DI/100000/43/925/2017 - Możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne korzyści materialnej polegającej na zakupie przez pracownika wartości pakietu medycznego, ubezpieczenia grupowego na życie oraz karty sportowej, po cenie niższej niż detaliczna.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku firmy (...) z dnia 18 lipca 2017 r., doręczonym dnia 20 lipca 2017 r. uzupełnionym dnia 11 sierpnia 2017 r. w przedmiocie dotyczącym wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne korzyści materialnej polegającej na zakupie przez pracownika wartości pakietu medycznego, ubezpieczenia grupowego na życie oraz karty sportowej, po cenie niższej niż detaliczna.

Dnia 20 lipca 2017 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez firmę (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 sierpnia 2017 r. doręczonym dnia 11 sierpnia 2017 r. o podpis osoby uprawnionej do złożenia wniosku w imieniu firmy

Wnioskodawca wskazał, iż aktualnie oferuje swoim Pracownikom możliwość skorzystania w firmie z różnych świadczeń niepieniężnych m.in,:

W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza wprowadzić zmiany w Regulaminie Wynagradzania dotyczące finansowania ww. usług.

Dotychczas Wnioskodawca umożliwia Pracownikom nabywanie świadczeń niepieniężnych w kilku wariantach, po cenach niższych niż rynkowe. Korzyść uzyskiwana przez Pracowników spółki w postaci uprawnienia do korzystania z całkowicie bezpłatnego pakietu medycznego oraz ubezpieczenia grupowego na życie w wersji podstawowej stanowi przychód Pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.). Taka korzyść (przychód) podlega doliczeniu do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Wnioskodawca wskazał, iż w najbliższym czasie zamierza nadal finansować część usług, jednocześnie pozwalając Pracownikom na wykup pakietu medycznego, ubezpieczenia grupowego na życie oraz karty sportowej. W Regulaminie Wynagrodzeń Wnioskodawca zamierza określić wartość odpłatnych i nieodpłatnych świadczeń dotyczących pakietu medycznego, ubezpieczenia grupowego na życie oraz karty sportowej po stronie Pracodawcy i Pracownika. Dodatkowo Wnioskodawca chce wprowadzić zapis o uprawnieniu Pracownika do wykupu pakietu medycznego, ubezpieczenia grupowego na życie za odpłatnością w wysokości zł każdy oraz kart sportowych za odpłatnością w wysokości zł. Opłaty te będą potrącane, za uprzednią zgodą Pracownika, z jego comiesięcznego wynagrodzenia.

Po zmianach zasad korzystania z pakietów medycznych, ubezpieczenia grupowego na życie oraz w przyszłości kart sportowych i wprowadzeniu zapisów w Regulaminie Wynagradzania, opisanych we wniosku. Pracownicy będą uzyskiwali korzyść w postaci zakupu wymienionych benefitów po cenie niższej niż detaliczna i korzyść ta stanowić będzie przychód Pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy wartość świadczeń oferowanych Pracownikom w ramach benefitów, z tytułu których otrzymują oni korzyści materialne ze względu na ceny niższe niż detaliczne nie powinno stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, jeśli Pracownicy będą ponosić z tego tytułu częściową odpłatność, a prawo do tych świadczeń zostanie uregulowane w Regulaminie Wynagradzania.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż dodatkowe świadczenia oferowane Pracownikom w ramach benefitów, które są w części finansowane przez Pracowników i zostaną uregulowane w Regulaminie Wynagradzania firmy nie będą stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Uzasadnienia swojego stanowiska Wnioskodawca upatruje w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. 1998 r. nr 161 poz. 1106, z późn. zm.), zgodnie z którym przychodem, który nie jest brany pod uwagę przy obliczaniu podstawy wymiaru składek (na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) jest taki, który jest korzyścią materialną wynikającą z układów zbiorowych prądy, Regulaminów Wynagradzania lub innych przepisów o wynagradzaniu, a polegający na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług (§ 2 ust. 1 pkt 26).

Wnioskodawca uważa, że umowy zawarte przez spółkę z dostawcami usług oferowanych w ramach benefitów spowodują, że Pracownicy pokrywając częściowo składki za te usługi, uzyskają korzyść materialną polegającą na uprawnieniu do zakupu usług medycznych, ubezpieczeniowych i sportowych po cenach niższych niż detaliczne, a korzyść ta będzie stanowić dla Pracowników przychód, w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez Pracowników u Pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że może zastosować wyłączenie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Jak podkreśla Wnioskodawca zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez Pracowników u Pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Zgodnie z art. 18 ust. 1 i 2 oraz art, 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne Pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy w skutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Wnioskodawca uważa iż, zgodnie z par. 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Ministra Pracy Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r., w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, Regulaminów Wynagradzania lub innych przepisów o wynagradzaniu, polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, konstrukcja § 1 i 2 ust. 1. pkt 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe jednoznacznie wskazuje, że aby móc zastosować wskazane wyłączenie, dana korzyść musi stanowić przychód Pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy oraz dodatkowo prawo do uzyskania korzyści musi wynikać z przepisów układów zbiorowych pracy, Regulaminów Wynagradzania lub innych przepisów o wynagradzaniu, przewidujących partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń. Uzyskanie przez Pracownika prawa do tych świadczeń po cenach niższych niż detaliczne umożliwi wyłączenie wartości tych korzyści z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz analogicznie (na zasadzie przepisu art. 20 ust. 1 Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych) z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe. Według spółki, koszt świadczeń, które będą udostępniane jej Pracownikom na podstawie zapisów w Regulaminie Wynagradzania i częściowo finansowane przez Pracowników, spełnia wymogi określone w § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r., w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zatem należy uznać, iż świadczenia te nie będą stanowiły podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe i wypadkowe dla otrzymujących je Pracowników.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o wydanie pisemnej interpretacji, czy przedstawione stanowisko firmy wskazujące, że świadczenia obejmujące opiekę medyczną, ubezpieczenie grupowe na życie i karty sportowe, których zasady finansowania będą wynikać z Regulaminu Wynagradzania w firmie, nie będą wchodzić do

podstawy naliczania składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne, jest prawidłowe.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż w oparciu o pytanie sformułowane przez przedsiębiorcę, Zakład wydając niniejszą interpretację odnosi się wyłącznie do wątpliwości związanych z rozumieniem przepisu § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne interntowe (Dz. U. z 2015 r., poz. 2236 z późn. zm.), który umożliwia wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzyści materialnych zagwarantowanych pracownikowi i współfinansowanych przez pracodawcę.

Podkreślenia wymaga jednak fakt, iż zgodnie ze wskazaniami judykatury wydając interpretację organ nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej, której zakres przedmiotowy jest zakreślony stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym przedstawionym przez pytającego we wniosku. Pełną wiedzę o stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym organ czerpie wyłącznie z wniosku uprawnionego podmiotu nie posiadając kompetencji do jego weryfikowania w oparciu o posiadane informacje czy gromadzony materiał dowodowy. W toku tego postępowania organ nie pełni roli kontrolnej, nie dokonuje oceny zachowania lub zaniechania przedsiębiorcy pod kątem jego prawidłowości. Celem interpretacji jest umożliwienie przedsiębiorcy uzyskania informacji w przedmiocie obowiązków wiążących się z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne i uchronienie w ten sposób takiego przedsiębiorcy przed ryzykiem błędnego zastosowania przez niego danego przepisu.

Jednoznacznie ujęty zakres przedmiotowy wniosków o wydanie pisemnej interpretacji uniemożliwia Zakładowi dokonanie kwalifikacji prawnej określonego świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy, a także interpretacji treści przepisów prawa wewnętrznego obowiązujących u przedsiębiorcy. Dlatego też, Zakład poprzestaje na oświadczeniu przedsiębiorcy odnośnie tego, iż świadczenia, o których stanowi wniosek będą stanowiły przychód pracownika ze stosunku pracy, a także iż uprawnienie pracownika do zakupu danego świadczenia po cenie niższej niż detaliczna będzie wynikała z regulaminu wynagradzania, traktując takie oświadczenia jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Artykuł 10 ust. 1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne, lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie, zaś w ust. 2, że wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Natomiast w myśl art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób będących m.in. pracownikami (art. 6 ust. 1 wskazanej ustawy) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r" poz. 2032 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem: 1. przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe,

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej cytowanego rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych, niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

Jeżeli korzyści te uzyskiwane są przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracownicy ponoszą za nie częściową odpłatność i stosowny zapis o takim uprawnieniu znajduje się w regulaminie wynagradzania obowiązującym u pracodawcy, to korzystają one z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego wyżej przepisu. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Zatem, w sytuacji, gdy wartość pakietu medycznego, ubezpieczenia grupowego na życie oraz karty sportowej, o których mowa we wniosku w części finansowana przez pracodawcę będzie stanowiła przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, oraz, że zapis o ww. korzyściach zostanie umieszczony w stosownym regulaminie wynagradzania, a pracownicy będą ponosili częściową odpłatność za te usługi, stanowisko wnioskodawcy, iż świadczenia, o których stanowi wniosek w części finansowane przez pracodawcą pracownikom należy wyłączyć z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne uznać należy za prawidłowe.

Jednocześnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1793 z późn. zm.) wynika, iż do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Tym samym powyższe znajdzie zastosowanie również w odniesieniu do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji. A