DI/100000/451/37/2011/KG - Ustalenie prawidłowej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1147) w związku z art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku złożonym w dniu 25 stycznia 2011 r. przez przedsiębiorcę (...) wspólnika firmy (...) z siedzibą w (....) w sprawie, ustalenia prawidłowej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą.

W dniu 25 stycznia 2011 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) wspólnika firmy (...) z siedzibą w (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.). Wnioskodawca w treści złożonego wniosku wskazał, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. stał się wspólnikiem spółki cywilnej, w której wcześniej był zatrudniony na podstawie umowy o pracę na stanowisku sprzedawcy. Zainteresowany wydaniem interpretacji nie prowadził wcześniej działalności gospodarczej. W dniu 7 stycznia 2011 r. wnioskodawca dokonał zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenie zdrowotnego jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą oraz deklarując podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne oraz rentowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia.

We wniosku o wydanie interpretacji przedsiębiorca zaprezentował stanowisko wskazujące na. to, iż uprawniony był do zadeklarowania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w wysokości wskazanej powyżej na skutek spełnienia przez niego przesłanek ustawowych wyrażonych w art. 18a ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również. obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę (...) we wniosku o wydanie interpretacji uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 18a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne oraz rentowe, osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota w wysokości nie niższej niż 30% kwoty.

Przepis ten nie znajduje zastosowania w odniesieniu do tych ubezpieczonych, którzy:

* prowadzą lub prowadzili w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność,

* wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalność gospodarczą.

W świetle przywołanego przepisu wskazać należy, iż wnioskodawcy będącego wspólnikiem spółki cywilnej w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej przysługuje uprawnienie do zadeklarowania w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych jej prowadzenia składek na ubezpieczenia emerytalne oraz rentowe, których podstawa wymiaru jest nie niższa niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Z uwagi na fakt, iż firma (...) jest pierwszą działalnością gospodarczą, której prowadzenia podjął się wnioskodawca przyjąć należy, iż spełniony jest pierwszy z warunków, o którym mowa w art. 18a ust. 2 pkt 1) ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Należy przy tym podnieść, iż poprzez zawarcie umowy spółki cywilnej wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego, przy czym osiągnięcie tego celu możliwe będzie głównie poprzez podjęcie się prowadzenia działalności gospodarczej. Strony umowy spółki cywilnej stają się z mocy praw wspólnikami tej spółki uzyskującymi w momencie dokonania rejestracji w organie ewidencyjnym status przedsiębiorców. Statusu przedsiębiorcy nie uzyskuje więc w tym stanie rzeczy sama spółka, co prowadzi w konsekwencji do tego, iż podmiotowi temu (w sytuacji gdy nie zatrudnia pracowników) nie sposób przyznać przymiotu pracodawcy. Wspólnik spółki cywilnej (nawet w przypadku świadczenia uprzednio na jej rzecz pracy) podejmujący się prowadzenia działalności gospodarczej w ramach tej spółki działa w rzeczywistości wprawdzie w. imieniu spółki ale na swoją rzecz. Okoliczność ta przesądza o tym, iż w kontekście art. 18a ust. 2 pkt 2, wnioskodawca, stając się wspólnikiem spółki cywilnej, nie świadczy pracy na rzecz byłego pracodawcy, lecz na swoją rzecz jako przedsiębiorcy prowadzącego swoją działalność gospodarczą.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności, gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.