DI/100000/451/560/2011 - Ustalenie właściwego ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1147 z późn. zm.) w związku z art. 83 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stanowisko zawarte we wniosku Pana Mariusza (...) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z dnia 19 sierpnia 2011 r. doręczonym dnia 23 sierpnia 2011 r. w sprawie ustalenia właściwego ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego:

- uznaje za prawidłowe w części, w której wnioskodawca uznaje, iż nie podlega ubezpieczeniom społecznym z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie RP,

- uznaje za nieprawidłowe w części, w której wnioskodawca wskazuje, iż w rzeczonej sprawie zastosowanie ma art. 14 ust. 2 Rozporządzenia 1408/71 w sprawie zastosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie oraz stwierdza, iż do ubezpieczonego stosuje się przepisy państwa, w którym ubezpieczony ma "centrum interesów życiowych"

W dniu 23 sierpnia 2011 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek Pana Mariusza (...) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.).

Wnioskodawca w treści złożonego wniosku wskazuje, iż prowadzi działalność gospodarczą w Polsce będąc jednocześnie zatrudniony w Wielkiej Brytanii w angielskiej spółce LTD.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego ww. powziął wątpliwość, w jakim kraju i w jakiej wysokości powinien opłacać składki na ubezpieczenia społeczne.

W opinii wnioskodawcy w sprawie ma zastosowanie art. 14 ust. 2 Rozporządzenia 1408/71 w sprawie dostosowania systemów ' zabezpieczenia społecznego do pracowników i do ' członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie. Zdaniem ww. oznacza to. iż do ubezpieczonego stosuje się przepisy państwa, w którym ubezpieczony ma "centrum interesów życiowych" (podlega ubezpieczeniu społecznemu). Tym samym nie podlega ubezpieczeniom społecznym z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie RP.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stanowisko wyrażone przez, wnioskodawcę Pana Mariusza (...) we wniosku o wydanie interpretacji uznać należy za prawidłowe w części, w której wnioskodawca uznaje, iż nie podlega ubezpieczeniom społecznym z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie RP.

Kwestie związane z ustaleniem i stosowaniem właściwego ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego w stosunku do osób migrujących od maja 2010 r. reguluje zasadniczo w stosunku do Państw Członkowskich Unii Europejskiej rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE L Nr 166 poz. 1 z dnia 30 kwietnia 2004 r.) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonania rozporządzenia nr 883/2004.

W świetle art. 13 ust. 3 Rozporządzenia nr 883/2004 osoba, która normalnie wykonuje pracę najemną i pracę na własny rachunek w różnych Państwach Członkowskich podlega ustawodawstwu Państwa Członkowskiego, w którym wykonuje swą pracę najemną.

Zgodnie zaś z art. 1 lit. a) przywołanego Rozporządzenia określenie praca najemna oznacza wszelką pracę lub sytuację równoważną, traktowaną jako taką do celów stosowania ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego Państwa Członkowskiego, w którym taka praca lub sytuacja równoważna ma miejsce. W ten sam sposób definiowana jest na gruncie Rozporządzenia Nr 883/2004 praca na własny rachunek.

W świetle powyższego osoba prowadząca własną działalność gospodarczą na terytorium Polski świadcząca równolegle pracę najemną w Wielkiej Brytanii podlega w zakresie zabezpieczenia społecznego ustawodawstwu Wielkiej Brytanii. W sytuacji zbiegu tych dwóch tytułów ubezpieczeń społecznych, pierwszeństwo i decydujące znaczenie w jego rozstrzygnięciu, prawo europejskie przypisuje bowiem pracy najemnej.

Jednocześnie stanowisko uznać należy za nieprawidłowe w części, w której wnioskodawca wskazuje, iż w rzeczonej sprawie zastosowanie ma art. 14 ust. 2 Rozporządzenia 1408/71 w sprawie zastosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków Ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie.

Przedmiotowy akt prawny utracił moc obowiązującą w odniesieniu do Państw Członkowskich Unii Europejskiej w tym Polski oraz Wielkiej Brytanii właśnie z dniem wejścia w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE L Nr 166 poz. 1 z dnia 30 kwietnia 2004 r.).

Bez znaczenia pozostaje w przedstawionym stanie faktycznym, przywołana jako ocena prawna, okoliczność ulokowania centrum interesów życiowych dla ustalenia właściwego ustawodawstwa dla osoby świadczącej pracę najemną oraz prowadzącej działalność na własny rachunek w różnych Państwach Członkowskich. Okoliczność ta jest istotna na gruncie przywołanego Rozporządzenia przy rozpatrywaniu zbiegu kilku działalności prowadzonych na własny rachunek w różnych Państwach Członkowskich i powołanie się na nią w rzeczonym przypadku uznać należy za nieprawidłowe.

Jednocześnie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział Gdańsk nie jest władny do wskazania w jakiej wysokości wnioskodawca Pan Mariusz (...) prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) powinien - w przypadku ustalenia właściwego ustawodawstwa - opłacać składki na ubezpieczenia społeczne. Należy wskazać, iż zgodnie z art. 10 ust. 1 i 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Przedsiębiorca we wniosku o wydanie interpretacji jest obowiązany przedstawić stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe i własne stanowisko w sprawie. Takie brzmienie przepisu wskazuje, iż wniosek o interpretację może dotyczyć jedynie zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa i polega na odniesieniu się przez organ do przedstawionego przez przedsiębiorcę stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz jego stanowiska w przedstawionej sprawie.

Równocześnie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział Gdańsk informuje, iż w przedmiotowej sprawie zastosowanie ma ustawodawstwo brytyjskie i właściwą - w przedmiocie określenia wysokości opłacanych składek na ubezpieczenia społeczne - jest instytucja zabezpieczenia społecznego w Wielkiej Brytanii.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.