DI/200000/451/199/2011 - Określenia właściwego ustawodawstwa dla osoby wykonującej pracę najemną i pracę na własny rachunek w różnych państwach członkowskich.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.) w związku z art. 83 ust. 1 pkt 1) i 2) ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku złożonym w dniu 31 marca 2011 r. przez przedsiębiorcę Pana (...) w sprawie określenia właściwego ustawodawstwa dla osoby wykonującej pracę najemną i pracę na własny rachunek w różnych Państwach Członkowskich.

W dniu 31 marca 2011 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Opolu wpłynął wniosek przedsiębiorcy Pana (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż prowadzi działalność gospodarczą w Polsce. Od 1 marca 2011 r. został zatrudniony w Słowacji gdzie wykonuje swoją pracę.

Wątpliwość przedsiębiorcy dotyczy faktu czy będzie zmuszony do odprowadzania składek z działalności gospodarczej do polskiego ZUS mając na uwadze fakt, iż właściwym ustawodawstwem dla wnioskodawcy jest ustawodawstwo słowackie.

Przedsiębiorca przedstawił własne stanowisko w sprawie, zgodnie z którym od momentu zatrudnienia w Słowacji i przyjęcia do tamtejszego systemu ubezpieczeń ma odprowadzać wszystkie składki tylko w Słowacji, a w Polsce dokonać wyrejestrowania z ubezpieczeń pozostając tylko jako płatnik składek, a nie osoba ubezpieczona.

Podstawa prawna - Europejska Dyrektywa art. 13 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ust. 5 cytowanego przepisu w zw. z art. 83 ust. 1 pkt 1) i 2) ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, udzielenie interpretacji dotyczącej podlegania ubezpieczeniom społecznym oraz przebiegu ubezpieczeń następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Oddział uznał za nieprawidłowe stanowisko przedsiębiorcy, z uwagi na fakt, iż przedsiębiorca we własnym stanowisku w sprawie podał nieobowiązujące podstawy prawne regulujące kwestie ustalania właściwego ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego osób wykonujących pracę najemną i pracę na własny rachunek w różnych Państwach Członkowskich.

W stanie faktycznym przedstawionym przez przedsiębiorcę we wniosku tj. w sytuacji prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski przy równoczesnym wykonywaniu pracy za wynagrodzeniem na terenie Słowacji w kwestii określenia właściwego ustawodawstwa zastosowanie mają przepisy rozporządzenia obowiązującego od dnia 1 maja 2010 r., a mianowicie Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) z dnia 29 kwietnia 2004 r. nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L 166.1 z 30 kwietnia 2004).

W myśl art. 13 ust. 3 powołanego powyżej rozporządzenia - osoba, która normalnie wykonuje pracę najemną i pracę na własny rachunek w różnych Państwach Członkowskich podlega ustawodawstwu Państwa Członkowskiego, w którym wykonuje swą pracę najemną.

Z opisanego stanu faktycznego i prawnego wynika, że w zakresie ubezpieczeń społecznych właściwym ustawodawstwem dla wnioskodawcy jest ustawodawstwo Państwa Członkowskiego, na terytorium którego, wykonuje pracę najemną tj. ustawodawstwo słowackie. Zatem w opisanym stanie faktycznym nie będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosowanie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w Opolu.

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.