DI/100000/451/1307/2013 - Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracownika oddelegowanego.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 672) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 19 września 2013 r. doręczonym dnia 23 września 2013 r. (...) dotyczącym możliwości wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe przychodu pracownika z tytułu korzystania przez niego z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów do miejsca czasowego oddelegowania i z powrotem oraz okresowych, bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów z miejsca czasowego oddelegowania do miejsca zamieszkania i z powrotem.

Dnia 23 września 2013 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazuje, iż dla pracowników czasowo oddelegowanych do pracy w innej miejscowości będzie kupowała, a następnie przekazywała im bilety lotnicze, kolejowe, MPK na dojazd do czasowego miejsca pracy i z powrotem oraz na okresowe przejazdy odbywane z miejsca pracy do miejsca zamieszkania i z powrotem. W uzasadnionych przypadkach może się zdarzyć, że dla pracownika zostanie zorganizowany bezpłatny przejazd taksówką, będzie to miało miejsce w sytuacji braku odpowiedniego połączenia krajowego czy autobusowego. Spółka wprowadzi zapis w regulaminie wynagradzania o organizowaniu i finansowaniu przez pracodawcę przejazdu na miejsce czasowego oddelegowania i z powrotem oraz o możliwości korzystania przez pracowników oddelegowanych do pracy w innej miejscowości z okresowych, bezpłatnych przejazdów. Pracownikom będzie przysługiwał jeden bezpłatny przejazd w określonym okresie czasu, do wysokości określonego limitu. Jeżeli koszty przejazdu będą przewyższać ustalony limit kwotowy, pracownik zwróci spółce różnicę między poniesionymi przez spółkę kosztami przejazdu a ustalonym limitem. Na wniosek pracownika spółka zorganizuje i sfinansuje koszty okresowego przejazdu we wskazanym przez pracownika terminie, a następnie przekaże pracownikowi bilety lub informację o zamówieniu dla niego taksówki.

Ww. korzyść będzie stanowiła przychód w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osiągany przez pracownika u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Wnioskodawca, posiada wątpliwość czy może wyłączyć z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe przychód pracownika, określony zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), z tytułu korzystania przez niego z bezpłatnych przejazdów do miejsca czasowego oddelegowania i z powrotem oraz bezpłatnych okresowych przejazdów z miejsca czasowego oddelegowania do miejsca zamieszkania i z powrotem.

Spółka wskazuje, iź w myśl przepisu § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.) w jej opinii spełnia wszystkie kryteria aby móc wyłączyć z podstawy naliczania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe przychód pracownika z tytułu korzystania przez niego z bezpłatnych przejazdów do miejsca czasowego oddelegowania i z powrotem oraz z bezpłatnych okresowych przejazdów z miejsca czasowego oddelegowania do miejsca zamieszkania i z powrotem.

Mając na uwadze treść wniosku z dnia 19 września 2013 r. doręczonego dnia 23 września 2013 r. oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje.

Stanowisko wyrażone przez (...) we wniosku o wydanie interpretacji uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączone są te przychody z tytułu korzyści materialnych wynikających z układów zbiorowych pracy lub regulaminów wynagradzania, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Z powyższego przepisu wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

* wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,

* przybierają postać niepieniężną,

* mają charakter materialny, a więc nie stanowią ekwiwalentu w formie pieniężnej,

* umożliwiają korzystanie z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Powołany przepis nie obejmuje ekwiwalentów pieniężnych z tytułu ponoszonych kosztów przejazdów do pracy środkami lokomocji wypłacanych pracownikom przez pracodawcę. W świetle powyższego składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu, jaki pracownik uzyskuje korzystając z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji przez co należy rozumieć korzystanie z transportu publicznego na podstawie przekazywanych przez pracodawcę biletów lub z transportu organizowanego przez pracodawcę. Na podstawie powołanego przepisu z podstawy wymiaru składek nie można wyłączyć (tekst jedn.: za korzyść materialną nie może być uważany) ekwiwalent pieniężny jaki otrzymuje pracownik z przeznaczeniem na zakup biletu lub jako zwrot poniesionych kosztów związanych z kupnem biletu, Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż zostały spełnione przesłanki umożliwiające skorzystanie z przewidzianego w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączenia.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy sianu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.