DI/100000/43/91/2014 - Brak obowiązku odprowadzenia składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu działalności gospodarczej w sytuacji, gdy właściwym ustawodawstwem jest ustawodawstwo słowackie.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442, z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku Pani (...) prowadzącej działalność gospodarczą w (...) z dnia 27 stycznia 2014 r. doręczonym dnia 28 stycznia 2014 r. (uzupełnionym pismem z dnia 24 lutego 2014 r., doręczonym w dniu 28 lutego 2014 r.) w sprawie braku obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu działalności gospodarczej w sytuacji, gdy właściwym ustawodawstwem dla przedsiębiorcy jest ustawodawstwo słowackie.

W dniu 28 stycznia 2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek Pani (...) prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...) w (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 lutego 2014 r., doręczonym w dniu 28 lutego 2014 r.

Przedsiębiorca w treści wniosku poinformował, iż prowadzi działalność gospodarczą na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Od dnia 1 stycznia 2014 r. wnioskodawczyni jest zatrudniona na umowę o pracę w słowackiej firmie, z siedzibą na Słowacji, gdzie wykonuje swoją pracę.

Wątpliwości wnioskodawczyni dotyczą faktu, czy jest ona zobowiązana do odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z działalności gospodarczej do ZUS w Polsce, mając na uwadze fakt, iż właściwym dla wnioskodawczyni ustawodawstwem w zakresie ubezpieczeń jest ustawodawstwo słowackie. Jednocześnie wnioskodawczyni oświadcza, iż wykonywana przez nią na terytorium Słowacji praca nie nosi znamion pracy marginalnej.

W uzupełnieniu swojego wniosku wnioskodawczyni wskazała, iż jej wątpliwości dotyczą obowiązku odprowadzania składek w Polsce z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, w sytuacji gdy właściwym dla niej w zakresie ubezpieczeń jest ustawodawstwo słowackie.

W opinii wnioskodawczyni, od momentu zatrudnienia jej na Słowacji i przyjęcia ww. do tamtejszego systemu ubezpieczeń społecznych wszystkie składki winny być odprowadzane tylko na Słowacji, zaś w Polsce wnioskodawczyni powinna dokonać wyrejestrowania z ubezpieczeń. Podstawę prawną swojego stanowiska wnioskodawczyni upatruje w art. 13 ust. 3 rozporządzenia

Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U.UE.L Nr 166 poz. 1 z dnia 30 kwietnia 2004 r.).

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie interpretacji w sprawie braku obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu działalności gospodarczej w sytuacji, gdy właściwym ustawodawstwem jest ustawodawstwo słowackie uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie treścią art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Jednocześnie zgodnie art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Podkreślenia wymaga ponadto, iż w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej Zakład nie dokonuje rozstrzygnięcia w przedmiocie obowiązującego wnioskodawczynię właściwego ustawodawstwa, a jedynie ogranicza się do wypowiedzenia w kwestii obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne w Polsce, w oparciu o jednoznaczne wskazanie przez przedsiębiorcę, w treści jego wniosku, któremu ustawodawstwu z zakresu koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego podlega. Powyższe wynika z charakteru pisemnej interpretacji, której celem jest wyjaśnienie treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w oparciu o kompletny i jednoznaczny opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Zakład procedujący w tym trybie nie posiada jakichkolwiek kompetencji do przeprowadzania postępowania wyjaśniającego (dowodowego) i opiera się na treści przedstawionego opisu stanu faktycznego. Wydając pisemną interpretację Zakład przyjmuje więc jako prawdziwe złożone przez wnioskodawczynię oświadczenia, zwracając jednocześnie uwagę na fakt, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Ryzyko podania nieprawdziwych informacji w opisie stanu faktycznego bądź też poczynienie przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu (np. w toku czynności kontrolnych) ustaleń odmiennych od tych zaprezentowanych przez wnioskodawcę, obciąża jedynie przedsiębiorcę.

Kwestie związane z ustaleniem i stosowaniem właściwego ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego w stosunku do osób migrujących od maja 2010 r. reguluje zasadniczo w stosunku do Państw Członkowskich Unii Europejskiej rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U.UE.L Nr 166 poz. 1 z dnia 30 kwietnia 2004 r.) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonania rozporządzenia nr 883/2004 (Dz. U.UE.L Nr 284 poz. 1 z 30 października 2009 r.).

Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej regulują zaś przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

W świetle art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność.

Stosownie natomiast do art. 1 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (tekst jedn.: Dz.Urz.UE.L 166.1 z 30 kwietnia 2004 r. z późn. zm.) osoby, do których stosuje się niniejsze rozporządzenie, podlegają ustawodawstwu tylko jednego Państwa Członkowskiego.

W stanie faktycznym wnioskodawczyni wskazała, iż prowadzi działalność gospodarczą w Polsce, a dodatkowo została zatrudniona na podstawie umowy o pracę w słowackiej firmie. Wnioskodawczym oświadczyła także, iż właściwym dla niej ustawodawstwem jest ustawodawstwo słowackie.

W związku z powyższym, uwzględniając zawarte w opisie stanu faktycznego oraz w piśmie z dnia 24 lutego 2014 r., informacje, iż właściwym dla wnioskodawczym jest ustawodawstwo słowackie, należy uznać, iż z tytułu działalności gospodarczej nic istnieje w Polsce obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne.

Równocześnie biorąc pod uwagę treść przywołanego wyżej art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie wydaje interpretacji indywidualnych w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu, gdyż ustawodawca nie przyznał mu kompetencji w tym zakresie. W związku z tym, w oparciu o art. 66 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267) organ zawiadamia, iż w przedmiotowej sprawie wnioskodawczym jest uprawniona do wniesienia odrębnego podania do Dyrektora Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w (...). Takie podanie złożone zgodnie z niniejszym zawiadomieniem, w terminie 14 dni od daty doręczenia zawiadomienia uważa się za złożone w dniu wniesienia pierwszego podania.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.