DI/100000/43/862/2018

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646), w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stanowisko zawarte we wniosku (...) z dnia 17 lipca 2018 r. złożonym w dniu 20 lipca 2018 r.

Dnia 20 lipca 2018 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek (...) z dnia 17 lipca 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie w trybie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców.

Wnioskodawca wskazał, iż planowane jest połączenie (dalej: "Spółka Przejmująca", "Wnioskodawca"), (dalej: "Spółka Przejmowana"). Połączenie nastąpi w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych poprzez przeniesienie całego majątku Spółki Przejmowanej na Spółkę Przejmującą.

W wyniku połączenia, Spółka Przejmująca stanie się pracodawcą dla pracowników Spółki Przejmowanej w myśl art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (dalej: "Kodeks pracy"), natomiast Spółka Przejmowana przestanie istnieć jako podmiot prawny. Wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe obejmującej okres rozliczeniowy od 1 kwietnia 2018 r., do 31 marca 2019 r. została ustalona przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i wynosi odpowiednio:

Intencją Spółek jest, aby połączenie zostało zarejestrowane przez właściwy sąd rejestrowy (...) w, przy czym możliwe jest, że połączenie (...) zostanie zarejestrowane w trakcie miesiąca (np. (...) r.).

Wnioskodawca zadał pytanie czy Spółka Przejmująca zachowa po połączeniu prawo do stosowania ustalonej dla niej wysokości stopy procentowej składki wypadkowej (tj. 1,32%).

Ponadto, Wnioskodawca zadał pytanie czy w odniesieniu do wynagrodzeń należnych za cały miesiąc, w którym nastąpi połączenie Spółek (tj. (...) r.), które zostaną wypłacone w kolejnym miesiącu (tj.(...) r.), Spółka Przejmująca powinna zastosować ustaloną dla niej wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe (tj. 1,32%) dla wszystkich pracowników (również tych przejętych ze Spółki Przejmowanej na podstawie art. 23¹ kodeksu pracy), nawet jeżeli połączenie nastąpi w ciągu miesiąca (np. (...) r.).

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka Przejmująca zachowa po połączeniu prawo do stosowania ustalonej dla niej wysokości stopy procentowej składki wypadkowej (tj. 1,32%). Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, jaką zobowiązany jest stosować płatnik składek, ustala się na okres roku składkowego obejmującego okres od 1 kwietnia danego roku do dnia 31 marca następnego roku. Wysokość tej stopy jest ustalana na zasadach określonych w ww. ustawie dla wszystkich podmiotów posiadających status płatnika na ubezpieczenie wypadkowe w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z przepisami, dla Spółki Przejmującej stopa procentowa została ustalona na okres roku składkowego i nie ulega zmianie w tym okresie. Spółka Przejmująca jako płatnik składek opłaca składki na ubezpieczenie wypadkowe od ustalonej na dany rok składkowy stopy procentowej składki, a więc również w momencie przejęcia będzie posiadała ustaloną, obowiązującą ją stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe.

W świetle obowiązujących przepisów brak jest zdaniem Wnioskodawcy przesłanek do twierdzenia, że fakt zwiększenia liczby ubezpieczonych wskutek przejęcia w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy nowych pracowników, zatrudnionych uprzednio w Spółce Przejmowanej, spowoduje od dnia przejęcia zmianę dla istniejącego już płatnika obowiązującej go stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w danym roku składkowym.

Jak podkreśla Wnioskodawca takie stanowisko potwierdził m.in. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie w decyzji z 19 czerwca 2017 r. (sygn. WPI/200000/43/754/2017) oraz w decyzji z 25 stycznia 2017 r., (sygn. WPI/200000/43/45/2017).

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, Spółkę Przejmującą po połączeniu będzie obowiązywać w dalszym ciągu stopa procentowa składki wypadkowej w wysokości 1,32%, która powinna być stosowana aż do momentu uzyskania zawiadomienia z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o zmianie wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe. W konsekwencji należy uznać, że Wnioskodawca jako Spółka Przejmująca zachowa po połączeniu prawo do stosowania składki na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości ustalonej na zasadach przed dniem połączenia Spółek.

Ponadto w ocenie Wnioskodawcy, Spółka Przejmująca powinna zastosować ustaloną dla siebie stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe (tj. 1,32%) również w odniesieniu do wynagrodzeń należnych za miesiąc, w którym nastąpi połączenie Spółek (tj. za (...) r.), które zostaną wypłacone w (...) r. Pomimo faktu, iż do połączenia (które może nastąpić w ciągu miesiąca, np, pracownicy Spółki Przejmowanej będą zatrudnieni w Spółce Przejmowanej, to w związku z sukcesją związaną z przejęciem, Spółka Przejmująca przejmie wszystkie zobowiązania Spółki Przejmowanej, w tym także obowiązki związane z rozliczeniami z ZUS za cały okres rozliczeniowy, w którym przejęcie miało miejsce (np. (...).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że skoro Spółka Przejmująca zachowa prawo do stosowania ustalonej dla niej wysokości stopy procentowej składki wypadkowej, stawkę tę powinna stosować w stosunku do wszelkich wynagrodzeń, w stosunku do których pełni rolę płatnika składek niezależnie od tego, za jaki okres należne jest właściwe wynagrodzenie, Oznacza to, że ustalona dla Spółki Przejmującej wysokość stopy procentowej składki wypadkowej znajdzie zastosowanie także w odniesieniu do wynagrodzeń należnych za miesiąc połączenia, a wypłaconych przez Spółkę Przejmującą w miesiącu kolejnym - również w stosunku do pracowników, którzy przed połączeniem byli zatrudnieni w Spółce Przejmowanej.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Podkreślenia wymaga fakt, iż zgodnie ze wskazaniami judykatury wydając interpretację organ nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej, której zakres przedmiotowy jest zakreślony stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym przedstawionym przez pytającego we wniosku. Pełną wiedzę o stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym organ czerpie wyłącznie z wniosku uprawnionego podmiotu nie posiadając kompetencji do jego weryfikowania w oparciu o posiadane informacje czy gromadzony materiał dowodowy. W toku tego postępowania organ nie pełni roli kontrolnej, nie dokonuje oceny zachowania lub zaniechania przedsiębiorcy pod kątem jego prawidłowości. Celem interpretacji jest umożliwienie przedsiębiorcy uzyskania informacji w przedmiocie obowiązków wiążących się z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne i uchronienie w ten sposób takiego przedsiębiorcy przed ryzykiem błędnego zastosowania przez niego danego przepisu.

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej uznać należy za prawidłowe w przedmiocie:

Zgodnie z przepisem art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 34 ust. 2 ustawy). Natomiast w myśl art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1773 z późn. zm.) wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, jaką zobowiązany jest stosować płatnik składek ustala się na okres roku składkowego obejmującego okres od dnia 1 kwietnia danego roku do dnia 31 marca następnego roku. Wysokość tej stopy jest ustalana na zasadach określonych powołaną ustawą dla wszystkich podmiotów posiadających status płatnika składek na ubezpieczenie wypadkowe w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych wynosi 50% najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy dla grup działalności, zgodnie z zasadami określonymi w art. 30 (art. 28). Stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych, któremu Zakład nie ustalił kategorii ryzyka z uwagi na brak obowiązku przekazywania informacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe - ZUS IWA, przez trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe, wynosi tyle, co stopa procentowa określona dla grupy działalności, do której należy (art. 33 ust. 1 w związku z art. 28 ust. 2), Jeżeli płatnik składek zgłaszany jest w Zakładzie w okresie od dnia 1 stycznia danego roku do dnia 31 marca następnego roku, liczbę ubezpieczonych ustala się w oparciu o liczbę ubezpieczonych podlegających zgłoszeniu do ubezpieczenia wypadkowego w miesiącu kalendarzowym, od którego płatnik składek został zgłoszony w Zakładzie (art. 28 ust. 4). Płatnik składek zgłaszający do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych należy do grupy działalności ustalonej dla jego rodzaju działalności według PI ujętego w rejestrze REGON w dniu 31 grudnia poprzedniego roku (art. 29 ust. 1). Płatnik składek zgłoszony w Zakładzie w okresie od 1 stycznia danego roku do dnia 31 marca następnego roku należy do grupy działalności ustalonej dla jego rodzaju działalności według PKD ujętego w rejestrze REGON w dniu, od którego płatnik składek jest w Zakładzie zgłoszony (art. 29 ust. 2).

Grupy działalności oraz przypisaną im wysokość stopy procentowej składki określa załącznik Nr 2 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków (tekst jedn.: Dz. U. Nr. 2016, poz. 1005 z późn. zm.).

Przepisy ustawy stanowią, że stopa procentowa składki jest ustalana płatnikowi składek. Ww. ustawa nie zawiera przepisów szczególnych, które regulowałyby kwestią możliwości sukcesji uprawnienia do posługiwania się określoną wartością stopy procentowej składki jaka obowiązywała innego płatnika.

Trzeba także podkreślić, iż obowiązek posługiwania się w danym roku składkowym określoną wysokością stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe przez danego płatnika składek nie może być postrzegany jako zobowiązanie czy uprawnienie, które przechodziłoby na następcę prawnego, ponieważ obowiązek posługiwania się określoną wysokością stopy procentowej składki, ustaloną na zasadach wskazanych w ustawie o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, wynika wprost z przepisów tej ustawy i nie jest to prawo czy uprawnienie przysługujące danemu płatnikowi. Płatnik spełniający określone ustawą warunki, jest zobowiązany do stosowania danej wysokości stopy procentowej składki. Zobowiązanie to wygasa wraz z ustaniem pełnienia funkcji płatnika albo z zakończeniem danego roku składkowego. Od nowego roku składkowego obowiązująca płatnika stopa procentowa składki jest ustalana na nowo. Wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w świetle przepisów ww. ustawy uzależniona jest od takich czynników jak: rodzaj działalności danego płatnika, liczba zgłaszanych ubezpieczonych, a w przypadku płatników, którym stopę tą wylicza ZUS - także od wskaźnika korygującego, o którym mowa w art. 28 ust. 2 w związku z art. 31. Dopuszczenie zasady sukcesji wysokości stopy procentowej składki oznaczałoby, że płatnik składek Stosowałby stopę procentową składki, której wysokość nie byłaby w żaden sposób powiązana z sytuacją faktyczną danego płatnika i nie miałaby ona uzasadnienia w przepisach ustawy określających sposób jej ustalenia dla danego płatnika składek.

Powyższe podyktowane jest również i tym, iż w myśl art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych do należności z tytułu składek stosuje się odpowiednio art. 93 Ordynacji podatkowej. Definicja należności z tytułu składek zawarta jest w art. 24 ust. 2 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, który stanowi, iż należnościami są składki, odsetki za zwłokę, koszty egzekucyjne, koszty upomnienia i dodatkowa opłata. Tym samym ustawodawca w przywołanym przepisie odnosi się do określonych świadczeń pieniężnych należnych od danego podmiotu z tytułu pełnienia funkcji płatnika składek za ubezpieczonych, do uzyskania których uprawniony jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Wysokość stopy procentowej na ubezpieczenie wypadkowe, która ma bezpośredni wpływ na wysokość należności z tytułu składek, sama w sobie nie jest należnością z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zatem nie przechodzi na następcę prawnego. Brak jest podstaw do zastosowania w tym miejscu jakiejkolwiek wykładni rozszerzającej.

Wnioskodawca, będący Spółką przejmującą względem innej spółki ma już ustaloną na dany rok składkowy stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe. Nie istnieją więc podstawy prawne, by Wnioskodawca miał korzystać z wysokości tejże stopy określonej dla innego płatnika składek tj. spółki przejmowanej. Jak wskazano bowiem wyżej, ustalona stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe przypisana jest konkretnemu płatnikowi składek i bez względu na ewentualne zmiany organizacyjne (np. przejęcie innej spółki), które następują w trakcie trwania roku składkowego, raz ustalona wysokość nie ulega zmianie. Zmiany, która następują w związku z przekształceniami wewnątrzorganizacyjnymi mogą natomiast wpłynąć na wysokość stopy procentowej ustalonej dla płatnika składek dopiero na kolejny rok składkowy. Okoliczność ta nie ma jednak nic wspólnego z sukcesją należności z tytułu składek, która jak podkreślano wyżej nie ma zastosowania w odniesieniu do wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe.

W świetle powyższych stanowisko Wnioskodawcy wskazujące, iż jako spółka przejmująca zachowa po połączeniu prawo do stosowania ustalonej dla niej wysokości stopy procentowej składki wypadkowej uznać należy za prawidłowe.

Podobnie stanowisko Wnioskodawcy wskazujące, iż ustaloną wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe należy stosować do wynagrodzenia należnego pracownikom spółki przejmowanej za miesiąc, w którym nastąpi połączenie spółki, a wypłaconego w miesiącu następnym również uznać należy za prawidłowe.

Wnioskodawca stosuje ustaloną dla niej stopę wypadkową w odniesieniu do wszystkich dokonywanych przez nią rozliczeń składki wypadkowej. Bez znaczenia jest okoliczność, że rozliczenie będzie dotyczyło składek za pracowników przejętej spółki należnych od wynagrodzeń za okres sprzed przejęcia.

Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy 2 dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję łub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.