DP-024-3-3930/13/PM - Sposób dokumentowania ubytków zwierzyny łownej.

W odpowiedzi na pismo z dnia 19 stycznia 2013 r., znak PW 49/12/13, zawierające pytanie dotyczące sposobu dokumentowania ubytków zwierzyny łownej, uprzejmie informuję, że zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie rocznych planów łowieckich i wieloletnich planów hodowlanych (Dz. U. Nr 221, poz. 1646, z późn. zm.), stwierdzony ubytek zwierzyny grubej dokumentuje się protokołem stwierdzenia ubytku potwierdzonym przez pracownika Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe lub funkcjonariusza Straży Gminnej, lub innego upoważnionego pracownika gminy, lub funkcjonariusza Policji, lub strażnika Państwowej Straży Łowieckiej, lub funkcjonariusza straży ochrony kolei, przechowywanym w dokumentacji dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego.

Brzmienie przywołanego przepisu wskazuje, że co do zasady protokół sporządza dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego. Ponadto umieszczenie przytoczonego przepisu w § 3 rozporządzenia - jednostce redakcyjnej dotyczącej rocznego planu łowieckiego, który sporządza dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego, będącym podmiotem prowadzącym gospodarkę łowiecką w obwodzie, potwierdza tę zasadę.

Niemniej jednak może mieć miejsce sytuacja, gdy jedna z osób wymienionych w § 3 ust. 5 natknie się na martwe zwierzę, bądź otrzyma informację o śmierci zwierzęcia, np. w wyniku kolizji z pojazdem mechanicznym. Osoba taka powinna samodzielnie sporządzić protokół ubytku zwierzyny łownej, o ile okoliczności nie pozwalają na szybkie powiadomienie dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego. Jest to działanie dopuszczalne na gruncie cytowanego przepisu, który wyraźnie stwierdza, iż niezbędnym elementem ww. protokołu jest jego potwierdzenie przez jedną z osób wymienionych w § 3 ust. 5 rozporządzenia. Skoro zatem powstanie dokumentu, jakim jest protokół stwierdzenia ubytku zwierzyny łownej, związane jest z jego potwierdzeniem między innymi przez wspomnianych powyżej pracowników Lasów Państwowych, to można przyjąć, stosując zasadę wnioskowania a maiori ad minus, że pracownicy ci mogą sporządzić przedmiotowy dokument samodzielnie, przy czym, zgodnie z normą zawartą w cytowanym powyżej przepisie, powinni przekazać ten dokument dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego.

Niemniej jednak należy zauważyć, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 127, poz. 1066 z późń. zm.) prowadzenie gospodarki łowieckiej należy do dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego. Z kolei art. 11 ust. 3 ustawy - Prawo łowieckie nakłada na nadleśniczych obowiązek współpracy z dzierżawcami i zarządcami obwodów łowieckich w sprawach związanych z ich zagospodarowaniem, w szczególności w zakresie ochrony i hodowli zwierzyny. Z tego względu wydaje się, że dobrą praktyką powinno być bezzwłoczne informowanie zarządcy bądź dzierżawcy obwodu łowieckiego o stwierdzonym ubytku zwierzyny łownej przez pracowników Lasów Państwowych i sporządzenie protokołu w sposób wskazany przez cytowane powyżej rozporządzenie.