DI/100000/451/1670/12013 - Ustalenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 ze zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r., o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku złożonym w dniu 5 grudnia 2013 r. przez przedsiębiorcę (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w (...) w sprawie ustalenia wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe.

Dnia 5 grudnia 2013 r., do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku, wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w z dnia (...) 3 grudnia 2013 r. o w danie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż w dniu w dniu 31 grudnia 2013 r. (...) z siedzibą w (...) wniosła do nowo utworzonej (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w (...) raport w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Na podstawie art. 2⁽¹⁾ kodeksu pracy w związku z przejściem części zakładu pracy na (...), spółka ta została nowym pracodawcą pracowników dotychczas zatrudnionych w spółce jawnej. Do chwili przejścia pracowników na nowego pracodawcę (...) sp. j. opłacała za zatrudnianych pracowników składkę na ubezpieczenie wypadkowe według ustalonej przez Zakład stawki procentowej w wysokości 0.96%. W wyniku przeniesienia części zakładu pracy nie doszło bezpośrednio do zmiany poziomu zatrudnienia osób ubezpieczonych, ani rodzaju prowadzonej działalności mającej wpływ na poziom występowania zagrożeń i skutków wypadkowych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego wnioskodawca powziął wątpliwości, czy w sytuacji, gdy warunki pracy oraz ryzyko wypadkowe dla pracowników przejętej części zakładu pracy pozostają niezmienione, wnioskodawca, może zastosować niższą wysokość stawki procentowej na ubezpieczenie wypadkowe (0,96%), tj. w wysokości obowiązującej poprzedniego pracodawcę zatrudniającego tychże pracowników?

Jednocześnie przedsiębiorca wyraził stanowisko, iż w przedstawionym stanie faktycznym (...) powinna opłacać składkę na ubezpieczenie wypadkowe według stawki procentowej obowiązującej (...) sp. j. Zdaniem wnioskodawcy w sprawie ma zastosowanie art. 93c Ordynacji podatkowej, do którego odsyła art. 31 ustawy o ubezpieczeniach społecznych. Według wskazanego przepisu osoby prawne przejmujące występują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku. W związku z powyższym następca prawny zachowuje także prawo do opłacania składki na ubezpieczenie wypadkowe według stopy procentowej, która obowiązywała jego poprzednika. Ponadto zarówno przedstawiciele doktryny, jak i orzeczenia Sądu Najwyższego przemawiają na korzyść powyższej tezy. W wyroku, z dnia 18 kwietnia 2012 r. (I US 358/11) Sąd Najwyższy stwierdził, spadkodawca płatnika składek na ubezpieczenie wypadkowe którego na podstawie art. 23⁽¹⁾ k.p. przeszedł zakład pracy, przejmuje prawo do zapłaty składki w obniżonej wysokości ustalonej przez ZUS. Podobnie Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 maju 2010 r. zauważył (sygn. akt I UK 8/10), że spółka jawna, do której wkład na pokrycie udziałów w postaci swojego przedsiębiorstwa wniosła osoba fizyczna, jest sukcesorem prawnym w zakresie stopy procentowej składki wypadkowej osoby fizycznej prowadzącej poprzednio kontynuowaną działalność gospodarczą Ponadto zdaniem Sądu zmiana stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe uzasadniona jest jedynie w sytuacji, gdy wystąpi jedna z następujących okoliczności: stwierdzenie innego poziomu zatrudnienia osób ubezpieczonych, zmiana rodzaju prowadzonej działalności, która łączy się z innym poziomem zagrożeń wypadkowych oraz skutków tych zagrożeń, stwierdzenie nowych istotnych ryzyk wypadkowych, które ujawniły się w związku z przekształceniem organizacyjno-prawnym prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Zatem w przedstawionym stanie faktycznym nie doszło do zaistnienia żadnej z ww. okoliczności uzasadniających zmianę wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, dlatego zasadnym jest utrzymanie wobec wnioskodawcy dotychczasowej wysokości tejże stopy na poziomie 0.96%

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji uznać należy za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.) wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, jaką zobowiązany jest stosować płatnik składek ustala się na okres roku składkowego obejmującego okres od dnia I kwietnia danego roku do dnia 31 marcu następnego roku. Wysokość tej stopy jest ustalana na zasadach określonych powołaną ustawą dla wszystkich podmiotów posiadających status płatnika składek na ubezpieczenie wypadkowe w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z art. 27 ww. ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe ustala się na rok składkowy. Stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych, któremu Zakład nie ustalił kategorii ryzyk; _z uwagi na brak obowiązku przekazywania informacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenia wypadkowe - ZUS IWA, przez trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe, wynosi tyle, co stopa procentowa określona dla grupy działalności, do której należy (art. 33 ust. 1 w związku z art. 28 ust. 2). Jeżeli płatnik składek zgłaszany jest w Zakładzie w okresie od dnia 1 stycznia danego roku do dnia 31 marca następnego roku, liczbę ubezpieczonych ustala się w oparciu o liczbę ubezpieczonych podlegających zgłoszeniu do ubezpieczenia wypadkowego w miesiącu kalendarzowym, od którego płatnik składek został zgłoszony w Zakładzie (art. 28 ust. 4). Płatnik składek zgłoszony w Zakładzie w okresie od 1 stycznia danego roku do dnia 31 marca następnego roku należy do grupy działalności ustalonej dla jego rodzaju działalności według PKD ujętego w rejestrze REGON w dniu, od którego płatnik składek jest w Zakładzie zgłoszony (art. 29 ust. 2).

Grupy działalności oraz przypisaną im wysokość stopy procentowej składki określa załącznik nr 2 do rozporządzeni! Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków (Dz. U. Nr 200, poz. 1692 z późn. zm.). Przepisy ustawy stanowią, że stopa procentowa składki jest ustalana płatnikowi składek, Ww. ustawa nie zawiera przepisów szczególnych, które regulowałyby kwestię możliwości sukcesji uprawnienia do posługiwania się określoną wartością stopy procentowej składki, jaka obowiązywała innego płatnika.

Należy więc uznać, iż w przypadku wniesienia przedsiębiorstwa będącego spółką osobową aportem do spółki akcyjnej, sukcesją uniwersalną praw i obowiązków przysługujących lub ciążących na podmiocie przejmowanym i podmiocie przejmującym nie może być ot jęty obowiązek stosowania danej wysokości stopy procentowej składki ustalonej indywidualnie dla poszczególnych podmiotów (płatników), bowiem ryzyko ubezpieczeniowe w zakresie zaistnienia wypadku u podmiotu przejmującego będzie inne, niż u dotychczasowego przedsiębiorstwa przejmowanego, dlatego spółka przejmująca zobowiązana jest do odrębnego ustalenia obowiązującej ją stopy procentowej na zasadach ogólnych w granicach określonych w ustawie.

Trzeba także podkreślić, iż obowiązek posługiwania się w danym roku składkowym określoną wysokością stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe przez danego płatnika składek nie może być postrzegany jako zobowiązanie czy uprawnienie, które przechodziłoby na następcę prawnego, ponieważ obowiązek posługiwania się określoną wysokością stopy procentowej składki, ustaloną na zasadach wskazanych w ustawie o ubezpieczeń i li społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, wynika wprost z przepisów tej ustawy i nie jest to prawo, czy uprawnienie przysługujące danemu płat likowi. Płatnik spełniający określone ustawą warunki, jest zobowiązany do stosowania danej wysokości stopy procentowej składki. Zobowiązanie to wygasa wraz z ustaniem pełnienia funkcji płatnika albo z zakończeniem danego roku składkowego. Od nowego roku składkowego obowiązująca płatnika stopa procentowa składki jest ustalana na nowo. Wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w świetle przepisów ww. ustawy uzależniona jest od takich czynników jak: rodzaj działalności danego płatnika, liczba zgłaszanych ubezpieczonych, a w przypadku płatników, którym stopę tą wylicza ZUS - także od wskaźnika korygującego, o którym mowa w art. 28 ust. 2 w związku z art. 31. Dopuszczenie zasady sukcesji wysokości stopy procentowej składki oznaczałoby, że płatnik składek stosowałby stopę procentową składki, której wysokość nie byłaby w żaden sposób powiązana z sytuacją faktyczną danego płatnika i nie miałaby ona uzasadnienia w przepisach ustawy określających sposób jej ustalenia dla danego płatnika składek.

Odnosząc się do argumentacji przedsiębiorcy, zwłaszcza w kontekście przytoczonego Wyroku Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 2010 r. (sygn. akt: I UK 8/10), to należy wskazać, że przytoczone przez wnioskodawcę orzeczenie wiąże jedynie strony i inne organy w tej konkretnej sprawie, w której zostało wydane i nie znajdują przełożenia do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji.

W tym miejscu należy wskazać, iż w myśl art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych do należności z tytułu składek stosuje się odpowiednio art. 3c Ordynacji podatkowej. Definicja należności z tytułu składek zawarta jest w art. 24 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, który stanowi, iż należnościami są składki, odsetki za zwłokę, koszty egzekucyjne, koszty upomnienia i dodatkowa opłata. Tym samym ustawodawca w przywołanym przepisie odnosi się do określonych świadczeń pieniężnych należnych od danego podmiotu z tytułu pełnienia funkcji płatnika składek za ubezpieczonych, do uzyskania których uprawniony jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Wysokość stopy procentowej na ubezpieczenie wypadkowe, która ma bezpośredni wpływ na wysokość należności z tytułu składek, sama w sobie nie jest należnością z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zatem nie może być postrzegana jako zobowiązanie czy uprawnienie, które przechodziłoby na następcę prawnego. Brak jest podstaw do zastosowania w tym miejscu jakiejkolwiek wykładni rozszerzającej.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarnej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakład u Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.