DI/100000/43/957/2016 - Podstawa wymiaru pracowniczych składek na ubezpieczenia społeczne a korzyści materialne w postaci uprawnienia do zakupu po cenach niższych niż detaliczne pakietów świadczeń medycznych.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584, z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy z siedzibą w (...) z dnia 24 sierpnia 2016 r. złożonym w dniu 26 sierpnia 2016 r. w przedmiocie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne korzyści materialnych polegających na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne pakietów świadczeń medycznych przez osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę.

Dnia 26 sierpnia 2016 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w (...) wpłynął wniosek z dnia 24 sierpnia 2016 r. złożony przez przedsiębiorcę (...)z siedzibą w (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazuje, iż zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę, a w prowadzonym przez niego zakładzie pracy warunki wynagradzania pracowników określone są między innymi w obowiązującym Regulaminie Wynagradzania. Wnioskodawca zamierza wprowadzić do Regulaminu Wynagradzania poniższy zapis:

Jak wskazuje spółka, powyżej wskazany zapis mający znaleźć się w Regulaminie Wynagradzania będzie uprawniał Pracowników do nabywania pakietu świadczeń medycznych "za pośrednictwem" Pracodawcy, po cenach niższych niż detaliczne czyli takich, jakie ten musiałby zapłacić, gdyby nabył usługi bez udziału Pracodawcy. Jedynym warunkiem będzie konieczność partycypowania przez pracownika w kosztach finansowania zakupu przedmiotowych świadczeń. W tym celu Wnioskodawca zamierza podpisać umowę z firmą świadczącą profesjonalne usługi medyczne. Zgodnie z zamierzeniem Wnioskodawcy:

Przedsiębiorca wskazuje, że najprawdopodobniej zawrze umowę z firmą świadczącą profesjonalne usługi medyczne, na podstawie której to umowy pracownicy zatrudniani przez niego będą mogli wybrać różne warianty pakietów świadczeń medycznych, których ceny zostaną ustalone w następujących wysokościach: (...) złote, (...) złotych, (...) złotych i (...) złotych.

Spółka wskazuje także, iż różnicę między wartością wybranego przez pracownika pakietu świadczeń medycznych wykazaną powyżej, a dopłatą Wnioskodawcy do tegoż pakietu pokryje pracownik zatrudniany przez Pracodawcę z własnych środków. W związku z powyższym część wartości pakietu świadczeń medycznych opłacana przez Wnioskodawcę będzie dla pracownika korzyścią materialną oraz będzie stanowić dla pracownika przychód w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca przedstawił także własne stanowisko w sprawie, wskazując iż zgodnie z § 1 i § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, "podstawy wymiaru składek nie stanowią przychody takie jak: korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagrodzeniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji."

Zdaniem Wnioskodawcy koszt świadczeń, które zamierza udostępnić Pracownikom zgodnie z przygotowaną zmianą zapisów w Regulaminie Wynagradzania obowiązującym u Wnioskodawcy, częściowo finansowanych przez Pracowników spełnia warunki określone przez § 2 ust. 1. pkt 26 wyżej wskazanego rozporządzenia, a zatem należy uznać, iż świadczenia takie nie będą stanowiły podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wypadkowe i chorobowe otrzymujących go pracowników.

Jednocześnie przedsiębiorca zaznacza, iż jego stanowisko jest zbieżne ze stanowiskiem prezentowanym w następujących interpretacjach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych:

WPI/200000/43/552/2016 z dnia 20 maja 2016 r., WPI/200000/43/537/2016 z dnia 20 maja 2016 r., WPI/200000/43/645/2016 z dnia 29 czerwca 2016 r. jak również WPI/200000/43/467/2016 z dnia 17 maja 2016 r.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje.

Stanowisko przedsiębiorcy zawarte we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego, uznać należy za prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Doprecyzowanie zakresu przedmiotowego spraw, w których przedsiębiorca może żądać od Zakładu wydania pisemnej interpretacji nastąpiło w art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. Zgodnie z tym przepisem Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 2236) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W myśl zaś § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej wymienionego rozporządzenia, podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Wskazany przepis ma zastosowanie również do składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe. W myśl bowiem art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na te ubezpieczenia stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, przy czym nie znajduje zastosowania ograniczenie wysokości rocznej podstawy wymiaru składek, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy.

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością.

Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Podsumowując, jeżeli świadczenie na rzecz pracownika wynikające z regulaminu wynagradzania przybiera postać zakupu po cenach niższych niż detaliczne pakietów świadczeń medycznych i stanowi przychód uzyskiwany przez pracownika zatrudnionego w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, to zostanie ono wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie powołanego wyżej przepisu rozporządzenia.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od wyżej wymienionej wartości.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.