DP/423-0090/07/AK - Możliwość zaliczenia do przychodów podlegających opodatkowaniu nadwyżek towarów ujawnionych w trakcie inwentaryzacji ciągłej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 sierpnia 2007 r. Pomorski Urząd Skarbowy w Gdańsku DP/423-0090/07/AK Możliwość zaliczenia do przychodów podlegających opodatkowaniu nadwyżek towarów ujawnionych w trakcie inwentaryzacji ciągłej.

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), oraz art. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie: przychody podatkowe - nadwyżki inwentaryzacyjne stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka z o.o. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozpoczęła w 2006 r. użytkowanie nowego magazynu centralnego w R. o powierzchni 43.000 m2. Zakupione towary od podmiotów z państw trzecich, z Unii Europejskiej oraz nabywane od podmiotów krajowych trafiają bezpośrednio do ww. magazynu centralnego. Za przyjęcie towaru do magazynu odpowiadają pracownicy magazynowi, którzy sprawdzają dokumenty przewozowe, weryfikują ilość towaru oraz jego jakość (sprawdzają ewentualne uszkodzenia ładunku w transporcie).

Każdy towar oznaczony jest indywidualnym 7 cyfrowym kodem. Po rejestracji, jednorodne towary układane są na paletach lub innych nośnikach. W kolejnym etapie na nośniku zostaje umieszczony niepowtarzalny kod kreskowy, który zawiera wszystkie niezbędne dane dotyczące towaru ułożonego na ww. nośniku (ilość sztuk, waga, objętość, termin dostawy, dostawca, kto przyjął towar). Każdy kod kreskowy jest zarejestrowany w systemie magazynowym Warenhouse Managment System (dalej też WMS). Następnie, nośnik z towarem zostaje przetransportowany do miejsca składowania, zwanym lokacją magazynową. Każda lokacja posiada swój adres, który jest widoczny zarówno fizycznie na lokacji, jak również w systemie WMS. Dzięki dokonanej identyfikacji pracownicy magazynu w każdej chwili są w stanie określić, w którym miejscu w magazynie znajduje się konkretny nośnik i ile sztuk konkretnego towaru na nim się znajduje. Wszelkie stwierdzone niezgodności w dostawie dotyczące ilości lub jakości dostarczonego towaru zgłaszane są do działu obsługi klienta i tam na bieżąco wyjaśniane.

Na podstawie zamówienia wprowadzonego do systemu komputerowego przez pracownika działu obsługi klienta, towar przygotowywany jest do wydania. Pracownicy magazynowi zabierają towar z lokacji magazynowej, równocześnie potwierdzając wydanie w systemie WMS. Do rejestracji jego wydania towaru pracownicy używają skanerów, które "czytają" dane dotyczące towaru i drogą radiową przesyłają informacje do systemu WMS. Przygotowany do wydania towar podlega wyrywkowym kontrolom w celu sprawdzenia, czy wydawane ilości są zgodne ze złożonymi zamówieniami, po czym towar zostaje wysłany do odbiorcy.

Spółka wprowadziła dodatkowe procedury zabezpieczające, dotyczące obrotu towarami handlowymi. Dostęp do pomieszczeń magazynowych (poprzez system kart magnetycznych) mają tylko pracownicy magazynowi i kierownictwo Spółki. Pracownicy firm spedycyjnych, konserwatorzy, serwisanci, goście mogą korzystać tylko z wydzielonej części magazynowej, w której znajduje się towar wydawany do przewiezienia do odbiorcy. Dodatkowo magazyn wyposażony jest w kamery rejestrujące wszystkie zdarzenia w ciągu całej doby. Istnieje możliwość odtworzenia i ewentualnej weryfikacji zarejestrowanych zdarzeń. Spółka korzysta również z usług firmy ochroniarskiej.

Z uwagi na dużą powierzchnię magazynu centralnego, szeroki asortyment i ilość towarów handlowych (ok. 2.600 indeksów towarowych, na około 40.000 nośnikach) Spółka, aby nie dezorganizować, a nawet zawieszać pracy magazynu centralnego dokonuje inwentaryzacji ciągłej stanu magazynowego towarów handlowych. Spółka spisuje towary codziennie, według ustalanych zarządzeń tygodniowych, przy czym zakres spisu w danym dniu nie jest znany osobom odpowiedzialnym za ruch i stan tych towarów. Inwentaryzacja przeprowadzana jest w taki sposób, aby w ciągu roku spisem zostały objęte wszystkie towary, co nie stoi na przeszkodzie, że dany towar może podlegać inwentaryzacji częściej niż raz w roku. Celem inwentaryzacji jest nie tylko ustalanie rzeczywistego stanu ilościowego towaru, ale również prawidłowego rozkładu na regałach, co pozwoli zminimalizować uszkodzenia i pomyłki w wydawaniu towarów.

W Spółce na potrzeby inwentaryzacji ciągłej został powołany odrębny dział, a jego pracownicy weszli w skład stałej komisji inwentaryzacyjnej. Nad przebiegiem inwentaryzacji nadzór sprawuje kierownik magazynu. Komisja inwentaryzacyjna dokonuje przeliczenia towaru objętego spisem na dany dzień. Następnie dokonuje się porównania stanów faktycznych towarów z zapisami w ewidencji magazynowej. W razie stwierdzenia rozbieżności koordynator komórki ds. inwentaryzacji zarządza powtórne licznie niezgodnych pozycji. Powtórnego liczenia mogą dokonywać komisje inwentaryzacyjne w skład, których wchodzą: koordynator komórki ds. inwentaryzacji lub pracownik ds. systemu WMS. Jeżeli powtórne sprawdzenie stanu towaru wykaże różnice sporządzany jest protokół obejmujący stwierdzone rozbieżności.

Ze względu na to, że Spółka w ramach kontroli stanu magazynowego rozpoznaje nie tylko globalny stan ilościowy danych towarów, ale również ich położenie w ramach powierzchni magazynowej, w przyjętym systemie inwentaryzacyjnym Spółka wykazuje niedobory lub nadwyżki towarów odrębnie w ramach każdego nośnika i na żadnym etapie inwentaryzacji wartości tych nie sumuje. Takie postępowanie służy nie tylko rozpoznaniu stanu magazynowego ale również zidentyfikowaniu miejsc magazynu, w których straty lub nadwyżki towarowe występują - co może służyć usprawnieniu obowiązujących w Spółce procedur. Spółka ze swojej strony dokłada wszelkich starań, aby wyeliminować lub ograniczyć do minimum różnice magazynowe, które ze względu na rozmiar prowadzonej działalności są nieuniknione.

Spółka sporządza dokumenty księgowe tzw. regulacje magazynowe z kodem przyczyny, które stanowią podstawę ujęcia ujawnionych niedoborów i nadwyżek w księgach rachunkowych. Niedobory i nadwyżki inwentaryzacyjne księgowane są dokumentem prostym (elektronicznie) na tym samym koncie, po stronie Dt lub Ct, odrębnie dla poszczególnych grup towarowych. Przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych niedobory inwetaryzacyjne zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów, natomiast nadwyżki stanowią przychód podlegający opodatkowaniu.

Wątpliwości Podatnika budzi, czy ujawnione w trakcie inwentaryzacji ciągłej, przeprowadzanej według procedury opisanej w stanie faktycznym, nadwyżki towarów powinny być na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych potraktowane jako przychód podlegający opodatkowaniu.

Spółka stoi na stanowisku, że ujawnione w czasie inwentaryzacji ciągłej różnice inwentaryzacyjne (nadwyżki magazynowe) należy zaliczyć do przychodów podlegających opodatkowaniu.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. przychodem jest również wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z kolei przychody neutralne podatkowo, a więc nie stanowiące podstawy ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu, określone zostały w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z wyżej powołanym art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - "przychodami są w szczególności" wymienione w tym przepisie przysporzenia majątkowe. W przepisie tym posłużono się zatem sformułowaniem konstruującym listę otwartą przychodów podatkowych, co oznacza, że są nimi, nie tylko te przysporzenia, które zostały wymienione w przepisie wprost, ale także inne przysporzenia majątkowe wprost w ustawie nie wymienione.

Mając na uwadze powyższe, jak również fakt, że nadwyżki inwentaryzacyjne nie zostały wyłączone z przychodów w art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. - w ocenie tut. Organu podatkowego - prawidłowe jest stanowisko Podatnika, iż ujawnione w czasie inwentaryzacji ciągłej różnice inwentaryzacyjne (nadwyżki magazynowe) winny być zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu. Reasumując w ocenie tut. Organu podatkowego stanowisko Podatnika jest prawidłowe.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl