DI/200000/451/336/2011 - Brak obowiązku opłacania w Polsce składek na ubezpieczenia społeczne za pracownika, będącego obywatelem Republiki Korei, z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.) w związku z art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku złożonym w dniu 23 maja 2011 r. przez (...) w sprawie braku obowiązku opłacania w Polsce składek na ubezpieczenia społeczne za pracownika, będącego obywatelem Republiki Korei, z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę.

W dniu 23 maja 2011 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek płatnika (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca poinformował, iż koreańska spółka (...) i polska (...) są podmiotami powiązanymi. Spółka (...) jest spółką zależną, a (...) spółką dominującą.

Wnioskodawca wskazał, iż pracownik koreańskiej spółki (...) został oddelegowany do pracy w spółce (...). Na podstawie delegacji pracownik (...) uzyskał w Republice Korei dokument KR-PL1. Zgodnie z treścią dokumentu KR-PL1 pracownik (...) nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym w Polsce. Pracownik (...) jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę przez (...), przy jednoczesnym zachowaniu statusu pracownika delegowanego z (...) do (...).

Wnioskodawca powołuje się na art. 7 umowy zawartej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Korei, zgodnie z którym osoba zatrudniona przez pracodawcę mającego siedzibę na terytorium jednej Umawiającej się Strony zostanie delegowana przez pracodawcę do spółki zależnej tego pracodawcy na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, w sprawie obowiązkowych ubezpieczeń ma zastosowanie do tego zatrudnienia przez pierwsze sześćdziesiąt miesięcy kalendarzowych, tak jakby pracownik był wciąż zatrudniony na terytorium Umawiającej się Strony. Ponadto wnioskodawca dodaje, iż powołany artykuł stanowi, iż pracodawca oraz podmiot stowarzyszony lub zależny tego pracodawcy traktowany jest jak ten sam pracodawca, pod warunkiem że zatrudnienie na terytorium drugiej Umawiającej się Strony podlega ustawodawstwu Strony wysyłającej.

W przedstawionym stanie faktycznym przedsiębiorca z uwagi na treść art. 7 umowy międzynarodowej między Polską a Republiką Korei, (...) nie opłaca składek za pracownika delegowanego przez spółkę dominującą do Polski.

Zdaniem wnioskodawcy przedstawiony stan faktyczny jest zgodny z dyspozycją art. 7 umowy, w związku z czym do pracownika delegowanego w kwestii ubezpieczenia społecznego ma zastosowanie ustawodawstwo pracodawcy koreańskiego.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Stosownie do ust. 5 cytowanego przepisu w zw. z art. 83 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej zgłoszenia do ubezpieczeń, przebiegu ubezpieczeń, ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz Fundusz Emerytur Pomostowych następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Natomiast Zakład nie wydaje decyzji w zakresie objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy z dnia 25 lutego 2009 r. o zabezpieczeniu społecznym między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Korei (Dz. U. z 2010 r. Nr 35, poz. 192) jeżeli osoba zatrudniona przez pracodawcę mającego siedzibę na terytorium jednej Umawiającej się Strony zostanie delegowana przez tego pracodawcę do pracy na rzecz tego pracodawcy na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, ustawodawstwo pierwszej Umawiającej się Strony dotyczące obowiązkowego ubezpieczenia nadal ma zastosowanie do tego zatrudnienia przez pierwsze sześćdziesiąt miesięcy kalendarzowych, tak jakby pracownik był wciąż zatrudniony na terytorium pierwszej Umawiającej się Strony. Niniejszy ustęp stosuje się także do pracowników, którzy zostali delegowani przez pracodawcę na terytorium jednej Umawiającej się Strony do spółki stowarzyszonej lub zależnej tego pracodawcy na terytorium drugiej Umawiającej się Strony. Dla potrzeb zastosowania postanowień niniejszego ustępu w przypadku pracownika, który zostanie wysłany z terytorium jednej Umawiającej się Strony, przez pracodawcę działającego na tym terytorium, na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, pracodawca oraz podmiot stowarzyszony lub zależny tego pracodawcy traktowany jest jako ten sam pracodawca, pod warunkiem że zatrudnienie na terytorium drugiej Umawiającej się Strony podlega ustawodawstwu tej Umawiającej się Strony, z której osoba została wysłana.

Z opisanego przez przedsiębiorcę stanu faktycznego wynika, że pracownik - obywatel Korei został oddelegowany do pracy w spółce zależnej (...) oraz pozostaje jednocześnie w stosunku pracy ze spółką koreańską (...). Ponadto pracownik posiada wystawione przez koreańską instytucję ubezpieczeniową zaświadczenie KR-PL1, które dowodzi iż podlega Narodowemu Systemowi Emerytalnemu Korei.

W konsekwencji powyższego, mając na uwadze przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny, pracownik równocześnie zatrudniony w Republice Korei i oddelegowany przez pracodawcę koreańskiego do pracy w Polsce w spółce stowarzyszonej lub zależnej, z którą ma podpisaną umowę o pracę będzie podlegać koreańskim przepisom z zakresu zabezpieczenia społecznego przez pierwsze sześćdziesiąt miesięcy kalendarzowych, co oznacza, że nie będzie podlegać ubezpieczeniom społecznym w Rzeczpospolitej Polskiej.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu.

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.