DI/100000/43/87/2020 - Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych pracowników wartości korzyści materialnej polegającej na zakupie przez pracowników pakietów medycznych i sportowych po cenie niższej niż detaliczna.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 z późn. zm.), w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 300 z późn. zm.). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku (...) złożonym w dniu 6 lutego 2020 r. w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych pracowników wartości korzyści materialnej polegającej na zakupie przez pracowników pakietów medycznych i sportowych po cenie niższej niż detaliczna.

W dniu 6 lutego 2020 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców.

Wnioskodawca wskazał, że spółka finansuje swoim pracownikom ze środków obrotowych benefit w postaci ubezpieczenia medycznego (tzw. pakiety medyczne) oraz pakietu sportowego. Pracownicy, którzy wyrażają chęć korzystania z dodatkowych świadczeń tego typu uzyskują dostęp do określonych usług. Aktualnie Spółka pokrywa w całości koszty pakietów sportowych niektórych pracowników oraz dofinansowuje koszt opieki medycznej dostępnej w wersji podstawowej i rozszerzonej. Wszystkie benefity dostępne są zarówno dla samych pracowników jak również ich osób towarzyszących.

W najbliższym czasie spółka zamierza wprowadzić zmiany w tym zakresie i wszystkie pakiety medyczne i sportowe będą w części finansowane przez pracownika, a w pozostałej części przez pracodawcę W konsekwencji pracownicy będą nabywać pakiety (...) i sportowe po cenie niższej niż detaliczna. Pracodawca będzie finansował oba pakiety ze środków obrotowych.

Wnioskodawca wskazuje, że współfinansowanie pakietów medycznych i sportowych przez pracodawcę następować będzie na podstawie następujących zapisów Regulaminu Wynagrodzenia:

Pracodawca zapewnia Pracownikom możliwość korzystania z benefitów niewliczających się do wynagrodzenia tj. uprawnienie do zakupu po cenach niższych niż detaliczne następujących usług:

Każdy rodzaj i wariant Benefitów jest finansowany w części przez Pracodawcę oraz w części przez Pracownika, przy czym część finansowana przez Pracownika za jego zgodą jest potrącana z jego wynagrodzenia.

Aktualna wysokość składki, w tym wysokość partycypacji Pracodawcy w jej opłacaniu, oraz warunki poszczególnych Benefitów dostępne są u Pracodawcy.

Część kwoty zakupu Benefitów finansowana przez Pracodawcę stanowi przychód Pracownika z tytułu umowy o pracę, od którego Pracodawca nalicza i odprowadza należne podatki i składki na ubezpieczenie społeczne, jeśli taki obowiązek wynika z obowiązujących przepisów prawa.

Korzystanie z Benefitów jest dobrowolne w związku z czym nieskorzystanie przez Pracownika z zakupionych Benefitów, nie uprawnia go do żądania zapłaty przez Pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego."

Spółka wskazuje, że w chwili obecnej korzyść uzyskiwana przez pracowników spółki w postaci uprawnienia do korzystania z całkowicie bezpłatnego pakietu sportowego w (niektórych przypadkach), stanowi przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). Ta korzyść (przychód) podlega doliczeniu do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Pracownicy spółki po zmianach zasad korzystania z pakietów medycznych i sportowych oraz po wprowadzeniu zapisu do regulaminu wynagradzania, opisanych we wniosku, będą uzyskiwali korzyść w postaci zakupu wymienionych benefitów po cenie niższej niż detaliczna i korzyść ta stanowić będzie przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Zdaniem spółki z uwagi na częściowe finansowanie przez pracowników pakietów medycznych i sportowych ww. korzyść (przychód) nie będzie podlegała doliczeniu do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

W związku z powyższym wnioskodawca zadaje pytanie czy wartość pakietów medycznych i sportowych oferowanych pracownikom w ramach benefitów, z tytułu których otrzymują oni korzyści materialne ze względu na ceny znacznie niższe niż detaliczne powinna stanowić podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, jeśli pracownicy ponoszą z tego tytułu częściową odpłatność, a prawo do tych świadczeń zostało uregulowane w regulaminie wynagradzania.

Zdaniem Wnioskodawcy dodatkowe świadczenia oferowane pracownikom w ramach benefitów, które są w części finansowane przez pracowników i zostały uregulowane w regulaminie wynagradzania spółki nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Zgodnie z 5 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Ministra Kracy i Polityki Społecznej z dn. 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub innych przepisów o wynagradzaniu, polegającą na uprawnieniu do zakup po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Przedsiębiorca następnie wskazuje, że konstrukcja § 1 i 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 8 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe jednoznacznie wskazuje, że aby móc zastosować wskazane wyłączenie, dana korzyść musi stanowić przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy oraz dodatkowo prawo do uzyskania korzyści musi wynikać z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub innych przepisów o wynagradzaniu, przewidujących partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń. Uzyskanie przez pracownika prawa do tych świadczeń po cenach niższych niż detaliczne umożliwi zdaniem spółki wyłączenie wartości tych korzyści z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz analogicznie (na zasadzie przepisu art. 20 ust. 1 Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych) z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe. Ponadto wnioskodawca wskazuje, że z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 581 z późn. zm.) wynika, iż do ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne Pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe tych osób. Zatem wyłączenie przewidziane w § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia ma zastosowanie także do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl zaś § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 2236, z późn. zm.), podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością.

Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Podsumowując, jeżeli świadczenie na rzecz pracowników wynikające z Regulaminu Wynagradzania przybierze postać zakupu po cenach niższych niż detaliczne i będzie stanowić przychód pracownika zatrudnionego w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, to zostanie ono wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie powołanego wyżej przepisu rozporządzenia.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała wartość różnic pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od wyżej wymienionej wartości. Bez znaczenia pozostaje przy tym, iż pakiety usług uprawniają do korzystania z nich nie tylko przez pracownika, ale również przez członków jego rodziny, gdyż nie wpływa to na charakter świadczenia jako korzyści materialnej stanowiącej przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy wynikającej z regulaminu wynagradzania i polegającej na możliwości zakupu takich pakietów po cenie niższej niż detaliczna.

Powyższe znajduje zastosowanie również w odniesieniu do składek na ubezpieczenie zdrowotne. Zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1793, z późn. zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

W odniesieniu do składek na Fundusz Pracy oraz składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zastosowanie mają również powyższe rozważania. Zgodnie bowiem z art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 645, z późn. zm.) oraz art. 29 ustawy z dnia 13 sierpnia 2016 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1256) analogicznie ustala się, składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następują.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego Indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). Natomiast w myśl art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 i art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z przywołanym przez wnioskodawcę § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością. Wskazana możliwość musi mieć charakter zagwarantowanego w ww. przepisach uprawnienia-korzyść nie może każdorazowo wynikać jedynie od decyzji pracodawcy i nie może mieć charakteru pieniężnego {pracownik nie może otrzymywać środków pieniężnych na zakup artykułów, przedmiotów czy usług).

Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Podsumowując, jeżeli świadczenie na rzecz pracownika wynikające z regulaminu wynagradzania przybierze postać zakupu po cenach niższych niż detaliczne usług (tu: w postaci pakietów medycznych i pakietów sportowych) oraz nie będzie stanowić ekwiwalentu w formie pieniężnej i będzie stanowić przychód uzyskiwany przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, to będzie podlegać ono wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie powołanego wyżej przepisu rozporządzenia.

Jednocześnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1373 z późn. zm.) wynika, że do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Analogicznie - wobec treści art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1482 z późn. zm.) oraz art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 7 z późn. zm.} przedstawia się kwestia ustalania podstawy wymiaru składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Tym samym powyższe wyłączenie, przewidziane w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe będzie miało zastosowanie również do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Przedmiotem interpretacji indywidualnej nie jest kwestia dotycząca przychodowego charakteru świadczeń, która leży w wyłącznej kompetencji organów podatkowych, wydając niniejszą decyzję Zakład Ubezpieczeń Społecznych opiera się na oświadczeniu zawartym przez wnioskodawcę w tym zakresie w opisie zdarzenia przyszłego.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.