DI/100000/43/974/2017 - Preferencyjna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko przedsiębiorcy (...) prowadzącego Kancelarię Adwokacką (...) w (...) przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2017 r., złożonym w dniu 8 sierpnia 2017 r. dotyczącym dopuszczalności opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Dnia 8 sierpnia 2017 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) prowadzącego Kancelarię Adwokacką (...) w (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 sierpnia 2017 r., doręczonym w dniu 6 września 2017 r.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że od dnia 3 maja 2016 r. do dnia 20 lipca 2017 r. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w Kancelarii Radcy Prawnego na stanowisku prawnika. Powyższa praca była wykonywana w wymiarze pełnego etatu.

Zakres wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności w powyższym okresie był złożony. Wnioskodawca podnosi, że do zakresu jego obowiązków należała praca merytoryczna. Praca merytoryczna Wnioskodawcy polegała na zastępstwie procesowym na rozprawach, przygotowywaniu projektów pism procesowych i nieprocesowych, a także projektów umów, po uprzednim udzieleniu wytycznych przez pracodawcę. Wspomniane dokumenty każdorazowo były sprawdzane i korygowane przez pracodawcę, a następnie przez niego podpisywane i przedstawiane w sądzie, urzędach lub klientom. Jako prawnik Wnioskodawca nie uczestniczy), jednak w rozmowach z klientami oraz w ustalaniu strategii prowadzenia spraw. Wszelkie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności byty nadzorowane przez pracodawcę, a praca świadczona w miejscu i czasie przez nich ustalonym.

Wnioskodawca zaznacza, że od stycznia 2014 r. do grudnia 2016 r. odbywał aplikację radcowską, a w marcu 2017 r. zdał egzamin radcowski. Następnie, po złożeniu właściwego wniosku, na podstawie uchwały Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w z dnia 22 maja 2017 r. (doręczonej wnioskodawcy w dniu 7 czerwca 2017 r.). Wnioskodawca został wpisany na listę radców prawnych prowadzoną przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w "

W dniu 20 lipca 2017 r. Wnioskodawca w drodze porozumienia rozwiązał z pracodawcą (radcą prawnym) stosunek pracy.

W dniu 21 lipca 2017 r. Wnioskodawca złożył ślubowanie uprawniające go do wykonywania zawodu radcy prawnego, zaś w dniu 1 sierpnia 2017 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej pod firmą

Wnioskodawca dodaje, że nigdy wcześniej nie prowadził tożsamej bądź innej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wykonując zawód radcy prawnego wnioskodawca zamierza rozpocząć współpracę z dotychczasowym pracodawcą, a usługi świadczone na jego rzecz zależne będą od każdorazowej potrzeby. Opracowując wszelkie pisma czy umowy wnioskodawca mieć będzie pełną swobodę w działaniu i będzie w pełni odpowiedzialny za ich warstwę merytoryczną. Na wnioskodawcy spoczywać będzie także pełna odpowiedzialność cywilna za rezultat powierzonych mu spraw.

Wnioskodawca podkreśla, że od czasu rozpoczęcia wykonywania zawodu radcy prawnego wykonując usługi na rzecz byłego pracodawcy mieć będzie pełną samodzielność. Czas pracy wnioskodawcy nie będzie w żaden sposób kontrolowany. Wnioskodawca mieć będzie również swobodę w zakresie miejsca, w którym wykonywać będzie powierzone mu zadania.

Wnioskodawca zaznacza, że będąc prawnikiem posiadającym status aplikanta radcowskiego sporządzał projekty pism oraz umów po uprzednim otrzymaniu wytycznych od pracodawcy, które to projekty były następnie przez niego sprawdzane, korygowane i podpisywane. Natomiast będąc radcą prawnym wnioskodawca ma w tym zakresie pełną swobodę. Prowadzić będzie: rozmowy z klientami, samodzielnie ustalać strategię przygotowywanych pism, a następnie samodzielnie, bez żadnego nadzoru czy kontroli sporządzać przedmiotowe pisma oraz występować przed sądem bez uprzedniego udzielenia wytycznych. Przedmiotowych czynności wnioskodawca nie wykonywał będąc aplikantem, ponieważ wynika to z zakresu umiejętności oraz uprawnień. Aplikant radcowski dopiero uczy się wykonywać powyższe czynności, zaś radca prawny wykonuje usługi prawne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Co więcej, wskazać należyte czynność przygotowania pisma procesowego przez aplikanta radcowskiego pod kierownictwem i nadzorem pracodawcy nie jest czynnością tożsamą z samodzielnym przygotowaniem pisma procesowego we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność przez radcę prawnego.

Wnioskodawca podkreśla, że w związku z art. 18a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych chciałby skorzystać ze składek preferencyjnych.

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca wskazuje, że jako radca prawny w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie z art. 18a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w okresie 24 miesięcy od rozpoczęcia wykonywania działalności ma prawo do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe w zadeklarowanej kwocie nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Przepis powyższy nie ma zastosowania tylko do osób, które prowadzą lub w okresie 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność oraz do osób, które wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nadmienia, że nigdy wcześniej nie prowadził działalności gospodarczej. Ponadto zakres czynności wynikających z umowy o pracę w żadnym punkcie nie pokrywałby się z zakresem czynności radcy prawnego wykonywanych w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Uzupełniając wniosek pismem z dnia 29 sierpnia 2017 r., doręczonym w dniu 6 września 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczą pod firmą (...) nie prowadził innej pozarolniczej działalności gospodarczej. Ponadto Wnioskodawca podkreślił, że w ramach zatrudnienia u byłego pracodawcy w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej nie wykonywał jakiejkolwiek czynności tożsamej z tymi, które wchodzą w zakres aktualnie wykonywanej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, uznać należy za prawidłowe.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne, lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie, zaś w ust. 2, że wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Zgodnie natomiast z art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Mocą niniejszej decyzji Zakład nie przyznaje natomiast jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego. Ocena stanowiska przedsiębiorcy, dokonywana pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez przedsiębiorcę wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis stanu faktycznego zawarty w treści wniosku o wydanie pisemnej interpretacji. Podkreślenia przy tym wymaga, iż procedując nad wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy wszczętej wniesieniem wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, jak zauważono wyżej, zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego. Wydając pisemną interpretację Zakład przyjmuje więc jako prawdziwe złożone przez wnioskodawczynię oświadczenia, zwracając jednocześnie uwagę na fakt, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Ryzyko podania nieprawdziwych informacji w opisie stanu faktycznego bądź też poczynienie przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu (np. w toku czynności kontrolnych) ustaleń odmiennych od tych zaprezentowanych przez wnioskodawczynię, obciąża jedynie przedsiębiorcę.

Zgodnie z art. 18a ust. 1 cytowanej ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób prowadzących działalność gospodarczą, w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia.

Powyższe, nie ma zastosowania do osób, które:

Prawa do deklarowania jako podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe kwoty nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia nie nabędzie więc w świetle cytowanych wyżej przepisów m.in. osoba podejmująca prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej i wykonująca na rzecz swego byłego pracodawcy czynności tożsame z tymi, które wchodziły w zakres jej obowiązków pracowniczych u tego pracodawcy, a także w sytuacji gdy w okresie ostatnich 60 m-cy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły jakąkolwiek pozarolniczą działalność w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z brzmieniem tego przepisu za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się:

o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych;

Jednak należy podkreślić, że ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez wyliczenie zawarte w art. 8 ust. 6 pkt 2-5 odnosi się do innych form prowadzenia pozarolniczej działalności niż pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z przepisu art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika uprawnienie do deklarowania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, która nie może być jednak niższa niż określone w tym przepisie minimum.

Wobec powyższego oraz oświadczenia wnioskodawcy, iż czynności, które wykonuje na rzecz byłego pracodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są tożsame z czynnościami, które wykonywał na podstawie wcześniejszej umowy o pracę, a także że w okresie ostatnich 50 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej nie prowadził innej pozarolniczej działalności, stanowisko wnioskodawcy w przedmiocie prawa do opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej należy uznać za prawidłowe. Mając na*uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.