DI/100000/451/1536/2012 - Ustalenie, czy wartość abonamentu medycznego w miesiącu, w którym pracownik jest niezdolny do pracy i pobiera świadczenie chorobowe nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne w części przypadającej za czas nieobecności w tym miesiącu.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn, zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm,), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 14 grudnia 2012 r. złożonego przez przedsiębiorcę (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, z siedzibą w (…) o wydanie pisemnej interpretacji w przedmiocie ustalenia, czy wartość abonamentu medycznego w miesiącu, w którym pracownik jest niezdolny do pracy i pobiera świadczenie chorobowe nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne w części przypadającej za czas nieobecności w tym miesiącu.

Dnia 27 grudnia 2012 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 14 grudnia 2012 r._s złożony przez przedsiębiorcę (…) spółka z ograniczona odpowiedzialnością, z siedzibą w (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż objął pracowników opieką medyczną, wykupując pakiet usług medycznych, za który uiszcza opłatę w formie abonamentu. Świadczenie to nie jest obligatoryjnie, a pracownikowi nie przysługuje względem pracodawcy roszczenie o jego wypłatę. Pracownicy z wyjątkiem osób zatrudnionych na okres próbny, którym pracodawca nie przyznaje prawa do świadczenia, dobrowolnie są obejmowani abonamentem, jednocześnie nie ponosząc nawet częściowej odpłatności z tego tytułu, bowiem opieka medyczna jest w pełni finansowana przez pracodawcę. Wartość abonamentu medycznego przypadająca na jednego pracownika, jest ustalona na kwotę 40 zł i jest doliczana przez wnioskodawcę do przychodu pracownika podlegającego opodatkowaniu i stanowi również podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Objęcie pracowników opieką medyczną nie zostało uregulowane w obowiązującym u przedsiębiorcy regulaminie wynagradzania - brak jest jakiejkolwiek informacji na temat abonamentów medycznych, a w spółce nie ma też zawartych układów zbiorowych.

W celu zobrazowania zagadnienia, tytułem przykładu spółka wskazała, że pracownica wnioskodawcy pani (…) za okres od 15 października 2010 r. do 2 sierpnia 2011 r. pobierała zasiłek chorobowy, a za okres od 3 sierpnia 2011 r. do 17,01.2012 r. pobierała zasiłek macierzyński, przy czym świadczenia powyższe wypłacane były do 10 dnia następnego miesiąca i wykazywane w raportach RSA od 11/2010 do 02/2012. Jednocześnie w raportach imiennych miesięcznych RCA z kodem 011000 za ww. miesiące spółka rozliczała składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne od kwoty 40.00 zł - wartości abonamentu medycznego. Na tle przedstawionego stanu faktycznego wnioskodawca powziął wątpliwość, czy wartość abonamentu medycznego w miesiącu, w którym pracownik jest niezdolny do pracy i pobiera świadczenie chorobowe bądź zasiłek macierzyński, jest zwolniona ze składek w części przypadającej za czas absencji?

Jednocześnie wnioskodawca wyraża stanowisko, że wartość abonamentu medycznego nie podlega zwolnieniu ze składek w części przypadającej za okres absencji i argumentuje, że w myśl § 2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.), do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne nie wlicza się składników wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, w myśl postanowień układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacone za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku. Spółka uznała, że przychody pracownika ze stosunku pracy, które pracownik uzyskuje w okresie pobierania wynagrodzenia chorobowego i zasiłków, są wyłączone z podstawy wymiaru składek, ale jedynie wówczas, gdy z przepisów wewnętrznych pracodawcy regulujących kwestie wynagradzania pracowników jednoznacznie wynika prawo pracownika do tych świadczeń za okres absencji. Zatem wg spółki, jeżeli w regulaminie wynagradzania obowiązującym w spółce nie ma tego typu regulacji, to przychody z tytułu abonamentu medycznego, jakie pracownik otrzymuje w okresie absencji i pobierania świadczeń chorobowych, stanowią podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 29 stycznia 2013 r. {wpływ do Oddziału ZUS w Gdańsku dnia 4 lutego 2013 r.) przedsiębiorca wskazał, że jego intencją jest uzyskanie pisemnej interpretacji przepisu § 2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.) w zakresie ustalenia obowiązku opłacania składek od wartości abonamentu medycznego za czas nieobecności w tym miesiącu, w którym pracownik jest niezdolny do pracy i pobiera świadczenie chorobowe, bądź zasiłek macierzyński, zaś wskazany przykład ma za zadanie zobrazować zagadnienie, zaś wartość abonamentu medycznego przysługującego za okres, w którym pracownik jest niezdolny do pracy i pobiera świadczenie chorobowe bądź zasiłek macierzyński stanowi przychód ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko przedsiębiorcy we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji należy uznać za prawidłowe.

Artykuł 10 ust. 1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Przez pojęcie "indywidualnej sprawy" należy rozumieć wykładnię przepisów dokonywaną w oparciu wyłącznie o zawarty we wniosku przedsiębiorcy opis istniejącego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Zgodnie natomiast art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. stanowi, iż Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.), w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek. Przez pojęcie "indywidualnej sprawy" należy rozumieć wykładnię przepisów dokonywaną w oparciu wyłącznie o zawarty we wniosku przedsiębiorcy opis istniejącego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Wniosek o wydanie interpretacji podlega opłacie w wysokości 40 zł W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego łub zdarzenia przyszłego (art. 10 ust. 6 i 7 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej). Należy podkreślić, że przedsiębiorca uiścił opłatę od wniosku w wysokości 40 zł w związku z czym rozpatrzeniu podlega tylko jeden z przedstawionych przez wnioskodawcę stanów faktycznych, a dotyczący obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne wartości abonamentu medycznego w miesiącu, w którym pracownik jest niezdolny do pracy i pobiera świadczenie chorobowe w części przypadającej za czas nieobecności w tym miesiącu. Natomiast wniosek w części dotyczący ustalenia obowiązku opłacania składek na te ubezpieczenia za okres pobierania zasiłku macierzyńskiego, Zakład zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej obowiązany jest pozostawić bez rozpatrzenia.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106, późn. zm.), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. nr 161, poz, i 106, późn. zm.) podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie stanowią składniki wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego opiekuńczego świadczenia rehabilitacyjnego, w myśl postanowień układów zbiorowych pracy łub przepisów o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłać arie za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku.

Przedsiębiorca wskazuje w treści wniosku, iż przysługujące pracownikom uprawnienie do abonamentu medycznego w okresie pobierania świadczenia chorobowego nie zostało uregulowane w obowiązującym u przedsiębiorcy regulaminie wynagradzania, a w spółce nie ma też zawartych układów zbiorowych. Tym samym stan faktyczny opisany we wniosku nie spełnia dyspozycji przepisu § 2 ust. 1 pkt 24 ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Innymi słowy, jeżeli pracownik np był niezdolny do pracy z powodu choroby przez cały miesiąc jak również przez część miesiąca, to z uwagi na brak uregulowania tej kwestii w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie wynagradzania, wartość abonamentu medycznego przysługującego pracownikowi za ten okres będzie stanowić podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, dlatego stanowisko przedsiębiorcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.), do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. W związku z czym wartość abonamentu medycznego przysługującego za okres nieobecności w pracy z tytułu choroby również nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne

Jednocześnie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wobec jednoznacznego brzmienia art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie ma podstaw do oceny w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej prawidłowości działali przedsiębiorcy w zakresie składanych dokumentów ubezpieczeniowych za ubezpieczona pracownicę panią (…) za okres, w którym osoba ta była niezdolna do pracy i pobierała świadczenie chorobowe. Z kolei wobec uiszczenia przez wnioskodawcę opłaty od jednego stanu faktycznego Zakład wydał interpretację wg kolejności ich ujęcia we wniosku złożonym przez przedsiębiorcę (…)

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004% o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Sądu Okręgowego - Wydziału Ubezpieczeń Społecznych w (…).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.