DO/415-22/07/EC - Czy sprzedaż materiału szkółkarskiego może być dokumentowana rachunkami oraz czy wystawianie jest ograniczone limitem uzyskania przychodu?

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Kraków działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 13 listopada 2006 r. (uzupełnionego w dniu 9 stycznia 2007 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie możliwości dokumentowania rachunkami prowadzonej sprzedaży produktów roślinnych (krzewów ozdobnych), pochodzących z prowadzonej przez Podatnika działalności rolniczej stwierdza, że przedstawione stanowisko jest prawidłowe.

Podatnik zwrócił się do tutejszego organu podatkowego o potwierdzenie czy sprzedaż materiału szkółkarskiego może być dokumentowana rachunkami oraz czy wystawianie rachunków jest ograniczone limitem uzyskiwanego przychodu.

Według podatnika w związku z ww. działalnością może on wystawiać rachunki oraz nie ma rocznego limitu na kwotę przychodu uzyskanego ze sprzedaży, ograniczającego ich wystawianie. Ze złożonego wniosku wynika że Podatnik jest właścicielem gospodarstwa rolnego, płaci podatek rolny i w ramach swojej działalności prowadzi szkółkę krzewów ozdobnych. Wyprodukowany materiał szkółkarski sprzedaje na terenie własnego gospodarstwa rolnego.

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony w niniejszej sprawie, jak również obowiązujący w 2007 roku stan prawny, tutejszy organ podatkowy udziela następującej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 2 ust 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

Zatem prowadzenie przez Podatnika działalności w zakresie produkcji materiału szkółkarskiego jest zgodnie z ww. definicją działalnością rolniczą. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ww. ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej.

Na podstawie art. 87 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tej ustawy, obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. W myśl § 2 ww. artykułu obowiązek wystawienia rachunku, o którym mowa w § 1, nie dotyczy rolników sprzedających produkty roślinne i zwierzęce pochodzące z własnej uprawy lub hodowli, nieprzerobione sposobem przemysłowym, chyba że sprzedaż jest dokonywana w ich odrębnych, stałych miejscach sprzedaży, poza obrębem uprawy lub hodowli.

Biorąc powyższe pod uwagę, przy założeniu, że Podatnik jest osobą nie prowadzącą działalności gospodarczej, można stwierdzić, że nie ma on obowiązku wystawiania rachunków, jednakże przytoczone przepisy ustawy nie wskazują na niemożliwość ich wystawienia. Podatnik może zatem dokumentować prowadzoną sprzedaż w oparciu o wystawione rachunki. Sprzedaż produktów rolnych, pochodzących z własnej produkcji rolnej, nie jest objęta przy tym limitem w zakresie jej dokumentowania wystawionymi przez Podatnika rachunkami.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 - Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może być zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 14a § 4 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa służy zażalenie. Stosownie do art. 236 § 1 powyższej ustawy zażalenie wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Kraków w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.