru spółek (aktualny raport powołania, informacja z rejestru spółek, aktualne powołania, przebieg w aktualnej dokumentacji)". Zatem jest to informacja o wpisie do rejestru spółek, wskazująca jedynie na wpis zagranicznej osoby prawnej do rejestru podatników (przedsiębiorców).
We wniosku podniesiono, iż z treści tych dokumentów nie wynika jednoznacznie, że wskazana w niej osoba prawna posiada w Wielkiej Brytanii siedzibę dla celów podatkowych (rezydencję podatkową) w rozumieniu art. 4 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r., Nr 7, poz. 20).
Prawidłowy certyfikat rezydencji winien być dokumentem, w którym zagraniczna administracja podatkowa potwierdza rezydencję podatkową danej osoby prawnej, czyli posiadanie przez nią siedziby zarządu dla celów podatkowych na terytorium Zjednoczonego Królestwa, co oznacza, że osoba taka traktowana jest w tym państwie jako podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatków od dochodów i majątku.
W związku z powyższym, uwzględniając stan faktyczny przedstawiony we wniosku, Organ podatkowy podziela stanowisko Spółki, iż dokumenty przedłożone przez zagraniczny podmiot nie spełniają wymogów certyfikatu rezydencji dla celów podatkowych.