DOP3.8222.342.2020.CNRU - Zastosowanie ulgi rehabilitacyjnej

Zmiana interpretacji indywidualnej

W związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z 26 czerwca 2020 r. Nr 0112-KDIL2-1.4011.273.2020.2.TR, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zmieniam z urzędu^[1) wymienioną interpretację stwierdzając, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z 14 lutego 2020 r. (data wpływu 18 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z 20 maja 2020 r. (data wpływu 21 maja 2020 r.) oraz pismem z 5 czerwca 2020 r. (data wpływu 9 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lutego 2020 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Posiada Pan orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym. Jako przyczynę niepełnosprawności wskazano symbol - 07-S 05-R. Orzeczenie zostało wydane... 2018 r. na stałe. Punkt 5 orzeczenia stanowi o konieczności zaopatrzenia w pomoce techniczne ułatwiające funkcjonowanie danej osoby.

... 2019 r. zakupił Pan hulajnogę elektryczną z siodełkiem, co zostało udokumentowane fakturą VAT. Zapłacono 2 450 zł. Na fakturze widnieje symbol hulajnogi - (...).

Konieczność zakupu została spowodowana tym, że po posesji porusza się Pan przy pomocy kijków lub balkonika.

... 2018 r. miał Pan operację kręgosłupa. Zabieg ten umożliwił Panu poruszanie się bez wózka. Korzystanie z usług lekarza, apteki, zakupów, stało się niemożliwe (samodzielnie).

W 2018 r. stwierdzono dodatkowo postępującą miażdżycę kończyn dolnych; pobyt w szpitalu nie powstrzymał choroby. Poruszanie się rowerem stało się niemożliwe, ze względu na brak siły do napędu roweru oraz niebezpieczeństwo przy zatrzymywaniu się.

Wspólnie z rehabilitantem i po konsultacji z lekarzem ortopedą ustalił Pan, że hulajnoga elektryczna z siodełkiem to najlepsze rozwiązanie. Jest niska, posiada hamulec tylni i przedni ręczny. Jest zaliczana do rowerów, więc można poruszać się nią drogami przeznaczonymi dla rowerów. Dzięki temu, może Pan podjechać bezpośrednio pod interesujący go obiekt, bez problemów z szukaniem miejsca parkingowego. Dzięki zakupowi tej hulajnogi, odzyskał Pan samodzielność w załatwianiu spraw niezbędnych do życia. Hulajnoga posiada też bagażnik na drobne zakupy i zabezpieczenie przed kradzieżą.

Podał Pan, że od momentu zakupu hulajnogi otworzyło się Panu jakby okno na świat. Przed zakupem prosił Pan kogoś zawsze o pomoc w dostaniu się do miasta w celu zrobienia zakupów lub załatwienia sprawy. Obecnie samodzielnie załatwia swoje sprawy, sam jeździ na rehabilitację, nikt nie musi na niego czekać. Jak już Pan podał, hulajnoga ma zamontowany koszyk na zakupy i rzeczy osobiste. Dorobiono także zamocowanie na laskę (kulę), z którą Pan się porusza. Jak już Pan podał, może podjechać pod każde drzwi i porusza się drogami dla rowerów, parkując bez problemu. Ruszanie i parkowanie jest bezproblemowe, bo nie ma biegów i sprzęgła, tylko manetka (gazu) i hamulce. Ma bardzo niskie koła, więc bez problemu dotyka Pan ziemi przy zatrzymaniu, nie schodząc z siodełka.

Używając roweru, największy problem był z zatrzymaniem w dodatku nagłym, bo w najlepszym wypadku kończyłoby się to upadkiem, a oprócz tego wymagana była siła potrzebna do napędu.

Wybierając rodzaj hulajnogi, kierował się Pan względami bezpieczeństwa oraz względami ekonomicznymi (cena zakupu i eksploatacji wynosi ok. 2 zł za 100 km) z uwagi na emeryturę nauczycielską.

Dofinansowania do zakupu nie mógł Pan dostać, ponieważ przepisy wymagają I grupy inwalidztwa, a Pan ma II grupę (stopień umiarkowany), więc nie dostał żadnej pomocy.

Przy zakupie nie korzystał Pan z żadnej pomocy finansowej ze środowiskowego ośrodka pomocy, ani z innych odliczeń podatkowych.

Hulajnoga posiada wszelkie certyfikaty bezpieczeństwa, jest polecana i zalecana przez rehabilitantów oraz Pańskiego lekarza ortopedę. Pomaga utrzymywać w sprawności błędnik, który jest odpowiedzialny za utrzymanie równowagi.

Pytanie

Czy może Pan odliczyć od podatku zakup hulajnogi elektrycznej, która służy do ułatwienia wykonywania czynności życiowych?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, ma Pan prawo odliczyć od podatku zakup hulajnogi elektrycznej.

Ocena stanowiska dokonana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 26 czerwca 2020 r. Nr 0112-KDIL2-1.4011.273.2020.2.TR uznał Pana stanowisko we wniosku za prawidłowe.

UZASADNIENIE zmiany interpretacji indywidualnej

Po zapoznaniu się z aktami sprawy stwierdzam, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest nieprawidłowa.

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych^[2].

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT:

podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu zawiera art. 26 ust. 7a ustawy PIT, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w art. 26 ust. 7b-7g oraz ust. 13a ustawy PIT.

Do wydatków podlegających odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej, których katalog określa ust. 7a w art. 26 ustawy PIT, ustawodawca zaliczył m.in. wydatki poniesione na:

- przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności (pkt 2) oraz

- zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego (pkt 3).

Ponadto, stosownie do art. 26 ust. 7b ustawy PIT:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Wysokość tych wydatków ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie (art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy PIT).

Na podstawie art. 26 ust. 7d ustawy PIT:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Stosownie natomiast do art. 26 ust. 7f ustawy PIT:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że posiada Pan orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym. Jako przyczynę niepełnosprawności wskazano symbol - 07-S 05-R. Orzeczenie zostało wydane... 2018 r. na stałe. Punkt 5 orzeczenia stanowi o konieczności zaopatrzenia w pomoce techniczne ułatwiające funkcjonowanie danej osoby.... 2019 r. zakupił Pan hulajnogę elektryczną z siodełkiem, co zostało udokumentowane fakturą VAT. Konieczność zakupu została spowodowana tym, że po posesji porusza się Pan przy pomocy kijków lub balkonika..... 2018 r. miał Pan operację kręgosłupa. Korzystanie z usług lekarza, apteki, zakupów, stało się niemożliwe (samodzielnie). W 2018 r. stwierdzono dodatkowo postępującą miażdżycę kończyn dolnych; pobyt w szpitalu nie powstrzymał choroby. Poruszanie się rowerem stało się niemożliwe, ze względu na brak siły do napędu roweru oraz niebezpieczeństwo przy zatrzymywaniu się. Wspólnie z rehabilitantem i po konsultacji z lekarzem ortopedą ustalił Pan, że hulajnoga elektryczna z siodełkiem to najlepsze rozwiązanie. Dzięki zakupowi tej hulajnogi, odzyskał Pan samodzielność w załatwianiu spraw niezbędnych do życia. Hulajnoga posiada też bagażnik na drobne zakupy i zabezpieczenie przed kradzieżą. Obecnie samodzielnie załatwia swoje sprawy, sam jeździ na rehabilitację, nikt nie musi na niego czekać. Jak już Pan podał, hulajnoga ma zamontowany koszyk na zakupy i rzeczy osobiste. Dorobiono także zamocowanie na laskę (kulę), z którą Pan się porusza. Jak już Pan podał, może podjechać pod każde drzwi i porusza się drogami dla rowerów, parkując bez problemu. Hulajnoga m]a bardzo niskie koła, więc bez problemu dotyka Pan ziemi przy zatrzymaniu, nie schodząc z siodełka. Dofinansowania do zakupu nie mógł Pan dostać, ponieważ przepisy wymagają I grupy inwalidztwa, a Pan ma II grupę (stopień umiarkowany), więc nie dostał żadnej pomocy. Przy zakupie nie korzystał Pan z żadnej pomocy finansowej ze środowiskowego ośrodka pomocy, ani z innych odliczeń podatkowych. Hulajnoga posiada wszelkie certyfikaty bezpieczeństwa, jest polecana i zalecana przez rehabilitantów oraz Pańskiego lekarza ortopedę. Pomaga utrzymywać w sprawności błędnik, który jest odpowiedzialny za utrzymanie równowagi.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 2 ustawy PIT, pozwala na odliczenie w ramach ulgi rehabilitacyjnej, wydatków poniesionych na przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Przy czym przepisy ustawy PIT nie definiują pojęcia "pojazdu mechanicznego".

Zgodnie natomiast z encyklopedią PWN (wydanie elektroniczne) "pojazd mechaniczny" to:

pojazd wyposażony w silnik, zdolny do samodzielnego poruszania się po trasach lądowych (np. po torach kol., drogach publicznych); rozróżnia się pojazdy mechaniczne szynowe oraz bezszynowe pojazdy drogowe; do pojazdów mechanicznych bezszynowych należą: samochody (w tym autobusy), trolejbusy, ciągniki, motocykle i pojazdy specjalne (np. czołgi, działa samobieżne, ratraki).

Definicję pojazdu mechanicznego zawiera także ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych^[3). Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 tej ustawy "pojazd mechaniczny" to:

W świetle ustawy - Prawo o ruchu drogowym^[4] "motorower" to:

pojazd dwu-lub trójkołowy zaopatrzony w silnik spalinowy o pojemności skokowej nieprzekraczającej 50 cm³ lub w silnik elektryczny o mocy nie większej niż 4 kW, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 45 km/h (art. 2 pkt 46 powołanej ustawy).

Natomiast "hulajnoga elektryczna" to:

pojazd napędzany elektrycznie, dwuosiowy, z kierownicą, bez siedzenia i pedałów, konstrukcyjnie przeznaczony do poruszania się wyłącznie przez kierującego znajdującego się na tym pojeździe" (art. 2 pkt 47b powołanej ustawy).

W świetle powyższego, zakupiona przez Pana hulajnoga elektryczna z siodełkiem nie spełnia wymogów hulajnogi elektrycznej, o której mowa w art. 2 pkt 47b powołanej ustawy - Prawo o ruchu drogowym, a wpisuje się raczej w definicję motoroweru, określoną w art. 2 pkt 46 tej ustawy.

Ponieważ Kodeks karny i kodeks wykroczeń również nie zawierają definicji "pojazdu mechanicznego", te gałęzie prawa posiłkują się, np. Uchwałą Sądu Najwyższego^[5), gdzie wskazano, że:

pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym w rozumieniu przepisów kodeksu karnego jest każdy pojazd drogowy czy szynowy napędzany umieszczonym w nim silnikiem, jak również maszyna samobieżna i motorower.

Z kolejnej Uchwały Sądu Najwyższego^[6] wynika, że:

Motorower, przeznaczony do poruszania się w ruchu drogowym wyłącznie przy pomocy silnika, jest pojazdem mechanicznym w rozumieniu przepisów kodeksu karnego i kodeksu wykroczeń, niezależnie od posiadanych parametrów technicznych."

Uchwała została wydana w odniesieniu do przepisów ustawy - Prawo o ruchu drogowym w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 1997 r., gdyż kwestia zakwalifikowania motoroweru do pojazdów mechanicznych wciąż budziła wątpliwości.

W świetle powyższego, przyjmując wskazane definicje jako obowiązujące również na gruncie przepisów prawa podatkowego, hulajnogę elektryczną z siodełkiem należy zaklasyfikować do pojazdów mechanicznych.

Przy czym podkreślenia wymaga, że wydatki na nabycie pojazdu mechanicznego przystosowanego dla potrzeb osoby niepełnosprawnej nie podlegają odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Zgodnie bowiem z art. 26 ust. 7a pkt 2 ustawy PIT, odliczeniu od dochodu podlegają jedynie wydatki na przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, a nie sam ich zakup.

Poniesiony przez Pana wydatek na zakup hulajnogi elektrycznej nie stanowi również wydatku, o którym mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy PIT, tj. wydatku na zakup indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zakupiona przez Pana hulajnoga elektryczna z siodełkiem (...) jest przedmiotem powszechnego użytku. Gdyby zatem nie stanowiła pojazdu mechanicznego to i tak, wobec braku cech indywidualnych dostosowanych do potrzeb konkretnej osoby niepełnosprawnej, nie spełniłaby warunku do zaliczenia jej do sprzętu lub urządzenia, o których mowa w powołanym art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy PIT.

W związku z tym Pana stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W konsekwencji dokonuję z urzędu zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej z 26 czerwca 2020 r. Nr 0112-KDIL2-1.4011.273.2020.2.TR wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, gdyż stwierdzam jej nieprawidłowość.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawił Pan we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

POUCZENIE o funkcji ochronnej

* Szef Krajowej Administracji Skarbowej zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej:

może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

* Na podstawie art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

* Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie stanu faktycznego, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

* Wskazuję, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego przez Pana we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

* Stosownie do art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej:

zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która pełni funkcję gwarancyjną (ochronną) interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej.

* Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się Pana do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji.

* Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, może Pan nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono Panu zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności (por. art. 14m § 2 Ordynacja podatkowa).

* Warunkiem skorzystania z ww. ochrony jest zastosowanie się Pana do interpretacji (art. 14k § 1 i art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej) oraz złożenie przez Pana wniosku, o którym mowa w art. 14m § 3 Ordynacji podatkowej, w trakcie trwania postępowania podatkowego. Organy podatkowe bowiem nie uwzględniają z urzędu interpretacji prawa podatkowego.

* Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej:

przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na zmianę interpretacji indywidualnej

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej zmiany interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi^[8]).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

* w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00–916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi)

lub * w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP (art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skarga na pisemną interpretacji indywidualnej może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

^[1) Art. 13 § 2 pkt 4 oraz art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.), dalej "Ordynacja podatkowa".

^[2] Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm., dalej "ustawa PIT".

^[3) Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 854 z późn. zm.).

^[4] Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2021 r. poz. 450 z późn. zm.).

^[5) Uchwała Sądu Najwyższego - Izby Karnej z 28 lutego 1975 r., sygn. V KZP 2/74 (lex 18934).

^[6] Uchwała Sądu Najwyższego - Izba Karna z 12 maja 1993 r., sygn. I KZP 9/93 (lex 20582).

^[7) Dz. U. poz. 2193.

^[8] Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.