DI/100000/451/1356/2012 - Prawo do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 22 listopada 2012 r., złożonym w dniu 26 listopada 2012 r. przez: pana (...) prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w (...), dotyczące prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia.

Dnia 26 listopada. 2012 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek Pana (...) prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż rozpoczyna działalność gospodarczą i w związku z powyższym przy opłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne chciałby skorzystać z zapisów art. 18a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. W ramach działalności przedsiębiorca pośredniczył będzie w zawieraniu umów ubezpieczeniowych (kod PKD: 66.22Z - działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych). Przedsiębiorca zamierza współpracować z wieloma zakładami ubezpieczeń jako multiagent ubezpieczeniowy. Jednymi z zakładów, z którymi przedsiębiorca zamierza nawiązać współpracę są: (...) oraz (...), które to firmy pełniły dla wnioskodawcy rolę pracodawców do dnia 30 września 2012 r. (po ½ wymiaru etatu w każdej z tych spółek).

Wątpliwości przedsiębiorcy budzi fakt, czy w związku z tym, iż w ramach swojej działalności przedsiębiorca będzie zawierał umowy ze swoimi byłymi pracodawcami, będzie uprawniony do odprowadzania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od podstawy wymiaru w wysokości określonej w art. 18a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

W uzupełnieniu swojego wniosku, co nastąpiło pismem z dnia 18 grudnia 2012 r., doręczonym dnia 19 grudnia 2012 r. przedsiębiorca poinformował, iż w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej nie prowadził jakiejkolwiek innej pozarolniczej działalności, o której mowa w art. 8 ust. 6 i art. 18a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Nadto przedsiębiorca wskazał, iż zakres jego obowiązków pracowniczych różnił się i w żaden sposób nie pokrywał z czynnościami, jakie zamierza wykonywać na rzecz byłego pracodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Czynności jakie wnioskodawca zamierza wykonywać na rzecz byłego pracodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegać będą wyłącznie na bezpośrednim zawieraniu umów ubezpieczeniowych z klientami, natomiast świadcząc pracę dla byłego pracodawcy przedsiębiorca nie zawierał umów z klientami (m.in. do jego obowiązków należało utrzymanie odpowiedniego poziomu jakości obsługi klienta, dbanie o wizerunek zewnętrzny (...) zgodny z wewnętrznymi, dbanie o odpowiedni poziom wiedzy podległych pracowników).

W tym stanie faktycznym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż będzie uprawniony do zadeklarowania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w wysokości wskazanej powyżej, na skutek spełnienia przesłanek ustawowych wyrażonych w art. 18a ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.).

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie pisemnych interpretacji uznać należy za prawidłowe.

Artykuł 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne, lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie, zaś w ust. 2, że wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje oceny stanowiska przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, nie przyznaje natomiast jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego.

Zgodnie z art. 18a ust. 1 cytowanej ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób prowadzących działalność gospodarczą w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia.

Powyższe, nie ma zastosowania do osób, które:

Prawa do deklarowania jako podstawy wymiaru składek kwoty nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia nie nabędzie więc w świetle cytowanego wyżej przepisu m.in. osoba uprzednio ubezpieczona jako osoba pozostająca w stosunku pracy, podejmująca prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej i wykonująca na rzecz osoby, z którą uprzednio pozostawała w stosunku pracy, a która w ramach obecnie prowadzonej działalności podejmuje te same czynności, które wykonywała jako pracownik.

Należy w tym miejscu wskazać, iż procedując nad wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy wszczętej wniesieniem wniosku o wydanie pisemnej interpretacji zakreślają ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego.

W związku z jednoznacznym stwierdzeniem przedsiębiorcy, iż zakres jego obowiązków pracowniczych różnił się i w żaden sposób nie pokrywał się z czynnościami jakie wnioskodawca zamierza wykonywać na rzecz byłego pracodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to stanowisko zaprezentowane w treści wniosku uznać należało za prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.