DI/100000/451/613/2013 - Składki na ubezpieczenie społeczne w przypadku podlegania ustawodawstwu słowackiemu.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1147 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje stanowisko zawarte we wniosku (...) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z dnia 17 kwietnia 2013 r. doręczonym dnia 26 kwietnia 2013 r. w sprawie braku obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu działalności gospodarczej w sytuacji, gdy właściwym ustawodawstwem jest ustawodawstwo słowackie za prawidłowe.

W dniu 26 kwietnia 2013 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.). Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 maja 2013 r. doręczonym dnia 27 maja 2013 r.

(...) w treści wniosku poinformował, iż od 1 grudnia 1991 r. prowadzi działalność gospodarczą w Polsce. W dniu 3 lutego 2012 r. ww. został zatrudniony podstawie umowy o pracę w słowackiej firmie, z siedzibą na Słowacji, gdzie wykonuje swoją pracę. Słowacki pracodawca wnioskodawcy odprowadza za niego składki na ubezpieczenia społeczne i na ubezpieczenie zdrowotne.

Wątpliwości wnioskodawcy dotyczą faktu, czy jest on zobowiązany do odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności w sytuacji, gdy właściwym dla ww. jest ustawodawstwo słowackie.

W opinii wnioskodawcy, od momentu zawarcia umowy o pracę ze słowackim pracodawcą i przyjęcia do tamtejszego systemu ubezpieczeń, właściwym dla ww. jest ustawodawstwo słowackie. Na podstawie powyższego wszystkie składki winny być odprowadzane wyłącznie na Słowacji przez słowackiego pracodawcę, a w Polsce przedsiębiorca zobowiązany jest dokonać wyrejestrowania z ubezpieczeń.

Jako podstawę prawną wnioskodawca przywołuje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE L Nr 166 poz. 1 z dnia 30 kwietnia 2004 r.).

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 11 ust. 1 osoby, do których stosuje się to rozporządzenie, podlegają ustawodawstwu tylko jednego Państwa Członkowskiego. Z kolei art. 13 ust. 3 rozporządzenia precyzuje zasadę ustalania ustawodawstwa stosowanego w przypadku zbiegu pracy najemnej z pracą na własny rachunek. W przepisach tych określono, iż osoba która normalnie wykonuje pracę najemną na własny rachunek w różnych Państwach Członkowskich podlega ustawodawstwu tego Państwa Członkowskiego, w którym wykonuje swą pracę najemną

Uzupełniając wniosek pismem z dnia 23 maja 2013 r. doręczonym dnia 27 maja 2013 r. wnioskodawca oświadczył, iż wykonywana przez niego praca za granicą nie nosi znamion pracy marginalnej.

Podjęta przez ww. praca najemna, na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, na Słowacji odbywa się na zasadzie zadaniowego systemu organizacji czasu pracy.

Wnioskodawca informuje, iż złożony wniosek ma na celu uzyskanie rozstrzygnięcia w przedmiocie ustalenia obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności w sytuacji, gdy właściwym dla wnioskodawcy jest ustawodawstwo słowackie.

Kwestia podlegania przez ww. ustawodawstwu słowackiemu w zakresie ubezpieczeń nie budzi jego wątpliwości w świetle treści art. 13 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2009 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, gdyż treść wskazanego artykułu kategorycznie wskazuje, iż podlega on ustawodawstwu słowackiemu w zakresie ubezpieczeń społecznych, gdyż pracę najemną wykonuje na Słowacji.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stanowisko wyrażone przez (...) we wniosku o wydanie interpretacji w sprawie braku obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu działalności gospodarczej w sytuacji, gdy właściwym ustawodawstwem jest ustawodawstwo słowackie uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Jednocześnie zgodnie art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.), w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Kwestie związane z ustaleniem i stosowaniem właściwego ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego w stosunku do osób migrujących od maja 2010 r. reguluje zasadniczo w stosunku do Państw Członkowskich Unii Europejskiej rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE L Nr 166 poz. 1 z dnia 30 kwietnia 2004 r.) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonania rozporządzenia nr 883/2004 (Dz. U. UE L Nr 284 poz. 1 z 30 października 2009 r.).

Stosownie do art. 1 ust. 1 ww. rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego osoby, do których stosuje się niniejsze rozporządzenie, podlegają ustawodawstwu tylko jednego Państwa Członkowskiego.

Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

W świetle art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność.

Podkreślenia wymaga fakt, iż w trybie wydawania decyzji z wniosku o wydanie pisemnej interpretacji Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie dokonuje rozstrzygnięcia kwestii ustalenia obowiązującego wnioskodawcę ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego, dlatego też w sprawach, w których wnioskodawca podejmuje aktywność zawodową na terenie dwóch Państw Członkowskich UE elementem niezbędnym do rozstrzygnięcia obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne wnioskodawcy jest wskazanie przez wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego, jakiemu ustawodawstwu w zakresie zabezpieczenia społecznego podlega.

W stanie faktycznym wnioskodawca wskazał, iż prowadzi działalność gospodarczą w Polsce, a dodatkowo został zatrudniony na podstawie umowy o pracę w słowackiej firmie, gdzie wykonuje swoją pracę. Wnioskodawca oświadczył, iż jego właściwym ustawodawstwem jest ustawodawstwo słowackie, zatem z chwilą ustalenia dla przedsiębiorcy ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego innego niż polskie, przedsiębiorca nie będzie podlegał przepisom ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

W związku z powyższym, uwzględniając zawartą w opisie stanu faktycznego informację, iż właściwym dla wnioskodawcy jest ustawodawstwo słowackie, należy uznać, iż z tytułu działalności gospodarczej wnioskodawca nie ma w Polsce obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne.

Jednocześnie należy wskazać, iż w sytuacji, gdy przedsiębiorca zatrudnia pracowników, nie dokonuje wyrejestrowania płatnika składek.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału (...) Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.